9.bölüm

2.9K 151 55
                                    

Kurgu nasıl gidiyor bebişler eh devam edelim mi o zaman.

Medya:Bora karademir. (herif çok yakışıklı ya ah Ulan benim olsa keşke)


Bora endişe ile ameliyathane kapısını önünde volta atarken bir aran önce doktorun çıkmasını ve baranın durumunu merak ediyordu.

Aptal çocuk diye içinden geçirdi. Bir insan nasıl kendine zarar verebilir diye söylenmeden edemiyordu.

Ama biraz da onun da suçu vardı. Belki geçmişte ona bu kadar hor davranmasaydı bunlar olmazdı.

Fakat bilemezdi ki bu hale geleceğini. Bora pişmandı. Yaptıkları için. Fakat zamanı geri döndüremezdi ki

Bazı şeyler ne kadar pişman olursa olsun geri getirelemezdi. Tıpkı şuan olduğu gibi. Keşkeler insanın içinde bir Kurt gibi kendini yiyip bitirebilen bir virüs gibidir.

Ya ona bir şey olursa dedi içinden nasıl bu vebali taşırdı hayatı boyunca.

Bir kaç saat Sonra doktor çıktığında direk doktorun yanına gitti.

"baranın durumu nasıl" diye sordu. "yakını mısınız" dediğinde Bora başını salladı. "eşim" dediğinde doktor başını salladı.

"durumu krittik yoğun bakım ünitesine aldık bu geceyi atlatırsa herşey daha kolay olacaktır Geçmiş olsun" dediğinde Bora yüzünü buruşturdu. Geri adım atarak sandalyeye oturduğunda derin bir nefes Verdi.

Onun yüzünden canı ile cebeleşiyordu. Pişmanlıkla kafasını ellerinin arasına alarak gözlerini yumdu.

Ayağa kalktı. Nefes alamıyordu. Onu görmesi gerekiyordu. Yoğun bakım ünitesine girdiğinde cam Odanın arkasında Yataktan yatan baranın bedenine baktı.

"özür dilerim. Özür dilerim" diye fısıladadı.yanına gelen Adnana baktı.

"geçmiş olsun Bora bey" dediğinde ona bakmadı. Yüreği sıkışıyordu boranın.

"buradan ayrılma bir şey olursa Ara beni" dedi hastaneden çıkarak arabasına binerek adananın sokaklarından hızlı gidiyordu.

Onun yüzünden olmuştu. Baran onun yüzünden o odada yatıyordu. Eğer ona bir şey olursa asla kendisini affetmezdi.

Taş köprünün olduğu sahil kıyısına arabayı durdurdu.arabadan indiğinde gece'nin ayazı kışı aratmıyordu
Fakat boranın içinde Korlar yanıyordu.

Gidip bir banka oturup derin bir nefes aldığında yanına elinde bastonu olan yaşlı bir adam oturdu.

"bu kadar dertli olmanın sebebini merak ettim evlat" dediğinde Bora yaşlı adama baktı.

"çok pişmanım" dedi sesiz bir fısıltıyla.

"pişmanlıklar bir daha yapmamak için vardır. Seni bu hale getirecek kişiye döneceksin ama sakın unutma bir kere kaybettin mi bir Daha asla kazanamazsın" dedi ve ayağa kaklıp Boraya gülümseyerek oradan uzaklaştığında Bora yaşlı Adamın arkasından bakıyordu.

Biraz sonra telefonu çaldığında arayan adnandı.

Hrmrn telefonu açtı. "barana bir şey mı oldu" dedi ayağa kalkarak.

"efendim baran bey uyandı" dediğinde Bora telefonu kapatarak arabasına binerek hastaneye doğru sürdü.

Şükürler olsun diye içinden geçirdi.

****************

Bölüm nasıl olmuş bakim. Yorum alırım artık.

KAN DAVASI-BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin