Aidan'ın temsiliydi ölümü simgeleyen kan. Kanla çevrili yüzünde saklıydı gerçekleri. Bu gerçekler ona ya ölümü verecekti ya yaşamı.
Artık savaş çanları çalınmış, yaşam ve ölüm arasındaki çizgi de ilerliyordu. Ya ölümün siyahlığını tadacaktı ya da ta...
Lütfen oy vermeyi vermeyi unutmayın. Yorumlarda buluşalım! Metalik yazılar zihinden geçen konuşmalar olduğunu da belirteyim.
İyi okumalar.
BÖLÜM 4: "OYUNBOZAN"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Vampir krallığı, Aidan
Koca bir oyunun içerisindeydik. Bu oyun içimize ilmek ilmek işlemişti. Oyuncular yerini almıştı onlara verilen rolü oynamak için. Perdeler kapandı oyuncuların yüzüne. Herkes kendine biçilen oyunu oynadı.
Oyun kurucusu isen yöneten olurdun. Oyunun senaryosunu yazar, oyunu başlatır ve herkese sözlerini diretirdin.
Oyunbozan isen yönetilemeyen olurdun. Başına buyruk olur, üzerine söz dayatmaya çalışanları dinlemez ve oyunu baştan aşağıya yok ederdin.
Oyunun kuklası isen yönetilen olurdun. Hem kurucuya hem de oyunbozana boyun eğer ve onların elinde kukla olurdun.
Oyun kurucusu kıvılcımdı. Savaş çanlarını çalarak savaş naraları atarak oyunu başlattı. Kukla piyondu. Oyun kurucusunun dudaklarının arasındaki emiri uyguladı. Oyunbozan kuralsızdı. Kendilerine diretilenleri hırçınca reddederek kendi oyununu kurmak için son darbeyi vurdu.
Bu oyunda kim olduğun değil ne olduğun önemliydi.
Kurucu muydum oyunbozan mıydım bilmiyordum ama kukla olmadığım kesindi. Benim ne olduğum belirsizdi fakat karşımda benim gözlerimide işgal eden hırsı barındıran Austin oyunbozandı. Kurulu oyunu bozmaya çalışıyordu. Kral bir oyunu savaş çanlarını çalarak başlattı. Tahtın veliaht prensi olan Adrian kralın ona biçtiği rolü oynadı. Auistin ise oyunu bozmaya çalışıyordu. Tahtı sarsmak ve hepimizi yenmek istiyordu. Ben ise bu oyunda hem kurucunun hemde oyunbozanın oyununu bozarak yepyeni bir oyun kuracak onların rollerini üstlenecektim.
Bu hamleyi Adrian'dan, Allison'dan beklerdim ama Austin'den beklemezdim çünkü Austin zekiydi. Ondan gördüğüm bu fevrilik beklenmedikti. Kahvaltıdaki meydan okuyan sözlerimden sonra oklarının yönünü bana çevireceklerini biliyordum fakat bu kadar erken olacağını ve de bunun Austin tarafından olacağını düşünmüyordum.
"Demek birileri o zeki beynini yok saymak istiyor." dediğimde omuzlarını dikleştirip, küçümseyici bir bakış attı.
"Biraz sizin gibi beynimi yok saymak istedim." Bu Austin'in bedenine girmiş Adrian mıydı yoksa?
Elindeki hançerle bana yaklaştığında tehtidkâr ses tonu ile "Kimin sonu olacağını görelim mi? " dedi. Bana doğru yaklaşan Austin'in üzerine doğru yürüdüm. Elerimi iki yana açtım. "Bu an sonum değil başlangıcım olacak."
