MARRYING THE RUTHLESS MAFIA BOSS

EPILOGUE

"CONGRATULATION, hija!"

Panandalian akong nagulat ng bigla akong yakapin ni Donya Lerena. Di ko iyun inasahan. Oo. Kapatid siya ng napayapa kong ama, pero hindi kopa siya nakakausap dahil narin palagi itong lumuwas sa ibang bansa.

Kung magkikita naman kami ay iiwas ito na para bang may kasalanan itong nagawa.

Diko tuloy alam kung ano ang isasagot ko ng hinaplos nito ang aking pisngi. "You look exactly like your mother.."

Napakurap-kurap na lamang ako. She was still beautiful at her age. Her hair is in a clean updo. She's wearing a lacy tiffany blue dress.

"Pasensya na, hija kung ngayun lang ako naglakas-loob na kausapin ka.. uh.. Guilt was eating me that is why.. you know I am doubting you before right? Naisipin pa ng masama.."

I let a heavy sighed. "What you felt toward me before is normal, Donya Lerena. Natural lang na pagdudahan mo ako lalo na't lumaki ako sa puder ng mga Alfonso."

"But still apologize for what I think about you, hija. I hope you forgive me." Kita niya ang sinseredad sa mga mata nito.

"Of course. You're forgiven. Your my aunt after all."

Umawang ang labi ng Donga at di ulit mapigilang yakapin ako. Pumikit na lang ako at sinuklian ang yakap niya. Parang nawala ang nakadagang bigat sa dibdib ko. I feel lighter and lighter each passing moment.

Habang abala sa mga dumalo sa kasal namin ni Azekelle. Wala sa sariling napabaling ang tingin ko sa kabilang table kung saan naroon ang tatlo. Si kuya, Felexel at Felecia.

"Say 'ahh' papa!"

Napatagilid ang ulo ko ng akmang susubuan ni Felexel ang ama ng pigilan ito ng ina.

"Ang ama mo dapat ang gumawa niyan, anak."

Tumikhim si kuya. "It's fine, mi reina." May munting ngiti sa labi na agap niya.

"Why, mom? Di pa pwede? It is because I'm still a boy? No, I am not a boy anymore! I am a man now!"

Mapupungay ang mga matang hinaplos naman ni kuya ang blondeng buhok ni Felexel.

"Yeah. I can see it, my little man.. So, may girlfriend ka naba?"

Humahalakhak si kuya ng namilog ang mga mata ni Felecia at parang gusto na itong manapak. "Axell!"

"Wala pa.. pero may nagustuhan na.." Pround namang sagot ni Felexel na lalong ikinasimangot ng ina.

"Oh goodness! You're turning twelve years old and yet.. you already like someone else?!" Hysterical na saad ni Felecia na tinawanan ng lang ng mag ama.

Namalayan ko na ang sariling matamis na ngumiti. Nag uumapaw sa saya ang puso ko habang nakatitig sa tatlo. Nang magtama ang tingin namin ni kuya, I mouthed, "I'm happy for you." Bago ibinaling ang atensyon sa mag ama ko.

"Are we gonna live here, papa?"
Naabutan kong nagtanong si Zadkiel na nakakandong sa kanyang ama.

Lumapit ako sa kanila. Agad na nagtama ang aming paningin. Umangat ang isang kilay ko ng senenyasan niya akong lumapit pa sa kanya.

"Let's hear your mom's side first, son."

Nang makalapit ay agad pumulupot sa aking beywang ang isa niyang braso. Pagilid akong hinapit.

"What do you think, wife?"

Sabay na bahagyang tumingala ang mag ama ko sa akin. Nanatili kasi akong nakatayo. Tumitig na naman sa akin ang kulay abo nilang mga mata. Seryoso pa ang mukha, na naghihintay sa sagot ko.