Solitude | Texting

ÖZEL BÖLÜM (GEÇMİŞ)

"Yapmayın." Başımı sağa sola sallayınca herkes itiraz etmeye başladı. Şu an onu aramak istemiyordum. "Oyun kuralına göre oynanır." İlgim elini koluma koyup bana doğru yaklaştı.

"Hadi ama, aş artık şu Gizem'i. Aylardır bir kızla bile mesajlaşmıyorsun. Aklının hala onda olduğunu biliyoruz ama sence de artık kendi yoluna bakıp eğlenme vaktin gelmedi mi?" Başını omzuma yaslayınca başımı kaşıyıp gözlerimi yumdum. Haklıydı. Hala Gizem'i düşünüyordum, o benim kaç senelik aşkımdı. Onu aşmam tabii ki de kolay olmayacaktı. Belki de o beni terk etse bana bu kadar koymazdı.

Daha önce hiç terk edilmemiştim.

"Hadi Kaan. Biraz eğleneceğiz sadece." Başımı sağa sola salladım. "Telefonum şarjda, arayamam."

"Tek sorun bu olsun be gülüm. Benim telefonumla arayabilirsin." Ateş telefonunu bana uzatınca onunla aynı sınıfta olan çocuğa baktım. O hemen telefonundan sınıf grubuna girip bana numarasını söyledi. Hepsini tek tek girip ara tuşuna bastım ve hoparlöre alıp dirseğimi dizime yaslayarak telefona baktım. Şu an herkes dikkat kesilmiş bana bakıyordu.

Herkes Mirza'nın tepkisini bekliyordu.

"Alo."

İnce bir ses tonu vardı. Daha önce duymadığım sesini ilk aşta duyunca birkaç saniye bekledim ama İlgim beni dürtünce derin bir nefes alıp cevap verdim.

"Kiminle görüşüyorum?"

O geceydi. Her şey o geceyle başlamıştı. Eğer bilseydim onu bu şekilde aramazdım. Eğer bilseydim, ona daha kırılgan bir şekilde yaklaşırdım.

Eğer Gizem'den bile daha çok seveceğim biri olduğunu o gece çocuk bana telefon numarasını verdiğinde bilseydim, incitmezdim.

Yemin ederim incitmezdim.

Keşke sadece oyun olarak kalsaydı, ya da hiç tanımadığım bir kız olarak. En azından kendimle birlikte onun yanını cayır cayır yakmazdım.

"Pardon?" Sesini tekrardan duydum. "Kimsin?"

"Kimi aradın?"

"Ben Mirza'yı aramıştım." Herkes kıkırdamaya başlayınca hemen işaret parmağımı dudağıma götürüp onları susturmaya çalıştım. Kız çakacaktı. "Kimsin?"

"Sen misin?"

"Kimsin?"

"Pardon ama başka kelime bilmiyor musun?" Onun sınıfında olan çocuk dudaklarını iki eliyle birlikte kapatıp ayağa kalktı ve buradan uzaklaşmıştı. Onunla oynamam onun çok komiğine gitmiş olacaktı. "Kapatıyorum."

Düt, düt, düt.

Telefonu suratıma kapatmıştı.

Herkes aynı anda gülmeye başladı, ben de onlar gülünce da sırıtmıştı. Telefonu masaya yavaşça fırlatıp herkese tek tek baktım. "Oldu mu?"

"Oldu vallahi on numara reddedildin." Herkes bana gülmeye başlayınca oflayıp gözümü kıstım. "Sandığımızdan daha sert biriymiş bu Mirza ha?" Ateş'e doğru baktım. Haklıydı. İlgim bacaklarını uzatıp gülümsedi. "Eee boşuna her önüne geleni reddetmiyor. Anlamanız lazım, o kız biraz... Yani nasıl desem yabani."

"Kaan ilk kez reddedildin." Başımı çevirip onlara dik dik baktım. "Bu reddedilmeye girmiyor, sadece telefonu kapattı." Ege kapak yapıp güldü. "Sanki çıkma teklif etse de kabul edecek." Ateş ile Ege ağzından garip garip sesler çıkarıp gülmeye devam edince İlgim derin bir nefes aldı. "Yani, Mirza'nın hele ki bu sene sevgili yapacağını sanmıyorum. O kız derslerle kafayı bozmuş."