"တစ်ကယ်နည်းနည်းလေးမှ သားကိုသတိမရဘူးပေါ့ ..."
"အင်း တစ်ကယ်မရဘူးလေ "
"ကိုကို ဗျာ.."
ရုပ်လေးက ချက်ချင်း စူပုတ်သွားကာအိမ်ထဲသို့ ငိုပြီးပြေးဝင်သွားသည်။သူ သိလိုက်ပါပြီဒီကောင်လေးစိတ်ကောက်သွားပြီဆိုတာ။
"ကဲ...ဟိုကတစ်ကယ်ထင်ပြီးစိတ်ကောက်သွားပြီ။ အရမ်းစတာပဲ သားကြီးရယ်။ သွားချော့လိုက်ဦး သား ညီလေးကို"
"ဟုတ် မေမေ ...အာ ဒါနဲ့ဦလေးထွန်းနဲ့မေကြီးဆွေနေကောင်းတယ်နော်သားကအများကြီးသတိရနေတာ"
"အမလေး သတိရသေးလို့တော်ပါသေးရဲ့ သူညီလေးမြင်ပြီးကျုပ်သတိမရတော့ဘူးထင်လို့"
အကုန်ဝိုင်းရယ်ကြတော့ ဓန ရှက်သွားသည်။
"ကြီးမေကြီးကလဲဗျာ"
"ဟော.....လူပျိုသိုးလေးရှက်သွားပြီ ကြည့်ပါဦး ကိုထွန်းရယ် ကျုပ် ဓနလေးက မျက်စိရှေ့တင် ညိုချောကြီးခန့်လိုက် ချောလိုက်တာရှင်"
"ဟုတ်ပ့ ဟုတ်ပ့ မဆွေရေဟားဟားဟား"
"အဲ့ဆိုသားညီလေးဆီသွားလိုက်ဦးမယ် သွားပြီမေမေရေ!!"
ဓန အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားတော့ မေမေတို့နောက်နေရယ်ရင်းကျန်ခဲ့ကြသည်။ဖေကြီးကိုတော့အခုထိသူမတွေ့ရသေး ။ ညနေမှ သူမေးပါတော့မည်။
"ဒေါက် !ဒေါက် !ဒေါက် !ဟိတ်ကောင်ဆိုးလေးတံခါးဖွင့်ဦး ကိုကိုမောလာလို့ဖွင့်ပါဦး ကလေးလေးရေ...."
သက်ပိုင် ကိုကိုအသံကိုကြားပေ့မယ့်တိတ်တိတ်လေး နေနေ လိုက်သည်။
"ဟွန့်!!လူဆိုးကောင်ကြီး သားကလွမ်းနာကိုသူကအလုပ်ရူပ်နေတယ်တဲ့ ဟင့်မခေါ်ဘူး မခေါ်ဘူး လုံးဝမခေါ်ပဲ ပြစ်ထားပြစ်မယ် "
"ဒါဆို.. ကိုကိုဝင်လာပြီနော်"
ဓန တံခါးကိုတွန်းကာအသာလေးအခန်းထဲဝင်လာတော့သက်ပိုင် စောင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံထားကာငြိမ်နေသဖြင့် သူရယ်ချင်လာသည်။
"ဟိတ်!!ဒီလောက်ပူနေတာ airconလဲဖွင့်မထားပဲ ဒီကလေး ဖယ်ပါဦး ကိုကို ကိုမျက်နှာပြဦး "
YOU ARE READING
"အငြိုးတွေသာပြယ်စေသား"(Complete)
Romanceအငြိုးတွေအမုန်းတွေကြား ချစ်ခြင်းကသာအနိုင်ရမလားဆိုတာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ခံစားသွားရမှာပါ။ warinng ‼‼‼ကြိုပေးတာမို့ မကြိုက်တဲ့သူများမဖတ်လို့ရပါတယ်
အပိုင်း(3)🌪️
Start from the beginning
