kanatsız kuş

3.

Savaşın başlamasına belkide birkaç dakika vardı ben şu an kahramanların yanındaydım her şeyi onlara anlatmıştım ve plan yapmıştık endeavor'u tüylerimle vuracaktır ama ölümcül olmamasına dikkat edecktim

-herkes hazırmı?

Bunu sordukları an diğerleriyle beraber yüksek sesle onayladım aslında onlara karşı savaşacaktım bunu biliyorlardı ama rol yapıyorlardı

*

Savaşın tam ortasındaydık lig baya iyi dayanıyordu bende sıralaması düşük bir kaç kahramanı öldürmüştüm bu gerkiyordu biraz daha savaştıktan sonra yanımdan bir ıslık sesi duydum başımı yana çevirdiği de dabi'nin ıslık çalıp bana baktığını gördüm

Bu belirlediğimiz bir işaretti endeavor'u öldürme gerektiğini anlatıyordu bende hafifçe kafa sallayıp endeavor'a bakarım onunda bana baktığını gördüm

Elime tüyden yapılmış kılıcı alıp yavaşça yürümeye başladım endeavor'la aramda biraz mesafe kalınca kılıcı ona fırlattım

AMA BENİM LANET ŞANSIMA BAK TWİCE ARAYA GİRDİ

tam olarak nasıl olduğunu bilmiyorum ama galiba twice biri ile savaşırken ayağı falan takıldı NE BİLİM BEN BUNU

Fırlattığı kılıç tamda twice'in böbreklerini gelmişti bunun etkisi ile twice yere düşmüş debeleniyordu

Twice'ın çığlıkları her yerdeydi bunu duyan lig direk buraya baktılar ilk twice'ı sonrada benim kılıcını gördüler Dabi twice'ın yanına geldi ve shigarakiye bağırdı

-kurogiri'yi çağır sonrada twice'ı alıp togayla kaç

Shigaraki onu başıyla onayladı bende hala donuk bir şekilde olanları izliyordum

Shigaraki önümden geçerek twice'ın olduğu yere giderken bana nefret ve öfkeyle baktığını görmüştüm

İçimden bu bir hata diye fısıldadım ama bunu kendi beynim bile duymuyordu benim olmayan bir ses kulaklarımda çınladı etrafa baktığımda bunu kimsenin söylemediğini gördüm

Bunu istedin ve onu öldürdün

Dedi bana ait olmayan ses ona kulak asmak istemiyordum benim beynim hala bu gibi şeylere sürüklenirken diğer taraftan gelen sesle irkildim

-HAWKS SENİ LANET KUŞ

Sesin geldiği yere baktığımda dabiyi gördüm buraya doğru yürüyordu savaş durmuştu shigaraki ve diğerleri portala giriyordu

Ben sadece duruyordum dizlerimin üstüne çökmüş cezamı bekliyordum

Dabi sinirli adımalarla bana adım adım yaklaşıyordu bende olduğum yerde bana yaklaşmasını bekliyordum

En son önüme geldi ve durdu kafamı kaldırıp ona baktım ve gözlerindeki o nefreti ve öfkeyi gördüm

-biz senle ne konuşmuştuk

-...

-SENİ LİGE KABUL ETTİĞİM ZAMAN NE KONUŞMUŞTUK

-eğer birine zarar gelirse kanatlarını yakacağını

-aynen öyle hemde bir daha çıkmamak üzere

-tekrar çıkacaklar

-oh hayır eğer tüylerin yanarsa tekrar çıkarlar ama ben kanatlarının kökünü yakıcam

Ben hala duygusuz bir şekilde ona bakarken ellerindeki mavi ateşi gördüm

Etraf sakindi hiç bir kahramandan ses çıkmıyordu ama biliyordum onlarda benim hiç bir şey yapmadığını fark ettikleri için duruyorlardı