"အော်ဟော် ...ကိုကိုသတိရသေးလို့ တော်ပါ သေးတယ်။ဟိုမိန်းမရောက်ထဲက မေ့သွားပြီးလား လို့ "
"သက်မင်းပိုင် !!!မင်းသိပ်ရိုင်းနေတယ်ပေါ့ "
"သား ဘာမှလုပ်နေတာလဲ မဟုတ်ဘူး။ ရိုးရိုးသားသားလမ်းမအလယ် လူမြင်ကွင်းမှာလမ်းလျှောက်နေတာ။ ကိုကိုက ကိုကို ဆုံးဖြတ်ချက်၊ ကိုကို စိတ်တိုင်းကျပဲ အရာရာ ဖြစ်ချင်မနေနဲ့ သားမှာလဲ သားဘဝနဲ့သား ဒီထက်ဆိုး လာရင် သား ထွက်သွားတော့မှာ "
"မပြောနဲ့!!!! "
ဓန အော်ဟစ်ကာ သက်ပိုင် လည်ပင်းကို ဆောင့်ညှစ်ပြစ်လိုက်ပြီး ဗီရိုနဲ့ပြေးဆောင့် ပြစ်လိုက်
သည် ။
"ဒုန်း!!!"
"အ!! လုပ်လုပ် အသေသတ်လိုက် သေအောင်သတ်ပေး။ သေသွားရင် ပိုကောင်းတယ်!! "
"မင်းက သိပ်သေချင်နေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား။ မင်းသေချင်တိုင်းသေလို့မရဘူး ။ မင်းရဲ့ရှင်ခြင်း သေခြင်းအကုန်လုံးငါနဲ့ပဲသက်ဆိုင်တယ်။အေး ဘယ်အကောင်မှလဲ လာလုယူလို့မရဘူး မင်းက ငါအပိုင်၊ ငါ့ဥစ္စာ၊ ငါဟာပဲ "
"သိတယ်... သိတာမို့ ခဏခကလာမပြောနဲ့ ။အတ္တတွေ၊အငြိုးတွေကြောင့်ပိုင်ဆိုင်ချင်တာလဲသိတယ်။သားကိုမချစ်တာလဲသိတယ်။ ကိုကို သားကို တစ်ခါလေးတောင် ချစ်ခဲ့ဖူးလို့လား။ငါ့အပိုင်ဆိုတဲ့စကားကို ခဏခဏလာမပြောနဲ့ အားး!!! "
သက်ပိုင်အော်ဟစ်ကာ ပြန်ပြောပြစ်လိုက်သည်။
ဓန ပြန်ခံပြောနေသောကောင်လေးကိုကြည့်ကာ စိတ်မထိန်းနိုင်ဒေါသအရမ်းထွက်သဖြင့် ပါးကို လက်ပြန်ရိုက်ချပြစ်လိုက်သည် ။
"ဖြန်း! !!ဖြန်း!"
သူ ထူပူသွားကာနာကျင်မူ့ကိုမခံစားရ။ နီရဲသွားတဲ့ပါးကိုလက်
ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာ ကိုကိုအား ပြုံး၍ကြည့်လိုက်သည်။ သူသိပ်ကိုပင်ပန်းနေပြီ။
"မုန်းတယ်!!! ကိုကို ကို အရမ်းမုန်းတယ် "
" မပြောနဲ့ !!! မင်းစောက်ပါးစပ်ပိတ်ထား။ မင်းပါးစပ်က အဲ့စကား ထပ်ကြားရင် ငါသတ်ပြစ်မယ် ပိတ်ထား!!!"
YOU ARE READING
"အငြိုးတွေသာပြယ်စေသား"(Complete)
Romanceအငြိုးတွေအမုန်းတွေကြား ချစ်ခြင်းကသာအနိုင်ရမလားဆိုတာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ခံစားသွားရမှာပါ။ warinng ‼‼‼ကြိုပေးတာမို့ မကြိုက်တဲ့သူများမဖတ်လို့ရပါတယ်
အပိုင်း (13)
Start from the beginning
