Salim
Ik stap uit het ziekenhuis. Al de mensen die me gesteunt hebben zijn hier. Mohamed, Yassine, Zayneb, Adir, kleine Yanis en zelfs Youssef met zijn rolstoel. Maar de meest belangrijkste persoon is Soraya aan mijn zijde.
We stappen met zen allen het ziekenhuis uit. Eindelijk vrij. De zon schijnt hard. Het is inmiddels bijna vakantie.
Na zoveel maanden van leed ben ik eindelijk verlost. Geen zwarte gedachtes meer. Zeker niet toen ze me waarschuwde dat als ik nog 1 keer mezelf probeer te snijden, ik naar een psychiatrie moet. Wel moet ik nog op pijnstillers en hebben ze me een psycholoog voorgesteld. Voor mij maakt het allemaal niet meer uit, zolang ik maar niet meer naar het ziekenhuis moet.
In de bus zit Yanis op mijn schoot. Iedereen lacht en is blij. Soraya houdt me hand vast. Ik geef haar een dikke zoen op haar mond. "Eewww" zegt Yanis. Adir legt al speels zijn handen voor Yanis' ogen. "Ik heb mijn meisje gemist" glimlach ik. "Kom hier schatje" lacht Youssef. We lachen allemaal om zijn domme opmerkingen. "Handicap ferme ta queule" lach ik.
"Die verpleegster van jou mag me wel eens verzorgen hoor" zegt Youssef. "Wil je haar nummer?" zegt Mohamed al lachend. "Jij mag haar nummer niet hebben je hebt Halima al" zegt Youssef jaloers. "Moet ik je nog meer handicap maken" zegt Mohamed. "Sshtt jullie lijken wel een stelletje kinderen" lacht Zayneb.
Als we bijna aankomen aan de halte aan Adirs appartementscomplex zegt Yassine dat ik een blinddoek opmoet. "Waarom moet ik dat ding op?" lach ik. "We hebben een verassing" stelt Soraya me gerust.
"Wollah ik breek jullie tanden als jullie me tegen iets laten lopen" "Shht maak je niet druk" Soraya neemt me hand vast en leidt me ergens naar toe. Ik ruik een verbrande geur. Zou het een barbeque zijn? We stappen nog een beetje verder.
"Waar the fuck zijn wij" zeg ik geïriteerd. "Bele3 akmoumm" zegt Mohamed. (Hou je mond)
"Doe je blinddoek af" zegt kleine Yanis. Nieuwsgierig doe ik me blinddoek af.
Ik zie het hele binnenplein versierd. Er hangt een grote spanddoek met 'a zeb welkom terug' Ik zie kleine kindjes spelen met waterballonen. Iemand is vlees aan het grillen op de barbeque. Al mijn vrienden en kenissen chillen op bankjes. Beste verassing ooit man.
"Yallah waar zijn die jonkos, feestje kan beginnen" lach ik. Adir zet 'Catch up' van Josylvio op. De vibe is aanwezig. Meisjes staan op om te dansen.
Nu zoek je weer contact ik was al klaar met jou
Kijk shawty je moet weten ik was echt met jou
Moest overleven in m'n eentje in die fucked up kou
Je wou verbreken wat we samen hadden opgebouwd
"Patronn" zegt Yahya tegen me. "Wajoww lang geleden" Yahya geef me een joint. "Moest me ff laag houden als je begrijpt wat ik bedoel" zegt hij. "Shit mann" "Ewaja hoe gaat het met je" "Hmdllh" zeg ik. "Houden zoo"
De Algerijnse jongens komen me allemaal gedag zeggen. Iedereen is in een goede mood.
"Zine inou kom eens bij papi" vleit Youssef bij een meisje. Ze rolt met haar ogen. "Je mag mijn gips signeren, speciaal voor jou mami" "Ik date geen handicapten" Ik verslik me in mijn drankje. Iedereen moet kapot hard lachen.
Soraya zit op mijn schoot. Samen delen we een joint. Alles is terug zoals het was. Plots gooit Mohamed een waterballon naar me. "Emshoum zie je niet dat er een dame op me zit" roep ik naar Mohamed. Yassine houdt van achter een waterpistool naar me gericht. Ik hoor zijn stille lachjes. In een reflex draai ik me om en neem het waterpistool en richt het op hem terug. "Hayakesh wie is hier nu de baas?" lach ik. Maar ik lach te vroeg want ik krijg een hele emmer met water over me hoofd van Soraya.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Soulmates
ΡομαντικήSoraya Ben Mohamed leeft haar leventje rustig met haar beste vriendinnen aan haar zijde. Haar leven bestaat uit voor school werken en het leuk hebben met vriendinnen. Jongens zijn uitgesloten, haar oudere broers Ilias & Abdel zorgen daar voor. Ze wo...
