Kanat : Adın ne senin
X : Yusuf
Kanat : Aşk can yaktığı kadar canda verir ama benim şuan canımı çok fazla yaktı
Yusuf : Pişman mısın peki
Kanat : Yok değilim şu dünyaya bir kere daha gelsem gene onu sevmek isterim
Yusuf : Neden red etti ki seni
Kanat : Bilmiyorum ki
Yusuf : Buraya gelen ablanın derdi daha kötü ama
Kanat : Neymiş derdi
Yusuf : Nişanlısı ölmüş sen şanslısın abi en azından sevdiğin hayatta o abla napsın
Hiç bu açıdan düşünmemişti Ekim'in ölmüş olma ihtimali bile onun için katlanılmazdı resmen. Oysa ne kayıplar vardı hayatta. Biraz daha sahilde oyalandıtan sonra zar zorda olsa ayağa kalkıp yürümeye başladığında bir kayalığın önünde durmuştu aklına gelenlerle kaşları çatılmıştı
- 4 Yıl Önce -
Okuldan çıktıktan sonra Aziz'le beraber arkaşlarının yanına gelmişler bir kafede otururken kayalıklarında orada bir kız görür dikkatle ona bakmaya başlamıştı. Gözleri ağlamaktan şimiş çok bitkin görünüyordu ama güzelliğinden birşey kaybetmemişti genede. Acaba ne sıkıntısı vardı
Aziz : Abi nereye bakıyorsun ya
Kanat : hiç
Tekrar aynı yere baktığında kızı görememişti çaktırmadna etrafa bakar ama yine görememişti
- Şimdiki zaman -
Şimdi hatırlamıştı o kız Ekim'di 4 yıl önce bu kayalıkların orada görmüştü onu demek o yüzden bu kadar tandık gelmişti ona
Kanat : Ekim
- Ertesi Sabah -
Neşe Yiğit'i uyandırmak için odasına girdiğinde Ekim'i gördüğünde mutlulukla gözleri dolmuştu. İkisinide öpüp içeri kahvaltı hazırlamaya gider. Çok geçmeden de Yiğit uyanmış ablasını yanında görünce rahat bir nefes almış ard arda öpüp uyandırır
Yiğit : Günaydın
Ekim : Günaydın birtanem
Yiğit : Uyanmaya çok korktum biliyormusun abla
Ekim : Neden
Yiğit : Uyanınca seni yanımda göremiycem diye korktum
Ekim : Gitmiycem merak etme
İki kardeş birbilerine sıkıca sarıldıktan sonra Ekim annesine yardım etmek için içeri gittiğinde. Yiğit'te telefonu alıp Kanat abisini aramıştı. O sırada Kanat korkunç bir baş ağrısının yanı sıra telefon sesiyle uyanmıştı
Kanat : Alo
Yiğit : Kanat abi
Kanat : Günaydın yakışıklı
Yiğit : Günaydın ben sana teşekkür etmek için aradım
Kanat : Neden
Yiğit : Ablama gitme dediğin için teşekkür ederim Kanat abi
Kanat : Abicim-
Ekim : Yiğit hadi ablacım kahvaltı hazır
Bu sesi duyduğu anda yüzünde kocaman bir tebessüm olmuştu Yiğit telefonu kapattıktan sonra kendine daha fazla engel olamaz bu sefer kahkahlarla gülmeye başlamıştı. Ufakta olsa bir umut doğmuştu içinde. Tekrar konuşmak için hemen duşunu alıp hazırlandıktan sonra mahalleye gitmişti. Ekim'de hazırlanmış evden çıkıyordu
Ekim : Ne istiyorsun yine
Kanat : Sanada günaydın
Ekim : Günaydın
Kanat : Gitmemişsin
Ekim : Kanat ne istiyorsun
Kanat : Ekim hiç şansım yok mu
Ekim : yok
Kanat : Fazla sabit fikirlisin hiç fırsat vermiyorsun bana
Ekim : Sen seversen sev ben sevmiyorum yetmez mi
Kanat : Bir gün fikrin değişicek
Ekim : Sadece kendini kandırıyorsun Kanat. Bizde birşey olmuycak sende kendi yoluna bak
Daha fazla konuşmasına izin vermeden arabasına binip hızla uzaklaşmıştı ikiside göz yaşlarını tutamıyordu
7.Bölüm
En başından başla
