BEYLERBEYİ HAZERANİ

CANIN KANI

Kızdı çok.Ne zaman bunu konuşsak böyle bakardı.Cehennem gibi .

"Yeter lan !"dedi çenemi sertçe kavradı."Ben Geşa'ya vaktinde çok acı verdim."dedi çenemi kontrolsüzce sıktığını farkedince elini çekti.Öfkesini sindirmeye çalışırken az önce çenemi sıkan elini saçlarımdan baba şefkati ile geçirdi.

Babam gibiydi o an.
Hiç farklı hissetmedim.

"Oğlum ,o bu davanın en masumu lan ."dedi kısık bir sesle."Anlattım ya sana .Gece gündüz anlattım ya Avreş Ağa."

Anlatmıştı.Kızın hasta olduğundan ,ona yaşattıklarına kadar .Gerçekten gece gündüz anlattı.Ama içim soğumadı onun gibi.

"Avreş ."dedi uyarır gibi ."Ben ona haketmediği çok şey yaşattım.Şimdi nasıl pişmanım bilemezsin.Ben Argeş Hazerani hayatım boyunca yanlızca bir kişinin hakkını yedim !Yanlızca bir kişiye haksız yere zulmettim .Şimdi öyle pişmanım ki geçmişe her baktığımda cehennem ateşine atılmış gibi acı duyuyorum.Çünkü Allah ,bana onu can diye bağışladı.Ben canımı ne çok incittim bilemezsin."

"Hiç mi ağrına gitmiyor onu sevmek?"diye sordum .

Geniş omuzları göğe serildi sanki.Dimdik olan başını sağa sola salladı yavaşça.Gözlerinde o kara ifadesi vardı."Asla."dedi bağırır gibi."Onu sevmekten daha şerefli bir şey bilmiyorum."

Bu kadını açmış gözlerini,diğer her şeye yummuş gibi bakıyor .

"Gözünü kör etmiş Efsa Mardini!"dedim bir yandan da damarlarımdaki yoğun sıcaklığa karşı kafa kaldırıyordum .

Abim iki yanlı çırpınan halimi izledi ve "Kördüm."dedi sol elinin işaret parmağı ayağımızın altındaki kanlı meydanı işaret etti."Burda kaybetmiştim dünyayı gören gözlerimi."dedi .Sonra yüzünde garip bir huzur belirdi ."Ama Efsa Mardini  bana önünü gösteren Geşa oldu .Kör gözlerime girdiği günden beri
yaşadığımı hissediyorum."

"Yeter!"dedim nefretle.
"Dinlemeyeceğim daha fazla ihanetini.
Bunu kabul et!Onu sevmen ailene !"dedim bu kez yeri ben işaret ediyordum."Burda katledilen ailemize ihanettir Hazerani."bu onu delirtiyor.Ama bana olan sevgisi kibrinden büyük ."Şimdi bir kez daha soruyorum .Ben mi  ,o Mardini mi?"

Güldü bir anda.Hiç ummazdım.
Ama saniyeler içinde gülen dudaklarının arasından kanlı bir tükürük yuvarlandı.Yere çarpan o tükürükten gözümü alıp ona baktığımda
"Sen ben mi o diye sormuyorsun Avreş!Sen canın mı,yoksa kanın mı  diye soruyorsun?!"dedi .Canı Geşa'sı olsa gerek zira kanı bendim.

"Ama herkese canı tatlıdır."dedi bir anda.

Bu kez acı bir gülümseme beni buldu.
Belki bende kan tükürürüm ,çünkü canımda can kalmadı.

"Yani Mardini'yi seçiyorsun."

"Hayır ."dedi dümdüz bir sesle.

"Cana kan gerek Avreş."dedi kaşlarımı çattığımda"Hazerani olarak sana ilk ve son  emrimdir , canımı koru."dedi.

Bana verdiği emir bu muydu?
Mardini kızını korumak mı?

"Asla Boran'ın kızını korumam."dedim .Onun mehşur öfkesi beni buldu.

"Durdur birini!"diye bağırdı beni kolumdan iterken.Şaşırmış vaziyette ona baktım. "Rastgele, herhangi birini durdur diyorum!"diye yineledi ısrarla.