tam tokat atacakken... gözlerini kapatıp elini havada yumruk yapıp sıkmıştı
babam: ben sana vuramam ki...ben sana zarar veremem Y/N...niye yaptın kızım... niye yaptın bunu...kim o sana do-...kim o pislik... o orospu çocuğu, o piç
annem: oğlum Mina'yı odasına götür
babam: o herifi bulayım bir güzel döveceğim
Y/N: b-baba b-ben ç-çok ö-özür dilerim...isteyerek yapmadım...çok sarhoştum...ben seni üzmek istemedim baba
babam: suç o herifte sarhoş olduğunu görüp faydalandı senden...hadi hepsini geçtim...sen!...sen niye kardeşine sahip çıkmadın!!
Babam sinirle çok yükselttiği sesinin farkında değildi ama bunu bilmem benim korktuğum gerçeğini değiştirmiyor
Y/N: baba abim de sarho-
ani gelen mide bulantımla tekrardan koşmaya başlamıştım lavaboya doğru
annem: kızım iyi misin
annesm olanların şaşkınlığını daha geçirememişken sakin kalmaya çalışıyordu
Junghwan: bulacağım o piçi!! bulup öldüreceğim!!
annem: kendine gel !! saçma sapan şeyler yapma!
babam: bırak ne yaparsa yapsın
babamın bu lafı üzerine Junghwan ceketini almış hızla evden çıkmıştı...
Junghwan'dan
evden çıkmış o gün ki gitmiş olduğumuz bara sürmüştüm arabamı...hızla...bara geldiğimde hemen o güne ait olan kamera kayıtlarına bakmak istediğimi söyledim...tanılan biri olduğum için zorluk çıkarmamışlardı...
işte...işte onlar... kardeşim ve o pislik herif
Junghwan: bu adamı tanıyor musunuz
demişti yüksek sesle
çalışan1: e-evet efendim bilinen müşterilerimizden biridir kendisi
Junghwan: yaa demek öyle... o zaman bu beyefendi kimmiş bunu da biliyorsunuz
çalışan2: e-evet efendim
Junghwan: söyle bakalım kimmiş
çalışan2: J-Jeon J-Jungkook
Junghwan: prenses geldiği zaman haberim olsun
çalışan1: peki efendim
mekandan çıkmış elime telefonumu almış ve Chan'ı aramıştım
konuşma:
Junghwan: hyung sana işim düştü
Chan: konu nedir
Junghwan: bir şerefsiz var hyung...onu bulman gerekir
Chan: elimizde olan bilgiler nedir
Junghwan: ismi dışında bir bilgisi yok
Chan: nedir
Junghwan: Jeon Jungkook
Chan: bulduğum an haber vereceğim hyung kendine iyi bak...görüşmek üzere
Junghwan: görüşmek üzere hyung
telefon konuşması son
hızla arabamın kapısını açıp binmiştim ve eve doğru sürmeye başlamıştım... Eve geldiğimde Y/N koltukta ağlıyor babam onun yanında ellerini avuçlarının içine almış göz yaşlarının akmasına izin vererek konuşuyordu...benim geldiğimi gördüğünde ise yavaşça ayağa kalkmıştı ve yanağındaki bir kaç damlayı silerek ağzını aralayıp cümlelerin dökülmesine izin vermişti
