Βραδιά Γκρίνιας.8.

35 3 0
                                    

Εύα

Η ώρα είναι 7:30. Εγώ, με την Ηρώ και την Λένα ετοιμάζουμε διάφορα σνακ, εγώ έχω αναλάβει τα σάντουιτς καθώς τους έχω μια κάποια αδυναμία. Η Λένα ετοιμάζει τις σαλάτες, ένα η Ηρώ που είναι φαν τον γλυκών ψήνει τα cupcakes της.

Τα αγόρια τα έχουμε στείλει να φέρουνε ποτά, από μια κάβα εδώ κοντά. Ο ιδιοκτήτης είναι νονός του Χρήστου και ότι παίρνουμε μας τα κάνει δώρο ή μας τα δίνει πολύ ποιο φθηνά.

Την ώρα που βάζαμε τα πράγματα στο τραπεζάκι του σαλονιού, το κουδούνι χτύπησε που σημαίνει ότι τα αγόρια ήρθαν επιτέλους.

Όταν άνοιξα την πόρτα όμως, δεν ήταν μόνο δύο άτομα αλλά ήταν τέσσερα.
Ο Χριστός, ο Γιάννης, ο Αχιλλέας και ένας άγνωστος.

"Γειά" μου λένε και οι τέσσερις με μια φωνή.

"Γεια σας" λέω χαμογελώντας και ας έχω πάθει ένα μικρό σόκ.

Ο Χριστός μου δίνει τα κρασιά και κατευθύνεται προς τα μέσα ενώ πρώτα είχε βγάλει τα παπούτσια, όπως και ο Γιάννης.

Οι άλλοι δύο δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς γίνεται, αλλά τους το εξιγησε με τρόπο ο Γιάννης έτσι ώστε δεν θα χρειαστεί να βάλω τις φωνές.

Δεν φταίω κύριοι, απλώς η μάνα μου μου έμαθε πως ακριβώς θα πρέπει να κρατάω το σπίτι καθαρό και να μην χρειάζεται να σκουπίζω κάθε δύο ώρες.

Πηγαίνω τα κρασιά στην κουζίνα βάζω τα δύο στο ψυγείο και πηγαίνω το άσπρο στο τραπέζι.

"Εμ δεν νομίζω ότι θα μας φτάσει ότι ετοιμάσαμε, μήπως θέλετε να παραγγείλουμε?" Λέω καθώς ότι φτιάξαμε με τα κορίτσια είναι για πέντε άτομα.

"Ναι! Πίτσα?" Λέει ο Χριστός.

"Ναι, καμια ιδιαίτερη προτίμηση?" λέμε όλη αφού είναι ας πούμε κάτι σαν παράδοση να τρώμε πίτσα στην βραδιά μας.

"Όχι" απάντησε ο Αχιλλέας και ο φίλος του.
Αυτό σας έλειπε..

Άρχισα να πηγαίνω στην κουζίνα για να βρω από ποια πιτσαρία θα παραγγείλω, ενώ από μέσα ήδη άρχισε η μουσική και το γέλιο.

Σε 20 λεπτά οι πίτσες ήταν εδώ, καθίσαμε στο τραπέζι και η μόνη άδεια θέση υπήρχε ανάμεσα στον Αχιλλέα και στον φίλο του τον Μάριο, όπως μάθαμε προηγούμενος που είναι και πιλότος και σε ποιο αεροπλάνο?

...

Του Αχιλλέα, μόλις το έμαθα κόντεψα να πνιγώ και να πάω μια ώρα ποιο νωρίς να γνωρίσω τους προ παππούδες μου.

In The Next Life Where stories live. Discover now