The Missing Memory (Completed )

YOU ARE READING

Short Story

တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုသူ့မှတ်ဉာဏ်တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမှာမေ့ပျောက်နေခဲ့တာ~.....

#love #missing #sadness #shortstory

The Missing Memory (2)

Start from the beginning

by nhninphyu

"အဟမ္း!"

အေတြးမ်ားေနတဲ့သူ႕ကို Hyung ကသူေရာက္ေနေၾကာင္းအသံနဲ႕လွမ္းအသိေပးတယ္....

"ေအာ?!Hyung ေရာက္..ေရာက္ၿပီလား!!??"

"အင္း!"

Hyung က အထဲက အျဖဴအကၤ်ီကိုမွ ေပါင္လယ္ေလာက္ရွိတဲ့ကုတ္အကၤ်ီအမဲကိုဝတ္ၿပီး ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာႏုေလး ကိုဝတ္လာခဲ့တယ္...သူအခုေျပာဖို႔သတၱိမရွိေသးတာေၾကာင့္စားေသာက္ၿပီးရဲေဆးတင္သင့္တယ္မဟုတ္လား!!??..တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ေသာက္ေနတဲ့ သူ႕ကို Hyung ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ လွမ္းတားလိုက္တယ္...

"Jeon အငယ္ေလးမင္းေသာက္ပဲမေသာက္နဲ႕ေလ အစားလည္းစားသင့္တယ္"

သူကနည္းနည္းရိပ္သဲ့သဲ့ျဖစ္လာေတာ့ ျမစ္ကမ္းေဘးလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ဖို႔အရဲစြင့္ေျပာလိုက္တယ္...

"ျဖစ္ပါ့မလား??မင္းအမ်ားႀကီးေသာက္ထားတာကို??"

"ကြၽန္ေတာ္ကေသာက္နိုင္တယ္ Hyung~"

"ဒါဆိုလည္း လမ္းခဏေလွ်ာက္ၿပီးရင္ အိမ္ျပန္ၾကစို႔"

"ဟုတ္!"

သူ႕စကားကို Hyung ကသေဘာတက်ၿပဳံးရင္း ေခါင္းေလးကိုပြတ္ေပးလာျပန္တယ္...ျမစ္ကမ္းေဘး သူ Hyung ေဘးခ်င္းယဥ္ေလွ်ာက္ေနမိေတာ့ အရင္ေန႕ေတြကထက္သူ႕ရင္ေတြ တဒုန္းဒုန္း ခုန္ေနခဲ့တယ္....

"Hyung~..."

သူ Hyung နဲ႕ေဘးခ်င္းယဥ္ေလွ်ာက္ေမရာကရပ္လိုၿပီးအရဲစြန့္ကာေခၚလိုက္မိသည္... သူေခၚေတာ့ Hyung သူ႕ဘက္လွည့္ၾကည့္ကာ သူဘာေျပာမလဲနားစြင့္ေနပုံေပၚသည္...သူမ်က္လုံးစုံမွိတ္ရင္း Hyung ၾကားေလာက္မယ့္အသံအေနအထားနဲ႕ေအာ္ေျပာလိုက္မိတယ္...

"ကြၽန္ေတာ္...ကြၽန္ေတာ္ Hyung ကိုသေဘာက်တယ္!!!"

"....."

"အမ်ားႀကီး!!အမ်ားႀကီး!!"

"...."

"ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလက္မခံနိုင္ရင္ေတာင္ အရင္လိုေလးေတာ့ေနပါရေစ..Hyung ကိုအတင္းျပန္မႀကိဳက္ခိုင္းပါဘူး!အခုလိုဖြင့္ေျပာတာကလည္း Hyung ကိုသိေစခ်င္႐ုံပါပဲ!"

သူမရဲတရဲေလး မ်က္လုံးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုကာ Hyung မ်က္ႏွာကိုအကဲခတ္လိုက္ေတာ့ Hyung ကသူ႕ကိုဝမ္းနည္းစြာၾကည့္ေနၿပီး ပါးစပ္ကေတာ့ ၿပဳံးေနခဲ့တယ္...ဘာလို႔လဲ...ဘာလို႔ Hyung မ်က္ဝန္းေတြ႕က႐ြာေတာ့မဲ့မိုးလိုျဖစ္ေနရတာလဲ...ဒါေပမဲ့ Hyung သူ႕ကိုျပဳးျပေနတုန္းပဲ...

"Jungguk ~"

"..."

"မင္းအိမ္ျပန္ခ်ိန္တန္ၿပီ~"

"Nae?!"

"မင္းကိုေစာင့္ေနတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပဲ Jeon အငယ္ေလး"

႐ုတ္တရပ္သူ႕ေခါင္းတစ္ခုလုံးထိုးကိုက္လာၿပီး နားထဲအူလာေတာ့တယ္...

"အာ့..အ!"

သူနာက်င္လြန္းတာေၾကာင့္ Hyung ကိုေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ Hyung ကသူ႕ကိုရပ္သာရပ္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္...

"အ့..နာ..နာတယ္..Hyung!..Hyung!!.."

တျဖည္းျဖည္း Hyung ပုံရိပ္က အလင္းတန္းေတြေၾကာင့္ေသခ်ာမျမင္ရပဲေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္... Hyung နာမည္ကိုသူေခၚဖို႔အၿမဲခက္ခဲေနခဲ့တာ အခုေတာ့ သူ႕ႏွလုံးသားဟိုးးအနက္ရွိုင္းဆုံးကေခၚလိုက္မိတာ...

Kim Taehyung~
.
.
.
.
.

ေပ်ာ္႐ြင္ၾကဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္😊