"ဟာ့!...အ့!..."
"ကောင်လေးစိတ်လျော့!!စိတ်ကိုလျော့ဦး!"
"အ့!.."
နောက်ကြောင်းပြန်စဥ်းစားမိသွားတဲ့ Jungguk ဒူးထောက်ကျသွားပြီး အသက်ကိုလုရှုနေရတယ်....သူ့မျက်နှာပေါ်မှာမျက်ရည်တွေကအဆက်မပြတ်စီးဆင်းလို့....
"Jungguk!!မင်းစိတ်ကိုလျော့ထား!အသက်ကိုဖြည်းဖြည်းချင်းရှု~ထုတ်~!"
"ဟာ့..အ့..Ar..Aroun...ငါ...ငါ..."
ကမ္ဘာကြီးနဲ့အဆက်အသွယ်ထပ်ပြတ်တောက်သွားပြန်တယ်...သူအခုထိဒီအခြေအနေကိုလက်မခံနိုင်သေးဘူး Hyung~...
🎶🎶🎶...
🎶🎶...
🎶...
ရင်းနှီးနေတဲ့ သီချင်းငြီးငြူသံ....Hyung က သစ်ပင်အကြီးကြီးတစ်ပင်အောက်မှာထိုင်နေရင်း သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲပိုက်ထားတယ်...ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ Hyung နဲ့ကျွန်တော်ပဲရှိနေသလိုမျိုး~...လေညင်းလေးတွေက Hyung ဆံပင်တွေထဲကူးလူးဖြတ်သန်းနေတာ ဘယ်လောက်မနာလိုချင်စရာကောင်းလိုက်သလဲ~....
"Hyung~"
"အော..Jeon အငယ်လေး နိုးပြီလား~"
သူ့ကိုငုံ့ကြည့်ရင်း ပြုံးပြနေတဲ့ Hyung ရဲ့လေးထောင့်ဆန်ဆန်အပြုံးလေးတွေကိုကြည့်နေရင်း သူမျက်ရည်တွေကျလာပြန်ရော....
"တောင်းပန်ပါတယ် Hyung~တောင်းပန်တယ်~.."
"....."
"ကျွန်တော်ဒီတစ်လျှောက်လုံး~ Hyung ကိုမေ့နေခဲ့တဲ့အတွက်တောင်းပန်ပါတယ်~!"
တုန်ရီနေတဲ့အသံတွေနဲ့သူစကားကိုမနည်းထိန်းပြောနေရတယ်...တကယ်တောင်းပန်ပါတယ် Hyung~...
Hyung က သူ့ကိုပြုံးပြရင်း မျက်ရည်တွေကျဆင်းလာရော....
"Jeon အငယ်လေး~"
"....."
"ကောင်းကောင်းအသက်ရှင်နေပါ~"
တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်လာတဲ့ Hyung ရဲ့ပုံရိပ်တွေကြောင့် သူ Hyung ကိုအမြန်ဖက်လိုက်ပြီး မျက်လုံးတို့ကိုစုံမှိတ်လိုက်တယ်...
YOU ARE READING
The Missing Memory (Completed )
Short Storyတစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသူ့မှတ်ဉာဏ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှာမေ့ပျောက်နေခဲ့တာ~.....
The Missing Memory (3)
Start from the beginning
