Severus Snape's Secret; love story

Goedemorgen?

Het was 8:00, ik werd wakker van de wekker. Ik realiseerde me dat ik gelukkig geen intieme of andere vage dromen heb gehad..
Hermione deed de gordijntjes van mijn bed open. Goedemorgen Hailey! Riep ze. Goeiemorgen mione zei ik met een vermoeide stem. Waarom ben jij zo vrolijk vroeg ik. Nou het is weer onze eerste schooldag, vandaar dat ik zo enthousiast ben. Typisch Hermione dacht ik bij mezelf, blij om weer van alles te leren dit jaar. Zelf was ik niet al te blij dat school weer begonnen was, maar we moeten het ermee doen helaas. Met al je leuke en lieve vrienden om je heen moet je het vast redden.
Hermione keek me doordringend aan en zwaaide met handen voor mijn gezicht. 'Aarde aan Hailey' riep ze. Ik werd uit mijn gedachten gehaald. Kom Hailey, we moeten een beetje opschieten voor het ontbijt, schiet je op?
Ja ja Hermione, ik maak me zo snel mogelijk klaar.
Ik stond op en begon me klaar te maken. Ik deed mijn uniform alvast aan. Pakte mijn tas en deed mijn boeken erin. Deed snel mijn make up en haar. En na 20 min was ik met alles klaar.
Ik liep naar beneden naar de common room en zag dat Hermione op de bank zat te wachten.
Hé hé daar ben je eindelijk, het is al half geweest, we moeten echt gaan nu!
Ja ik ben klaar, laten we gaan zei ik. Hermione en ik liepen richting de great hall, Hermione liep zo snel dat ik bijna moest joggen om haar bij te houden. Ze opende de deur en zagen dat er nog best wel wat mensen zaten te ontbijten rond deze tijd. Waarschijnlijk had iedereen net zo veel zin in het nieuwe school jaar als ik..
Hermione zag dat Ginny en Harry nog aan tafel zaten en ze liep naar ze toe. Ik liep achter Hermione aan en we gingen bij hen zitten. Goeiemorgen Hailey! Goeiemorgen Hermione zei Harry. Hermione en ik zeiden in koor goeiemorgen terug. Ik pakte een aantal broodjes en begon te eten. Ondertussen zijn ginny en Harry alweer van tafel gegaan omdat ze al klaar waren. Hermione en ik waren als een van de laatste nog in de zaal samen met een aantal docenten die nog aan de hoofd tafel zaten. Ik voelde na een tijdje de hele tijd ogen in mijn rug branden. Ik durfde niet om te kijken of dat zo was, dus vroeg ik aan Hermione of ze iemand kon zien die naar ons zat te staren. Hermione keek de zaal rond, eerst zag ze niemand tot dat ze richting de hoofdtafel keek en Snape in onze richting zag kijken. Hermione draaide snel weg en zei tegen me dat Snape naar ons zat te kijken.
Ik voelde me rood worden. Wat raar, waarom zou die dat doen? vroeg Hermione. Ik heb echt geen idee zei ik.

Ondertussen waren we klaar met ons ontbijt. We gingen eerst snel terug naar onze kamer om onze tanden te poetsen en op te frissen. We waren aan de late kant want de les zou zo beginnen! Ik riep tegen Hermione dat ze op moest schieten. Hermione reageerde in alle haast dat ze haar boek niet kon vinden en dat ik alvast kon gaan.

Ik voelde mijn hart bonzen terwijl ik door de donkere gangen van de Dungeons liep op weg naar de les van Professor Snape. Het gekletter van mijn schoenen tegen de stenen vloer klonk luider dan normaal in de stilte van de gangen. Hmm vreemd dacht ik bij mezelf. Normaal zijn de gangen wel drukker rond deze tijd, Nahja het zal wel. Toen ik eindelijk bij het lokaal van Snape aankwam, aarzelde ik even voordat ik binnenstapte. Ik opende de deur en stapte ongemakkelijk naar binnen. De klas was nog leeg! Op snape na die aan zijn bureau zat met zijn kenmerkende strenge blik. Zijn ogen ontmoetten de mijne en voor een moment leek de tijd stil te staan.
Goedemorgen mevrouw Gryffin, zei Professor Snape. Ik zie dat je niet op de hoogte was dat de les een kwartier later zou beginnen. Ik keek hem aan en stamelde: 'Oh nee inderdaad, ik heb dat niet meegekregen'. Ik voelde dat mijn gezicht lichtelijk rood begon te worden. Geen zorgen mevrouw Gryffin, neem maar alvast plaats terwijl we wachten op de rest. Ik knikte en liep naar een plekje toe. Ik pakte mijn spul uit en keek voor me uit. Je kunt alvast beginnen met het lezen van pagina 395 mevrouw Gryffin, zodat je dat straks niet meer hoeft te doen vertelde Snape. Ik keek op en deed mijn boek open, bladerde naar de pagina die Professor Snape had gezegd en begon met lezen. Ik voelde na vijf minuten, wat echt voelde als een half uur, dat Professor Snape me aan zat te kijken. Ik werd er heel ongemakkelijk van en durfde niet op te kijken. Ik begon het steeds warmer te krijgen en mijn gedachten dwaalden soms weer af naar die droom en die glimlach van Professor Snape voor de Great Hall. Ik begon in mijn hoofd te praten: Hailey rustig aan, nog vijf minuten lezen en dan komt de rest.
Wat voelde als een uur, waren de vijftien minuten eindelijk voorbij en stroomde het klaslokaal vol. Hermione rende naar me toe en kwam naast me zitten. Terwijl Professor Snape de les begon, voelde Hailey de intensiteit van zijn woorden en blik op haar gericht. Zijn scherpe instructies en veeleisende toon zorgden ervoor dat de les vol spanning en concentratie was. Hailey merkte dat ze geobsedeerd was door elke beweging die Snape maakte, elk woord dat hij sprak. Terwijl de les vorderde, merkte Hailet dat Snape af en toe haar kant op keek. Haar hart sloeg over bij elk oogcontact, en ze voelde een mix van opwinding en angst door haar heen gaan. Ze kon niet ontkennen dat er een onverklaarbare aantrekkingskracht tussen hen was, een connectie die ze niet volledig begreep maar die haar tegelijkertijd betoverde. Hailey snelde door haar aantekeningen, gedreven door een onverklaarbare drang om indruk te maken op de mysterieuze professor. Elke keer dat Snape haar naam noemde om een vraag te beantwoorden, voelde ze haar wangen gloeien van opwinding en zenuwen. Ze worstelde om haar gedachten bij de les te houden.

Na het einde van de les pakte Hailey haar spullen bij elkaar en verliet het klaslokaal. Terwijl ze door de gangen van Hogwarts liep, voelde ze nog steeds de spanning van de les in haar lichaam. Ze dacht na over de woorden van Professor Snape. Hailey kon niet ontkennen dat ze zich aangetrokken voelde tot hem, maar ze wist dat het niet gepast was om iets te laten gebeuren tussen een student en een leraar.

Ik was eenmaal terug in mijn kamer. Ik had nog even de tijd voor dat mijn andere les begon. Ik liet me op bed vallen en staarde naar het plafond. Mijn gedachten waren een wirwar van emoties en vragen. Ik sloot mijn ogen heel even en liet mijn gedachten varen...