BEYLERBEYİ HAZERANİ

CANIN KANI

"Abi neden?"diye sordum .

"Git herhangi birine Efsa Mardini kimdir diye sor Avreş."diyerek kükredi sinirle.
"Sor bakalım Efsa Mardini Boran Mardin'in neyidir , Hazerani için kimdir diye sor ?!"

Hazerani'nin öfkeli bakışlarına zoraki açık tutduğum gözlerimle bakmayı bırakıp,acıyla gülerek göğe baktım .

"Efsa Mardini kimdir biliyorum."dedim nerdeyse ağlayacaktım."O bizim hayatımızı mahveden adamın kanı !"

Beni omuzlarımdan tutup sarstı.Bakışlarım dengesiz bir şekilde titreyip ona asılınca beni bir kez daha yanmış meydanın içinde itti.

Ailemizin katledildiği yerde savuruyordu beni.

"Sor !"dedi bağırarak.Sesi dahi yüreklere müthiş bir korku veriyor .Ona kaskatı bir halde baktığımda"Sen onun kim olduğunu bilmiyorsun ama bu şehir hatta bu ülkenin hepsi onun kim olduğunu biliyor!Git!Git Avreş.Dilersen onu bir çocuğa sor !"

Sözleriyle beraber beni , ilgiyle uzaktan kaçamak bakışlarla bizi izleyenlerin önüne itti.Bocaladım.Sendeleyen ayaklarımı topladığımda ise yüzüm artık bize korkuyla bakan bir grup insana dönüktü.

Hazerani'nin onlara verdiği korkunun alenen yüzlerinden okuduğum insanlara doğru yürüdüm.Yürüdüm.
Gölgem korkudan gözlerini kaçıran orta yaşlı adamın ve elini sıkı sıkı tuttduğu oğlunun üstüne düştüğünde adımı soyadımla kekelemeye başladılar.

Bu heybet , kesinlikle benim cılız bedenimden değil çok arkamda kalmış olsa da Hazerani'den düşüyordu.
Şüphesiz şuan bu insanları önümde iki büklüm eden şey o'nun varlığı ve kardeşi olduğumu çoktan duyurmuş olmasıydı.

"Söyle!"dedim dişlerimin arasından tıslayarak."Efsa Mardin kimdir ?Söyle ."

Adamın kırışık çehresinde sabit tutuğum gözlerim yaşı çok büyük olmasada bu kadar kırışıklığın neden bu adamın yüzünü gölgelediğini düşünmeme sebep oluyordu .

Titrek dudaklarını aralamadan hemen önce korkan gözleri ardıma uzandı .Bende baktım.Hazerani onu yalan söylemesi için korkutuyor mu diye görmek için bakıyordum ama gördüğüm şey onun meydanı terk etmesiydi.

İzledim,o ve ardındaki koruma ordusu  gözden kaybolana kadar.

"Söyle!"diye yineledim dört bir yanı kül olmuş meydana bakarken .

"M..mardini"diye kekeledi ardımdaki ses .Ona yüreğimi tekleten o öfkeyle döndüğümde elini tutduğu çocuk ürküp babasının ardına geçti .

O an istemsizce geriledim.
Bir çocuğu korkutacak kadar alçalamazdım.Bir Hazerani zalime zalim ,mazluma gark olurdu .Benim bu halim neydi?

Ona devam etmesi için başımla onay verdiğimde "Yani Beylerbeyi'nin eşini mi soruyorsun?"diye sordu.

Boynumu kütletip ardından sindiremediğim bu söze , başımı aşağı yukarı sallayıp onay verdim .

"Efsa Mardini ,"dedi adam gözlerinin içi aniden gülümsedi .Garipsedim ."ya da Geşa Hazerani'dir adı .Allah yokluğunu bu topraklara göstermesin."

"Neden ?"

"Nedeni çoktur Ağa'm."dedi az önce gülen gözleri yavaş yavaş ıslanmaya başlamıştı.

Öfkeyle parmaklarımı avucuma toplarken "Boran Mardini denen köpeğin kızı değil mi bu kadın ?"diye bağırdım.Kendime engel olamayıp daha ne çok saydıracaktım ki
"Ecelidir."dedi adam dondum kaldım.