ဖြိုး ကတုန်ကယင်ဖြင့်
"ဟယ် ငါဘာလုပ်ရမလဲ ဒုက္ခပါပဲ တီချယ်တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ငါ့ကိုယ်ငါသတ်သေမှာ"
ယုဇနက ဖြိုးလက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ
"ဖြိုး ဖြိုး စိတ်ထိန်းဦး ငါတို့အရင်ဆေးရုံလိုက်သွားရအောင်နော်"
"အေး ဟုတ်တယ်"
ကဗျာတို့ကပါ ဖြိုးကိုအားပေး၍ taxi ငှါးကာ ဒေါက်တာမြပြောသည့်ဆေးရုံသို့အမြန်ဦးတည်လိုက်ကြသည်။
~~~~~
"နွယ် နင်အားတင်းထားဦးနော်"
ဒေါက်တာမြ ambulance ပေါ်တွင် နွယ့်လက််ကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ဘေးမှတတွတ်တွတ်ပြောနေမိသည်။
ခပ်မြော့မြော့သာရှိတော့သည့် နှလုံးခုန်နှုန်းကို
တစ်လမ်းလုံးအောက်ဆီဂျင်ပေးကာ CPR များ
လုပ်ပေး၍ မနည်းအသက်ဆက်လာရခြင်းဖြစ်၍ ဒေါက်တာမြအတော်စိတ်ပူနေရ၏။
ကားပေါ်မှာတည်းက ဖြိုးကို ဖုန်းဆက်ခေါ်ထားပြီးဆေးရုံရောက်တော့ ဒေါက်တာမြကိုယ်တိုင်ပင် နွယ့်ကို
Emergency room ၌ကုသပေးလေသည်။
ဖြိုးတို့ဆေးရုံရောက်သွားတော့ ဒေါက်တာမြကို မတွေ့။
Emergency room ရှေ့၌ရပ်စောင့်နေသည့် နွယ့်မိသားစုဝင်များကိုသာတွေ့သဖြင့် ဖြိုးသူတို့နားတိုးသွားကာ
"တီချယ် တီချယ် ဘယ်လိုနေလဲဟင်"
ဒေါ်သီတာနွယ်က မျက်ရည်များကိုသုတ်ရင်း
"မသိပါဘူးကွယ် ခုနကမှဝင်သွားတာ"
"ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲသမီးကိုပြောပြပေးလို့ရမလား"
"လက်မထပ်ချင်လို့ အဆိပ်သောက်လိုက်တာ"
"ရှင်"
ဖြိုး အနောက်သို့ပင် အနည်းငယ်ယိုင်သွားရသည်။
"အဲ့လောက်တောင်ပဲလားတီချယ်ရယ် သမီးရှေ့မှာကျတော့မာကျောချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့တာလား"
မျက်ရည်များကျလာသည့်ဖြိုးကို ကဗျာတို့ကနှစ်သိမ့်ပေးနေစဉ် ဆရာဝန်တစ်ယောက်ခွဲခန်းထဲမှထွက်လာသဖြင့် ဦးထည်ဝါ ထိုဆရာဝန်နားသွားကာ
YOU ARE READING
နွယ့်ကိုချစ်ဖို့မွေးဖွားလာပါတယ်(completed)
Short Story"ဒီလူသားဟာနွယ့်ကိုချစ်ဖို့မွေးဖွားလာတာပါနွယ်" "ဒီလိုဆို ဟောဒီကနွယ်ကလည်း သော်တာပြည့်ဖြိုးဆိုတဲ့လူသားလေးဆီမှာအချစ်ခံဖို့မွေးဖွားလာတာပါရှင့်"
Episode 23
Start from the beginning
