9. Bölüm~

1K 22 5
                                    

Y/NN'den

Eve geldiğimde akşam olmuştu. Bir an önce uzanmak istiyordum. annemi salonda görememiştim.Yukarıdadır diye düşünerekden çıktım üst kata. Odama giridim ve üzerimi değiştirdim. Daha sonra ortalığa bakındım fakat annem ile birlikte Mina da yoktu . Abim ve babam daha şirkettelerdi. Peki ya Mina ve annem neredeydi?

Telaşla attım elimi telefonuma onları aramak adına

~aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz ~

Y/N: hah! telefonu da kapalı. Şaka gibisini-

Sözünü kesen şey midesini bulanmasıydı lavaboya doğru ilerledi genç kız koşar adımlarla. Midesini boşaltıp eline yüzünü yıkamış lavaboda çıkmıştı. Nasıl olur da haber vermeden giderlerdi aklı almıyordu.

Y/N: umarım başınıza kötü bir şey gelmemiştir

Üzerime ceketimi takmış telefonumu da alarakdan çıkmıştım evden. Bir yandan abimi arıyor bir yandan arabayı sürüyordum

Junghwan: efendim Y/N

Y/N: abu annemin nerede olduğunu biliyor musun

Junghwan: evde değil mi

Y/N: hayır değil ne Mina ne de annem. İkisi de yok ortalıkta. Annemin telefonu da kapalı

Junghwan: nereye gitmiş olabilirler ki

Y/N: bilmiyorum . Babam nerede

Junghwan: odasında

Y/N: ona da söyle. Ben şuan arıyorum onları siz de bakın etrafa. Annem bu saatte dışarıya çıkmaz çünkü

Junghwan: tamam bakıcaz şimdi dikkat et kendine

Telefonumu kapatıp yan koltuğa koymuştum

Y/N: nerede bunlar ya. Nasıl bulacağım ben sizi

Demiştim sinirle

Genç kız Jeon'dan yardım almayı geçiriyordu aklından

Minalar'dan

Bugün annem beni okuldan almıştı ve okul çıkışı birlikte gezmeye gitmiştik. Ablamlara ve kendimize kıyafet almıştık. Saat geç olmaya başlamıştı bu yüzden artık eve gitmeliydik.

Y/N.anne: dur ablanlari arayalım da merak etmesinler

Mina: hediyelerini görünce çok sevinecekler

Y/N.anne: evet kızım. Aa şarjım bitmiş hay aksi. Neyse bir an önce eve gidelim

annem arabayı çalıştırdı ve eve doğru sürmeye başladı

...

Y/N'den Jeon ile birlikte annemleri aramaya devam ediyorduk. Babalarından herhangi bir haber alamamıştık.

Telefonum çalmasıyla hemen almıştım elime

Arayan abimdi.

Y/N: efendim

Junghwan: Y/N, sen eve git annemler eve gelirse bize haber et

Y/N: tamam . Bulursanız arayın beni

...
Eve gelmiştim. Annemler gelir diye bekliyordum. Birine kapı açıldı yerimden kalkıp hemen gittim kim diye. Gelmişlerdi sonunda

Y/N: siz neredesiniz ya. Kafayı mı yedirtmeyiz çalışıyorsunuz bana

Jeon: Y/N sakın ol

Y/N: nedne haber vermeden gidiyorsunuz. Ya size bir şey olsaydı. Telefon da kapalı

Mina: gezmeye gittik abla sonra annemin telefonunun şarjı bitti sizi arayacaktık aslında

Cebimden telefonumu çıkartıp aramıştım babamı ve abimi geldiklerini söylemek için

...

Babam ve abim eve gelmişlerdi ve annem ile ufak çaplı bir tartışma yaşıyorlardı

Y/N: tamam baba yeterince gerildik bence yeter artık

Junghwan: evet baba hadi sakinleşin

Y/N: ben sofrayı hazırlayayım akşam yemeği yiyelim

Jeon: ben gideyim o zaman sorun çözüldüğüne göre

Babam: yemeğe kal oğlum. Gidersin sonra

Jeon: yük olmayayım

Baba: sende artık bu ailenin bir parçasısın

Jeon: teşekkür ederim efendim

Jeon,bizimkilerin yanından ayrılıp Mutfağa yanıma gelmişti ve...

Lütfen takip eder misiniz 💗

Bar gecesi JJKWhere stories live. Discover now