Râyiha

-7-

Selim'in evine gelmiştik. On dakikadır merdiven çıkıyordum. Artık nefesim kesilmişti. Selim ise asansörle çoktan çıkmıştı bile.

Son adımımı da atıp kapıyı çaldım. İçeri girer girmez yere çöktüm ve soluklandım. Nefesim düzene girdiğinde ayağa kalkıp salona gittim. Koltuğa oturup birkaç saniye daha derin nefes aldım.

"Peri."

Başımı kaldırıp Selim'e baktım.

"Bana şimdi her şeyi anlatıyorsun."

"Neyi?"

"Baran'ı, yaşananları, şu an yaşıyor olduklarınızı..."

"Nereden başlayacağımı bilmiyorum."

"En başından başla işte."

Başımı sallayıp anlatmaya başladım.

"Bundan iki yıl önce Baran'la bi clubta tanıştık. Önce arkadaş sonra sevgili olduk. Başlarda her şey güzeldi ama sonra bozuldu. Kıskanç ve kısıtlayıcı biriydi."

Duraksadım.

"Bunları neden sana anlatıyorum?"

"Anlat Peri."

İtiraz istemeyen ses tonuna karşılık her ne kadar neden anlattığımı anlamasam da devam ettim.

"Önce arkadaşlarıma karışmaya başladı. Sonra gittiğim yerlere, kıyafetlerime... Derken artık katlanılamaz bir noktaya geldi bu kıskançlıklar. Bir gün Arda ile clubtayken bunu duymuş. Clubı basıp Arda'ya yumruk attı. O gün bitirdim her şeyi kafamda. Çevremdekilere zarar vermeye başlamıştı çünkü. Olayın olduğu gece hiç konuşmadık. Sabah Berin ve Cem'le evine gittim. İçeri yalnız girdim. Evinde kalan birkaç parça eşyam vardı onları topladım ve kesin bir dille ayrıldığımızı söyledim. Bunun üzerine sinirlendi. Evden çıkmama izin vermedi. Berinler dışarıda beni bekliyorlardı. Uzun süre evde kalınca şüphelenip geldiler. Baran'ı sakinleştirip çıkmama yardımcı oldular. Her şey bitti sanıyordum ama bitmemişti. Mesajlar atıp rahatsız etmeye beni gizli gizli takip etmeye başladı. Gidip şikayetçi oldum. Kuzeni emniyet müdürü olduğu için bir işlem yapılmadı. Aslında isteğim işlem yapılması değildi. Artık bittiğini anlamasını istemiştim. Zaten şikayetimden sonra bir daha karşıma çıkmadı."

Derin bir nefes aldım.

"Geçen gece sana geldi. Buna ne diyeceksin?"

"Berin ve Cem'le cluba gittim. Baran'la tanıştığım club. Köşede oturmuş içkimi yudumlarken yanıma geldi. Aylar sonra karşılaşınca sohbet ettik."

"Sonra da sana mı geçtiniz?"

"Sus da bi dinle!"

Bir şey demeyince konuşmaya devam ettim.

"Berin çok fazla alkol alınca bayıldı. Cem onu hastaneye götürdü. Ben de sarhoştum. Yürüyemiyordum bile. Cem'le gidemeyince Baran beni eve bıraktı. Olay bundan ibaret."

"Seni eve bırakmadı. Seninle eve geldi."

"Hayır Selim. Yalnızca eve bıraktı."

"Bacağındaki morluk ne o zaman?"

Bu adam sınırlarını zorluyordu.

"Başım döndüğü için merdivenden çıkamayacağımı biliyordu bana yardımcı olmak için geldi. Zaten merdivenden çıkarken dengemi kaybedip düştüm. Morarıklığın da sebebi bu. Sonra da..."

Beni kucağına aldığını söyleyip söylememek arasında kalmıştım.

"Sonra ne?"

"Ben merdivenlerden çıkamayınca kucağına alıp eve çıkarttı."