Abilerim bi mafya

22

Medya: Koray Karahanlı
✨

Not: hayalet okuyucu olmayın lütfen.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️❤️

Sırıttım gülerek Arda'nın elini kavradım "dışarı ama bu seni ilgilendirmez çünkü kendimiz gidicez"...

***

Ne gıcık insanlar, ben bu bozuk genlerin içinde hafif piskolejisi bozuk olarak nasıl seçildim? Ben bu manyaklarla aynı kanı taşıyamam.

Koray bizi zorla arabasına bindirmişti. Sinirden koltuğa sinmiştim, derin derin solurken Sanem'in öfke dolu mesajlarının arasından konumu bulmaya çalışıyordum.

Koray yol ayrımına yaklaşınca bize "hangi taraftan?"

Ben bulmak için iyice hızlandım Arda sakince "Sağdan abi" bunların konuşması artık şüphe barındırıyordu. Ayağına tekme attım "Agğ!" Sonra sezizce "ne?"

Sorusunu önemsemeden devam ettim. Saneme bunun hesabını sorucaktım.Ya, kardeş olmadan görümceliğe nasıl geçtim ben?!

Buluşucağımız yere geldiğimizde Koray'a "burası" dediğimde durdu. Ardayla birlikte arabadan indik. Kafeyegiricekken aklıma gelen şeyle geri döndüm.

Arabanın yanına hızlı adımlarla gittim. Açık camdan Koray elindeki ceketi uzatarak "bunu unutmuşsun" diyip güldü.

Burnundan soluyarak çeketi çekip aldım kocaman olduğu için yüzümü kapatıyordu vurarak küçük bir boğuşma yaşadım en sonunda düzelmişti Koray sırıtıyordu kafamı egdim "gitmiyecek misin?"

Tek kaşını kaldırarak "niye gideyim ki?" Sinirle kaşlarımı çattım "bak! Getirme dedim geldin, gelme dediğimde geldin, bari şimdi git!"

Güldü ve koltuğuna yaslanarak "sen ne dersen o güzellik" diyip arabayı hızlıca sürdü.

Arkasından baka kaldım bu kadar çabuk ikna olması garibime gitsede sonra sinirle çırpındım "sen bu kanıya nasıl vardın?!" Daha sakince "sizden güzel olmam senin güzelliğin olduğum anlamına gelmez"

Gıcık!

Gerçekten sinir bozucuydular. Sinirle geri dönüp kafeye girdim. Arda anlamayarak "Naptın sen şimdi?"

Ceketi havaya kaldırıp bir üst kata çıktım. Sanem beni görürünce hemen yanıma gelip bana sıkıca sarıldı. Sanırım buna çok ihtiyacım vardı.

"Çok özledim" dedi. Samiyetinden emin olduğum sesiyle.gerçekten iyi geliyordu hep yanımdaydı "Bende"

Sarılmamız bitince geri çekildi. Yanımda Arda olduğunu görünce afalladı, utanarak saçını düzeltti, aynı şekilde gülümsüyerek "sende... Hoşgeldin"

Arda duraksamıştı. Aptallar kardeş olmadan görümce yaptıracaklar beni!
Arda'nın ayağına uyararak vurdum.

Acıyla inleyip gülümsedi. Sanem arkadaki masayı göstererek "gecsenize"

Arkasını dönene kadar sırıttım o dönünce olabildiğince ve boş şekilde Ardaya baktığımda onun gözü parlıyordu. Kusucam galiba.

Önden yürüyerek masaya oturdum. Onlar da oturduğunda Sanem heyecanla "Görüşmeyeli naptınız?"

Gayet sakin bir şekilde "her zamanki gibi..."

Kendi aralaramızda konuşmaya başladık sarmıştı yani.

Ardayla Sanem sürekli birbirlerine şaka yapıp duruyodular.

Cıvıklar.

Tamam seviyorsun anladık. Anlanıyor
Abartmayın ya!