BÖLÜM 20

17.5K 720 22
                                    

Merhaba arkadaşlar aslında yeni bölüm atmayacaktım.🍀

Ülkenin durumu böyleyken paylaşmak istemezdim ama yeni bölüm isteyenleri göz ardı edemezdim.🍀

Ara bölüm gibi oldu umarım beğenirsiniz 🍀

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💕

    Cafeden çıkıp eve geçerken kimseyle konuşmamaya gayret ederek Abimin kolunun altında yürüdüm.

Eve gelir gelmez herkese iyi geceler diyip odama geçerek pijamaları giyip yatağa uzandım.

Ben neden o insanlardan bir türlü kurtulamıyordum. Yıllarca çektiğim yetmemiş gibi tam mutluluğu buldum derken bir yerlerden çıkmak zorundalar mı?

Bu olanların içinde beni mutlu eden tek şey yağız'ın gözlerime bakarak 'yerim yurdum belli' demesi olmuştu. Neyse ki çok geç olmadan görmüştü o kızın gerçek yüzünü.

Bu olanları bir kenara bırakıp uyumam gerektiğini belki uyursam rahatlarim düşüncesi ile kendimi uykuya teslim ettim.

Savaş'tan..

Ayazlar eve geldikten sonra Aylizi sordum odasına geçtiğini söylediler. Sarı papatyamla hiç zaman geciremediğimi biliyordum onun benden uzak durmasını istemiyordum.

İsterse beraber uyuyabileceğimizi söyleyip odasına çıktım. Ama odasına girerken böyle birşey beklemiyordum..

' cem abi yapma nolur.. baba baba yemin ederim ben birşey yapmadım baba nolur vurma  baba baba.. anne nolur birşey yap..'

'babaaaa'

"Ayliz uyan sarı papatyam hadi uyan abim kabus görüyorsun.. Ayazz.."

" Noluyor abi Ayliz'e?"

"Bilmiyorum siktiğimin kabusunda ne görüyorsa uyanmıyor.. birşey yap oğlum titriyor."

"Dur abi sen bi sakin ol" diyen Ayaz'ı umursamayip kardeşimi göğsüme çektim.

Sesimize bütün ev toplanmıştı annem gözü yaşlı korkuyla Ayliz'e bakarken babam Ayliz'in ağzından çıkan baba nolur yapma demesini duymuş şoka girmişti.

Ayliz irkilip kendine gelince hızla benden uzaklaşarak;

"Dokunma bana dokunmayın yemin ederim ben birşey yapmadım baba.." diyip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

Annem hemen gelip sarıldı " bebeğim noldu kâbus mu gördün korkma bak ben buradayım baban abinler hepimiz yanındayız."

Kafasını kaldırıp bize bakarak "oturur musunuz sizinle herşeyi konuşmam gerek" diyince duymaktan korktuğum şeyler olacağını anladım.

Duymak istemiyorum diyemedim benim duymaktan korktuğum şeylerin onun yaşamış olması susturdu beni.

Ayliz'den..

"Daha küçüktüm 11 yaşındaydım. O insanlar tarafından sevilmediğimi o gün aklıma ruhuma kazıyarak öğrendim..

Gerçi hep vardı ama ben ablam büyük o ilk çocukları o yüzden onu daha çok seviyorlar diye düşünürdüm.

O gün aile dostlarının o eve yemeğe geldiği gün yemekten sonra odama geçip resim yapmak istemiştim..."

Hayır Ayliz birakma kendini ya şimdi anlatırsın yada bu cesareti bir daha gosteremezsin..

" Odamın kapısı birden açılınca içeriye o girdi. Yanıma gelip oturdu birden bana dokunmaya başlayınca..  uzaklaşmaya çalıştım ama yemin ederim ben birşey yapmadım kaçmaya çalıştım o anda beni yatağıma itip üstüme geldi zaten ne olduysa o anda oldu.. içeriye bab- yani o adam girince beni kurtaracak sandım"

Hıçkırıklarım daha fazla tutamadığım anda babam gelip sıkıca sarılarak

"geçti güzel gözlüm geçti meleğim senin baban yanında sil o incilerini artık meleğim"

Babamdan uzaklaşıp ağlayarak;

" geçmedi geçmiyor baba bana onları hatırlatan birşey oldu mu yine görüyorum o kabusu.. asıl beni bu üzen beni kurtarmaya geldiğini sandığım kişilerin yani o adamla kadının bana daha beterini yaptığını bilmek.

Onun elinden tecavüzünden kurtuldum belki ama 8 yıldır benim duygularımı ruhumu benliğimi öldürdüler baba.."

"Kurban olurum seni verene güzel gözlüm bu onların yanına kalmayacak.. sen o şerefsiz yüzünden bana baba demeye korkmuşsun ya ben o adamın nefesini kesecem" diyince babam savaş abim gelip beni göğsüne çekerek,

"Sarı papatyam sen yalnız değilsin senin dağ gibi abilerin var ailen var.. gerçi şu iki hayırsızdan çokta bişey beklememek gerek ama yine de işe yararlar."

Savaş abime sarılmak bana kendimi guvende hissettiriyordu.

Gözyaşlarımı silip tebessüm ederek bı elimi kuzey abime diğer elimi Ayaz abime uzattım.

Savaş abim kulağıma " herkesi gönderip papatyamla beraber uyuyalım mı?" diye sorunca, gülümseyip başımı onaylar şeklinde salladım.

Ailem sonradan bulduğum en büyük servetim oldu.


Ayliz benim hüzünlü kekim😞

Yorumlarınız ve yıldızınız benim için çok önemli şimdiden teşekkür ederim🍀







AYLİZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin