Ep 4 (Z)

7.6K 318 23
                                    

မနက္ခင္းရဲ့ ေနေရာင္ျခည္ႏုႏု က ခပ္ဟဟျဖစ္ေနေသာ လိုက္ကာၾကားမွ တိုးဝင္ႏွုတ္ဆက္ေနသည္။ အခန္း တံခါးဖြင့္သံတိုးတိုးႏွင့္အတူ ေျခသံေလးက ခပ္ဖြဖြ။

ခုတင္ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လာၿပီး ပါးေပၚသို႔ ညႇင္သာစြာ ေရာက္လာသည့္ ႏူးညံ့ေသာ လက္ေခ်ာင္းေတြရဲ့ အထိအေတြ႕ကိုခံစားရသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပ်ံ႕လြင့္လာေသာ ခပ္သင္းသင္း သစ္သားနံ့ေလးေၾကာင့္ မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားလၽွက္မွ ထည္ဝါ ျပဳံးလိုက္သည္။

"အင္း..... ပါပါး"

"ပါပါး ကေလးေလးက ဒီေန႔ ပြဲတစ္ခုသြားစရာရွိတယ္ဆို မထေသးဘူးလားကြ"

"ထမွာ"

ထမွာ ဟုေျဖလိုက္ေသာ္လည္း ေခါင္းကို ေခါင္းအုံးေပၚမွ ေရႊ႕ကာပါပါး ေပါင္ေပၚ ေျပာင္းအုံးလိုက္သည္။ မနက္ခင္း အိပ္ယာနိုးနိုးျခင္း ပါပါးဆီမွ အနံ့ေမႊးေမႊးေလးက စိတ္ကိုၾကည္လင္လန္းဆန္းေစသည္။ ေဖေဖက သနပ္ခါးရနံ့ေလးလို႔ေျပာတတ္ေပမဲ့ ထည္ဝါ့အတြက္ေတာ့ ေအးစိမ့္ေနသည့္ Rain Forest လိုသစ္ေတာအုပ္ေလးထဲေရာက္သြားရသလို ခံစားရသည္။ US ကိုေရာက္ခါစတုန္းက ဒီအနံ့ေလးကို လြမ္းလို႔ မနက္အိပ္ယာနိုးရင္ ငိုရတာအေမာ။ ထည္ဝါ ငိုတယ္ဟု အမွတ္မထင္ေျပာမိေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ ပါပါးက တစ္ပါတ္အတြင္း ခ်က္ခ်င္းေရာက္ခ်လာၾကသျဖင့္ ထည္ဝါ စကားကို မဆင္မျခင္မေျပာရဲေတာ့ေပ။ အခုေတာ့ တစ္ဝႀကီး နမ္းရွိုက္ခြင့္ ျပန္ရခဲ့ၿပီ။

"အား... ေမႊးလိုက္တာ"

ပါပါးက သူေရေမႊးဝယ္တိုင္း ထည္ဝါတို႔ သားအဖႏွစ္ေယာက္အတြက္ ပိုဝယ္ေပးတတ္ေသာ္လည္း ထည္ဝါႏွင့္ေဖေဖက လက္ဖ်ားႏွင့္ေတာင္ မတို႔ၾကေပ။ ဒီရနံ့ကို ကိုယ့္ကိုယ္မွာ ဆြတ္ထားရတာထက္ ပါပါးရဲ့ကိုယ္သင္းနံ့ေလးနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ေျပာင္းသြားေသာ အနံ့ေလးကို ပိုႀကိဳက္ၾကသည္။

ပါပါးက ထည္ဝါ့ကို တြန္းထူလိုက္ၿပီး ဂုတ္ေထာက္ေနေသာ ဆံပင္ရွည္တို႔ကို သပ္တင္ေပးသည္။

"ဆံပင္ကလည္း ညႇပ္ပါဆို မညႇပ္ေသးဘူး ခုထိ"

"တီတီေကသာက မညႇပ္ရဘူးတဲ့ ဝမ္းဖိုးက ဒီဆံပင္ေကနဲ႔မွ ပိုေခ်ာတာတဲ့"

Wonderful PromiseWhere stories live. Discover now