TV က လာနေသည့် ကျောင်းကြော်ငြာ တစ်ခုကို ဖေဖေနဲ့မေမေက စိတ်ဝင်စားစွာကြည့်နေသည်။
နောက်လဆို လွင် နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းသွားတက်ရတော့မည်။မသွားခင်လေးမှာ ဦးနဲ့ တစ်ကြိမ်လောက်ဖြစ်ဖြစ်စကားပြောသွားချင်သည်။
.
လမ်း၏ဝဲ၊ယာတွင် အလှစိုက်ထားတဲ့ စက္ကူရုံတွေ ပြည့်နှက်လို့ အရောင်စုံဖူးပွင့်လျက်။ အဖြူ၊အနီ၊ပန်း၊လိမ္မော် စသည် စသည် အရောင်အသွေးစုံလင်စွာ။ ပတ်ဝန်းကျင်က တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်၍။ ဝီရိယက သူတို့အားနည်းသလား၊ကိုယ်အားနည်းသလား။
" မင်္ဂလာပါ ဆရာ "
ကျောင်း၏လုံခြုံရေးက လက်အုပ်ချီကာ နှုတ်ဆက်တော့ သူက လက်အုပ်ချီကာ ပြန်နှုတ်ဆက်သည်။လက်အုပ်ချီ၍ နှုတ်ဆက်ခြင်းသည် သူရဲ့မူအကျင့်ထဲက တစ်ခုဖြစ်သည်။ထိုအမူအကျင့်ကို ကျောင်းရှိ ဝန်ထမ်းအားလုံးကပါ လိုက်ပါလုပ်ဆောင်ရန် တိုက်တွန်းထားသည်။
" မင်္ဂလာပါဗျာ "
တည်ငြိမ်လေးနက်သည့်အသံဟာ မနက်ခင်းကို ပြီးပြည့်စုံသည့်မင်္ဂလာနှင့်စတင်စေသည်။
မနက် ၆ နာရီသာရှိသေးသော်လည်း ကျောင်းရဲ့ပဲ့ကိုင်ရှင်ဖြစ်သည့်သူက ကျောင်းကိုရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။
" နေ.. နေ.. ကိုဝေ ကျွန်တော့်ဘာသာ သိမ်းလိုက်ပါမယ် "
သူစီးလာတဲ့ စက်ဘီးကို ကိုဝေက စက်ဘီးထားတဲ့နေရာပို့မယ်လုပ်တော့ အသံငြိမ်ငြိမ်နှင့်လှမ်းတားသည်။ထိုအသံသည် အလိုအလျောက်နာခံဖွယ်ရာအတိ။
ကျောင်းရှိဝန်ထမ်းအားလုံးကို တန်းတူညီတူဆက်ဆံသည်။ အကုန်လုံးဟာ သူ့ကဏ္ဍနဲ့သူ အရေးပါတဲ့လူတွေဖြစ်ကြောင်း မကြာခဏပြောလေ့ရှိသည်။
ဒီလိုပဲ တစ်ခါတစ်ရံမှာ စက်ဘီးစီး၍ကျောင်းလာတတ်သည်။ ဘာလို့စက်ဘီးနဲ့လာတာလဲ မေးမိတော့ ကျန်းမာရေးအတွက် တသီးတသန့်အချိန်မပေးနိုင်တော့ ဒီအချိန်ကို ကျန်းမာရေးအတွက် အသုံးချရတာပေါ့ဟု ပြောဖူးသည်။ သူ့ကားကိုတော့ ကျောင်းရဲ့ကားပါကင်မှာသာ ထားထားသည်။ အရေးကြီးသွားစရာရှိမှသာထုတ်သုံးတတ်သည်။
Part - 6
Start from the beginning
