"လူနာအခြေအနေဘယ်လိုရှိလဲ"
"အခြေအနေမကောင်းဘူးဗျ ၂၀% ၈၀% ပဲ"
အခန်းပြင်ကမန်းကတန်းထွက်သွားသော ဆရာဝန်စကားအဆုံး ဦးထည်ဝါ နံရံကိုလက်သီးဖြင့်
ထုလိုက်ကာ
"ငါမကောင်းတာပါကွာ ငါ့ကြောင့် ငါ့သမီးခုလိုဖြစ်ရတာ"
ဒေါ်သီတာနွယ်က ဦးထည်ဝါကျောကုန်းကိုခပ်ဖွဖွကိုင်ထားရင်းမှ
"ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပြစ်မတင်ပါနဲ့ အကိုရယ် တကယ်ဆိုကျွန်မအပြစ်လည်းပါပါတယ်"
"အကို့မှာ ကင်ဆာရှိနေတယ်ဆိုပြီး သမီးကိုမလိမ်
လိုက်သင့်ဘူး"
သူတို့စကားများကိုဖြိုးနားမလည်သလို နားလည်းမထောင်နိုင်ပါ။
ခုချိန်သူမစိတ်ထဲနွယ်တစ်ယောက်သာရှိသည်။
ဖြိုး နံရံကိုမှီချလိုက်ရင်း
"တီချယ် သမီးကိုမထားခဲ့ပါနဲ့"
တီ တီ တီ
နှလုံးခုန်စက်မှ ထွက်ပေါ်လာသည့်အသံများနှင့်တကွ တဖြေးဖြေးဖြောင့်တန်းချင်လာသည့် နှလုံးခုန်နှုန်းများကြောင့် ဒေါက်တာမြချွေးပျံရလေပြီ။
တီ.....
နွယ့် နှလုံးခုန်နှုန်းကရုတ်တရပ် ရပ်တန့်သွားသဖြင့်
ဒေါက်တာမြ ခေါင်းပေါ်မိုးကြိုးပစ်ချခံလိုက်ရသလိုပင်။
တုန်ရီလာသည့်သူမလက်နှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိန်းချုပ်လိုက်ကာ ဘေးမှ လက်ထောက်ဆရာဝန်ပေးသည့် နှလုံးနှိုးစက်ကိုယူလိုက်ပြီး
"နွယ် နင်တောင့်ထားဦးနော် clear 1 2 3"
"1 2 3"
သူမ ဆက်တိုက်ကြိုးစားနေသော်လည်း နှလုံးခုန်နှုန်းတို့ကတက်မလာပေ။
"သမီးကိုထားမသွားပါနဲ့ သမီးကိုအမြဲရစ်နွယ်ထားမှာဆို တီချယ်သာမရှိရင် သမီးတကယ်သေပစ်လိုက်မှာ"
နံရံကိုမှီနေရင်း မျက်ရည်များဆက်တိုက်ကျလာသည့် ဖြိုးကိုကြည့်ကာ ဘေးမှသူငယ်ချင်းများကတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေရုံမှမတက်နိုင်။
"နွယ့်ကိုချစ်ဖို့မွေးဖွားလာတာမို့ နွယ့်ကိုချစ်ရင်းပဲသေဆုံးချင်တယ် နွယ်"
YOU ARE READING
နွယ့်ကိုချစ်ဖို့မွေးဖွားလာပါတယ်(completed)
Short Story"ဒီလူသားဟာနွယ့်ကိုချစ်ဖို့မွေးဖွားလာတာပါနွယ်" "ဒီလိုဆို ဟောဒီကနွယ်ကလည်း သော်တာပြည့်ဖြိုးဆိုတဲ့လူသားလေးဆီမှာအချစ်ခံဖို့မွေးဖွားလာတာပါရှင့်"
Episode 23
Start from the beginning
