⟬⟭Y/n POV⟬⟭
Ik kijk de dokter boos aan. Hij staat op en is ruim een kop groter dan mij, heeft bruin haar en donkere ogen. Hij lijkt een beetje op een professor uit horror films. Ik zet en stap terug om wat ruimte tussen onze lichamen te houden. Hij zucht.
"Je ouders hebben me gebeld" zegt hij. Ik kijk ze woedend aan. "Jungkook, laten we hun even alleen laten" zegt mama en loopt weg met Mr.Jeon. Jungkook kijkt me vragend aan. Ik schud mijn hoofd wild van nee. Hij loopt naar me toe. "Kom naar mijn Kamer als je klaar bent hier" fluistert hij in mijn oor.
Ik kijk hem aan en hij smirkt. Ik bloos en hij loopt weg. Ik zucht en kijk dokter Liam weer aan. "Gaan we zitten of blijf je liever recht staan?" vraagt hij. "Zeg het gewoon en hoepel op!" zeg ik. Hij zucht. "Je ouders willen dat ik een depressie test doe" zegt hij.
"Hah!! Grappig, maar pech voor jou doe ik geen 'depressie test'" zeg ik. Ik zie dat ik op zijn zenuwen begin te werken. Ik zet een smirk op. "Je gaat luisteren jonge dame of er komen gevolgen" zegt hij. "Zoals??" zeg ik met een smirk. Plots grijpt hij mijn kraag en duwt me tegen de muur.
"Laat me los!" zeg ik. "Dan doen we die test!" zegt hij. "VERGEET HET MAAR!!" zeg ik. Hij spot en kijkt me aan. Voor een moment zag ik zijn ogen naar mijn lippen kijken. Plots slaat hij zijn hand voor mijn ogen. Ik voel zijn lippen op die van mij. Ik duw hem weg en veeg mijn lippen af met de achterkant van mijn hand.
"WTF?!" roep ik uit. Hij komt weer dichter. "Ik denk dat die test niet meer nodig is" fluistert hij. Ik kijk hem raar aan. Plots smirkt hij. Mijn ogen gaan wijd en ik ren weg. "MIN Y/N!! KOM TERUG!!" roept hij. Ik sprint in de eerste Kamer die ik zie, die van Jungkook. Ik hijg hard en draai me om.
"Wat is er gebeurt??" vraagt Jungkook die naar me toe loopt. "Ik zei toch dat je me niet alleen moest laten!!" roep ik. Hij kijkt me raar aan. "DE MF ZOENDE ME!!" roep ik. Hij kijkt me geschrokken aan. "Wat deed hij...?!" roept hij boos terwijl hij me tegen de muur duwt en over me hangt.
"Ik zei, dat hij me zoende! WAAROM LIET JE ME OOK ALLEEN?! HET IS JOU FOUT!!" roep ik. "Niks is hier mijn fout!! GA NAAR EEN THERAPIE OF ZO EN HEB CONTROLE OVER WAT JE ZEGT!!" roept hij terug. Ik spot luid. "THERAPIE?! NEE BEDANKT!! IK BEN NIET GEK!! OOK HEB IK GEEN DEPRESSIE!!" roep ik terug. "DE ENIGE DIE IK THERAPIE MOET GAAN BEN JIJ, JUNGKOOK!!" roep ik.
Hij kijkt me nog bozer aan dan dat hij al deed. "NU GA VAN ME AFF!!" roep ik. "Nee" zegt hij. "Wat, zei, je, daar??" vraag ik dreigend. "Ik zei nee Y/n!" zegt hij. "GOED!! DAN-"."Dan wat?! Ga je terug naar dokter Liam?!! Ga maar!! Laat hem je maar verzoenen!! I don't fucking care!!" roept hij.
"EN NU GEEF JE NIKS OM ME?!" vraag ik en blijf staan als hij niet meer over me hangt. "GA!! JE KAN WEG!!" roept hij.
"IK WIL NIET WEG!!"
"WAAROM ZEI JE DAN VAN WEL?!"
"IK HEB DAT NIET GEZEGD!! JIJ ZEI DAT!!"
"NU DE SCHULD OP MIJ STEKEN!! WAUW Y/N, WAUW!!"
"WAT WAUW?! IK HEB NIKS GEDAAN!! JIJ LIET ME ALLEEN MET DIE PEDO!!"
"ZIE JE!! MIJN FOUT! OKE! LEUK HOOR!"
"ER IS NIKS YOU FUCKING FOUT JUNGKOOK!!"
Bij die zin werd hij stil. Hij staart me boos aan. "WAT?!" roep ik. Hij zegt niks en blijft me aan staren. Plots voel ik me schuldig van wat ik allemaal heb gezegd. "Jungkook ik-"."Ga weg Y/N..." onderbreekt hij me. "Nee..." fluister ik. "Y/N, ik zei, ga weg".
Ik kijk op en zie dat hij wegkijkt. Ik steek mijn hand uit en draai zijn gezicht naar mij. "Sorry..." fluister ik. Hij zucht en duwt me weer tegen de muur. Hij steekt zijn arm uit naar rechts. Ik kijk en zie dat hij de deur op slot doet. Ik slik en kijk hem weer aan. Hij smirkt.
Plots heft hij me op en left me op het bed. Voordat ik kan gaan recht zitten hangt hij al over me. "J-Jungkook....." stotter ik en plaats mijn handen op zijn borstkas. Hij leunt dichter. "Zeg als je wil stoppen" fluistert hij in mijn oor. Ik slik als ik zijn adem in mijn nek voel.
(PS:smut deel)
Lol
Opeens voel ik hem kusjes in mijn nek leggen. Ik sla mijn armen om zijn nek en duw hem verder. Ik voel hem grijnzen in mijn nek. Toen hij mijn plek vond, kreunde ik een beetje. Hij bijt op die plek waardoor ik harder kreun.
Hij staat op nadat hij mijn nek heeft aangevallen. Hij begint mijn lippen aan te vallen. Ik glimlach en kus hem terug. Hij schuift zijn handen onder mijn T-shirt en ik ril van zijn koude handen. Plots stopt hij bij mijn top. Ja, ik draag een topje om te slapen, geen beha. Hij verbreekt de kus en kijkt me aan. Ik knik. Hij glimlacht en hij neemt de bandjes van mijn topje en doet ze van mijn armen af.
Hij kust me weer en ik kus hem terug. Hij trekt zijn T-shirt uit en het mijne ook. Ik ga met mijn handen over zijn buikspieren. Hij kijkt naar mijn hand terwijl die steeds lager gaat. Als ik bij het begin van zijn broek ben stop ik. Hij kijkt me aan en grijnst.
"Wil je het proberen??" Vraagt hij grijnzend. Ik slik en trek mijn hand terug. "Probeer maar" zeg ik. Hij grijnst en ritst zijn broek open. Hij trekt mijn broek uit en laat me in mijn ondergoed. Ik kijk naar hem op terwijl ik zie dat hij naar mijn lichaam kijkt en kwaadaardig grijnst.
"Je kunt een maand niet lopen als ik klaar met je ben, babygirl"
YOU ARE READING
Stepbrother (🇳🇱Dutch🇳🇱) ✅
Fanfiction[Binnenkort ook op neobook] Y/n haar ouders gaan scheiden, wat een nieuw gezin betekent. Y/n is er niet blij mee en ziet het idee van een nieuwe vader of moeder niet zitten. Als ze intrekken bij meneer Jeon, een zakenman, ontmoet ze een jongen. Jeon...
