Boy Next Door // Matthy Fanfiction

1. Supermarkt

Laura Pov

Ik loop de kantine uit om weer terug nasr mijn plek in de winkel te gaan. Ik sta op kassa vanavond bij de supermarkt in het dorp. Ik werk hier om extra geld bij te verdienen naast mijn studie. Zodat ik de huur van mijn huis kan betalen en zodat ik alvast kan sparen voor later. 'Hey Lau, hoe is het gister afgelopen met die jongen waarmee je wat ging drinken?' Vraagt Meike aan mij. Meike is een vriendin van de middelbare school, ze woont ook in Ameide en we werken vaak samen. Daardoor weet ze eigenlijk bijna alles van me. Wat ik ga doen vanaf dat ik opsta tot ik weer ga slapen.

Ik haal mijn schouders op. 'Ik vond het niet zoveel aan, hij was m'n type toch niet. Zeg ik. 'Waarom ga je dan ook met hem op date?' Ik haal mijn schouders op. 'Weet ik niet, ik moet het toch proberen?' Zeg ik. Ik probeer al jaren een leuke jongen te vinden. Iemand die echt bij mij past. Iemand waar ik verliefd op word. Maar niemand lijkt goed genoeg. Ik denk dat ik altijd alleen blijf.

Ik ga weer op de stoel achter de kassa zitten en wacht op de volgende klant terwijl ik met Meike verder praat over wat zij allemaal dit weekend heeft gedaan. Meike is echt het tegenovergestelde van mij. Zij is elk weekend op allemaal feestjes, en heeft de ene na de andere jongen die ze leuk vind. Ze heeft altijd wel wat te vertellen, over wat ze heeft meegemaakt. Ik heb alleen te vertellen dat de zoveelste jongen waarmee ik op date ben geweest ook niets voor mij was. Ik ben zo saai eigenlijk. Waarom vind ik nou niemand leuk?

Er komt een vrouw aan mijn kassa met een gevuld mandje. Netjes legt ze alles ik de band. Ik zeg haar gedag en scan alles netjes. Ze houdt met mij een praatje over dat ze zo blij is dat de Mona toetjes deze week in de aanbieding zijn, omdat ze die zo lekker vind. Ze rekent af met contant geld, wat ik stiekem erg vervelend vind want nu moet ik alles tellen. Ik ben goed in rekenen, maar het is gewoon vermoeiend. Maar dat laat ik niet aan de vrouw merken. Altijd netjes blijven. Ik glimlach naar haar, geef de bon en wens haar een fijne avond. Dan draai ik me naar de volgende klant bij mijn kassa. Ik kijk op recht in een paar blauwe ogen. Ik schrik even. Ik herken die blauwe ogen ergens van. Maar ik weet niet waarvan. 'Hoi' zeg ik alsnog vrolijk. De jongen die aan mijn kassa staat is blond, heeft zijn haar een beetje voor zijn ogen hangen en loopt zuchtend verder langs de kassa. Ik scan de paar producten die hij heeft. Koffie, suiker, wat afbak pizza's, chips, brood en 4 blikjes redbull. 'Dat word dan 16,75' zeg ik en ik kijk weer op naar hem. Hij knikt en houdt zijn Pinpas tegen het apparaat. Dan kijkt hij weer op naar mij. 'Wilt u de bon?' Vraag ik snel. 'Nee dankje' zegt hij kortaf. 'Oké, fijne avond' zeg ik nog. Hij knikt kort en loopt dan snel bij de kassa weg. Of hij was chagrijnig of hij had haast, maar vriendelijk was hij niet.

Ik draai me om naar Meike. 'Wie was die knapperd?' Vraagt ze met een grijns. Ze wiebelt haar wenkbrauwen. 'Weet ik niet, ik herken hem ergens van maar ik kom er niet op' zeg ik. 'Niets voor jou?' Vraagt ze dan. 'Ik bedoel, hij was knap, maar ik heb geen idee wie het is. Waarschijnlijk was hij hier toevallig' zeg ik. 'Ik ga vannacht m'n FBI skills weer inzetten hoor, morgen weet ik wie het is, waar hij woont en hoe zijn moeder heet' zegt Mieke grijnzend. Ik geef haar een duw en grinnik. Dan draai ik me weer om om de volgende klant die net bij de kassa is komen staan te helpen. Maar de blonde jongen, die ik toch zeker ergens van ken, blijft de hele tijd in mijn hoofd.