"ဟုတ္တယ္..Hyung လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခ်က္မွာ လက္က ဒဏ္ရာရသြားတာ..ဒီအတိုင္းအပူေလာင္႐ုံေလးမို႔ အိမ္ေရာက္မွေဆးလိမ္း.."
"လာ!ဒီနားမွာ ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့ Market ေလးတစ္ခုရွိတယ္"
အေအးဓာတ္ပါတဲ့အနာကပ္ပလာစတာေလးႏွစ္ခုကပ္လို႔အၿပီးမွပဲ Jungguk ရဲ႕တြန့္ခ်ိဳးေနတဲ့မ်က္ခုံးတန္းႏွစ္ခုကလည္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တယ္....
"ဝိုး!အခုမွၾကည့္မိတယ္..Jungguk က မိန္းကေလးေတြရဲ႕အႀကိဳက္စတိုင္ပဲ"
"Nae?"
"ဟုတ္တယ္ တကယ္ေျပာတာ"
ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးေျပာေနတဲ့ Hyung က လူကိုရင္ခုန္ေအာင္လုပ္တာေတာ့အမွန္...
"Hyung ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႕..ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘယ္ေကာင္မေလးမွမႀကိဳက္ပါဘူး!"
"Hyung တကယ္ေျပာတာ Hyung လည္းမင္းလိုမိမိုက္ခ်င္တာ..မင္းကတကၠသိုလ္ ပထမႏွစ္ပဲရွိိေသးတာဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီးေပ်ာ္စရာေတြနဲ႕ေတြ႕ရဦးမွာ"
Jungguk ေသခ်ာစဥ္းစားမိေတာ့မွ သူကပထမႏွစ္ဆိုေပမဲ့ Hyung ကေတာ့ေနာက္ဆုံးႏွစ္ပဲ....ဒါဆို သူေနာက္ႏွစ္ဆို Hyung ကိုေက်ာင္းမွာ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးေပါ့..
"ဘာေတြ အဲ့ေလာက္စဥ္းစားေနတာလဲ..ေနာက္က်ေနၿပီ အိမ္ျပန္ၾကမယ္"
သူ႕ေရွ႕ကတက္တက္ႂကြႂကြသြားေနတဲ့ Hyung ကိုေတြ႕ၿပီး အခုတည္းကႀကိဳလႊမ္းေနမိသလိုလို...
မိုးရာသီေရာက္ေတာ့ အရာအားလုံးကထိုင္းထိုင္းမိုင္းမိုင္းပဲ.....
ဝူးဝူး~
ေလျပင္းတိုက္သံေတြ ေျမသင္းရနံ႕ေတြက တစ္စုံတစ္ခုကိုလြမ္းေနဖို႔လုံေလာက္တယ္....
"အာ...တေန႕တေန႕ ဒီစာအုပ္ေတြက လူရိုက္သတ္ရင္ေတာင္ေသမွာ!"
ၿငီးတြားေနတဲ့ Aroun ကိုသူအျပစ္မဆိုနိုင္...စာအုပ္ေတြကတစ္အုပ္တစ္အုပ္ကို3လက္မ/4လက္မေလာက္ရွိတာ ဒါေတြအကုန္လိုက္မွတ္နိုင္ဖို႔က သူတို႔ေတြမနည္းႀကိဳးစားေနရတယ္...ပထမႏွစ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အတန္းထဲလူဦးေရမ်ားၿပီး ဆရာ့အသံကိုလည္းမနည္းလိုက္နားေထာင္ေနရတာ...
"ငါေတာ့ေဆးတကၠသိုလ္ကိုေ႐ြးမိတာမွားၿပီနဲ႕တူတယ္"
Aroun ကအျပင္ကိုၾကည့္ရင္း ေျပာတယ္...အျပင္မွာမိုးဖြားေလးေတြအဆက္မျပတ္က်လာၿပီး မွန္တံခါးမွာေရစက္ေလးေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္လာခဲ့တယ္...
YOU ARE READING
The Missing Memory (Completed )
Short Storyတစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသူ့မှတ်ဉာဏ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှာမေ့ပျောက်နေခဲ့တာ~.....
The Missing Memory (2)
Start from the beginning
