Vanilla Sky (Lesbian Love Story)

18

"Mas abnormal ka sa totoo lang... bakit kita sinagot na scammer ka." simangot ko.

Napaigtad pa kami pareho ng may bumusinang sasakyan at pumarada sa harap namin. Napaakbay sakin si Roi at nakataas ang kilay nyang nakatingin doon sa may sasakyan sa harap namin.

Nung nagbaba yung bintana sa gawi namin ay nahiya ako dahil si Ma'am Maddy iyon na nakatingiti sa akin at binati nya ko kaya bumati ako pabalik... may karga itong batang lalake na ang gwapo pero napaiwas ako ng tingin dahil nakatingin sakin yung bata. Hindi ako sanay na tinitingnan ng bata.

"Tara sa bahay..." singit ni Sir Yuji mula doon sa may driver's seat.

Napabuntong hininga si Roi at sumang ayon.

Nagpatiuna silang umandar na.

Pinagbuksan ako ni Roi ang pintuan ng sasakyan nya sa parte ng passenger's seat. Kinabitan nya muna ako ng seatbelt at hinalikan nya ko sa noo bago nya tuluyang sinara yung pintuan sa gawi ko. Napangiti ako sa gesture nyang 'to kapag hinahalikan nya ko sa may noo ko. Yung amoy ni Roi ang gusto ko..... parang ang payapa ng loob ko kapag ganitong malapit sya sakin.

Bawat bahay na alam nyang kung kanino ay dinidiscuss nya sakin. Dito din pala sina Kaia.

Parang inaagaw nya ko mula sa malalim na pag iisip marahil nakita nya yung reaksyon ko nung nakatingin sa akin yung anak ni Sir Yuji.

Pagkadating nga namin sa bahay nina Sir Yuji ay namangha ako. Parang kina Roi din na napakaraming pulang rosas sa paligid.

Parang napahigpit yung pagkakahawak ko sa kamay ni Roi nang lumapit sa amin yung mag asawa habang karga ni Ma'am Maddy yung anak nila ni Sir Yuji na si Sandro.

Parang nakakarinig ako ng iyak ng sanggol at alam ko na iyon ay mula sa nakaraan ko.... para akong pinapatay ng huling ala ala ko sa tinig ng sanggol na iyon bago iyon tuluyang nawala. Sa tuwing sumasagi sa isip ko iyon gaya ngayon ay nanlalamig ang sikmura ko at parang may sumasakal sa akin. Nilalabanan ko.... nakakahiya kung dito ako magbebreakdown sa harao nila.... ako ang pumatay sa batang iyon. Pinagkaitan ko sya ng pagmamahal.

Binuhat iyon ni Sir Yuji.

"Ay, tatawag pala kami ni Sandro kay Dada..." paalam nila at ng makalayo ito ay parang duon dahan dahang umayos na yata yung pakiramdam ko pero ramdam ko pa din yung panlalamig ng mga palad at talampakan ko.

"Okay ka lang Daph?" nag aalalang tanong ni Ma'am Maddy. Para akong natutuyuan ng laway sa lamig ng sikmura ko...Sasagot sana ako pero parang umikot yung buong paligid ko at nawalan ako ng malay.

....
Nagising ako ay nasa bisig na ko ni Roi at naaamoy ko yung amoy ng pulang rosas sa paligid. Iniisip ko kung nasaan kami. Naalala ko na nawalan pala ako ng malay. Hinapit ako lalo ni Roi sa kanya kaya parang nakasiksik na ko sa kanya.

"Kamusta pakiramdam mo?“ malambing at nag aalalang tanong nya sa akin. Napayakap ako ng mahigpit sa kanya at siniksik ko yung mukha ko sa leeg nya.

"S-sana....sana sinubukan ko syang mahalin..." kung minahal ko lang yung batang iyon na nabuhay ng walong buwan sa sinapupunan ko sana.... sana hindi sya nawala. Kinakain ako ng halo halong emosyon sa pagkatao ko. Yung nangyare sakin na kahit hanggang sa ngayon ay nandidiri pa din ako sa sarili ko at itong guilty ako dahil sa akin ay nawala yung baby....

"Everything happened for a reason.... hindi mo kasalanan lahat...." saad nya at hinalikan nya ko sa noo ko.

“Hindi kita iiwan kahit na anong mangyare..... ako ng bahala sa lahat...." saad nya. Lahat ng sinabi nya sakin sa Berlin ay pinanghahawakan ko.

Kaia's POV

Lunes na lunes eh Nandito kami sa opisina ni Callen sa Tower. Wala kaming ibang meeting place ngayon kase under renovation ang Garden.