BEYLERBEYİ HAZERANİ

RÜYA "Bakma "

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum ❤️
700 beğeni ❤️

Yazarın Dilinden

Geşa ışığı söndürüp kapıyı kapattığında
Hazerani "ışık .."diye mırıldandı.
Sinirden çok hüzün değmişti çehresine.
"Geşa karanlıktan korkar. Işık."diyerek doğruldu.

İçinde yaşayan Geşa asla onu bırakıp bu odadan çıkan kadın olamazdı.Geşa'sına olanı anlıyor ve ona daha çok kızıyordu.

Işığı açtığı anda üstünden sıyırdı Geşa'nın korkacağı ihtimalini.
Hazerani Geşa'yı içinde o kadar diri tutuyordu ki hiçbir şeyden korkmayan zihni, ışıklar gidince kimsesiz gibi çırpınıyordu.

"Kadın !"dedi kapının kulpunu sıkarken.
O an terkedilmişlik ihanet gibi sirayet etmişti kalbine.Geşa onu duymamış mıydı?Kokunla uyumak için geldim demişti.Ne diye gitmişti?

"Uyumak için geldim lan !"dedi yumruk yaptığı eli duvara çakılacakken içinde tükenmiş adam 'Geşa Eren'i kaybetmek istemez 'diyordu."Sensiz uyuyabilsem bu saatte mi gelirim cadı?"Dedi içi yana yana.Geşa onu bırakıp İstanbul'a gelmişti ama Hazerani gururuna inat yine onun ardından sürgün edildiği şehre döndü.

Odadan fırlayıp aşağı paldır küldür inip Geşa'yı Mardini 'nin mecburiyetlerinden kaçırıp  gitmek istiyordu.Debelenecek gelmek istemeyecekti ama Hazerani onu zorla da olsa götürecek kadar öfkeliydi.

Kapının kulpunu hışımla indirdiğinde
aşağıdan gelen gülüşme sesleri ile duraksadı.Adımlarının sesini kısmadı ama kimse de o adımları duymadı.

Merdivenlerin başına kadar geldi.Bir kaç basamak sonra Geşa ve Eren'i gördü.
Eren, Geşa rahat uyusun diye yavaş yavaş saçlarını örüyordu.Geşa ise memnun bir ifadeyle kardeşiyle konuşuyordu.Hazerani Geşa'nın gülüşünü görünce öfkesini, hüznünü bir kenara bıraktı.

Eren'in bile  Geşa'nın saçlarına dokunmasına kızmıştı ama Geşa gülünce dünya yanıyordu ,Hazerani de ise  beş kuruş etmiyordu.

"Gürültüsüz gülüyor bu kadın."diye mırıldandı.Gürültüden nefret ederdi.
Hele boş konuşmalara dayanamazdı.
Kahkahalar ona ızdırap gibi gelirdi.
Ama Geşa'nın sessiz gülüşleri onu büyülüyordu.

"Gözlerin kadın.."dedi içinden kadınının gözlerine bakarken " göğü yerinden eder .Maviyi kesip üstüne karlar yağdırırsın.Diyorum ya gökten bile güzel ağlarsın.İnce ince dökülen sesin bana yaşamayı fısıldar.Ruhumu dağıldığı her yerden bir bakışın toplar."dağıldığını hissediyordu."Gelir senin kaderinin ucuna toplanırım.Yakarım , acıtırım ama  sen yaşatırsın.Anlamıyorum işte anlamıyorum!kurşuni göklerden mi aldın nefesini?nasıl bir canla iki beden yaşatırsın?"

Aleni bir yerdeydi ama Geşa'sı onun oda da dahi olduğunu unutmuşcasına mutlu görünüyordu.Hazerani, Kader de gelip onlara katılınca karısının sığdığı aile tablosuna buruk bir tebessümle baktı.

"Efsa Mardini ."dedi sinirle."Ödeşeceğiz."
O merdivenleri ilk kez sessiz yürüyerek geri döndü."Ödeşeceğiz ödeşmesine de ben nasıl unutacağım beni istemeyişini?"deyip odanın kapısını kapattı.

Odaya geçtiği gibi, kaybolmuş tüm öfkesi avuç içine hücum etti.Nereye vursa sallanacaktı farkındaydı .Gözleri odanın içine açılan kapıyı buldu.Hızla ses yalıtımı olan o spor odasına geçti.

Kapıyı kapattığı gibi gözleri ilk havaya asılı kum torbasına çakıldı.Bu kez adımlarının sesini kesmedi.Odanın  kaplamasından duvarların ses yalıtımlı olduğunu anlamıştı.Hızla kum torbasına öfkesini yumruğu ile geçirdi.