Ardayı ararken odanın kapısı açıldı.
Arda elinde kahvaltılık olan bir tepsiyle içeri girdi.
Tepsiyi umursamadan ona yastığı atdım. Acıyla inleyerek "ya napıyosun?!"
"Asıl sen napıyosun zaten korkuyorum" dedim ağlamaklı bı sesle.
Tepsisi kenara koyup yanıma oturdu sonra tavana bakarak "sabret"
Ofladım "neye? Sen birşey biliyormusun?"
Bana dönerek "bunu söylemeliyim"
Hızla pür dikkat ona kitlenin.
Derin bı nefes aldı "Ege babasına gidip anlatmış babası Egeyi öldüresiye dövüp bunun duyulmasını yediremeyerek peşimize düştü"
"Şimdi nolcak?"
"Bı yolunu bulcaklar" sonra konuyu değistirmek için "sen niye yemeğini yemiyorsun?"
Kollarını birbirine bağladım
"aç deyilim"
Birkaç saniye sonra karnından yüksek bı guruldama sesi geldi. Bağlandığım kollarımı kaldırıp benden geldiğine emin olmaya çalıştım.
Arda gülerek kapıya yöneldi "bı an önce ye yoksa ev yıkılacak"
Ona 'öyledir' bakışı attım. Arda gitinğinde kahvaltılıklarla başmaşa kaldı.
Direnmeliyim ama reçel çok güzelli 15 saniyelik çatışmadan sonra elinde reçeli ekmekle buldum kendimi.
Yedikten sonra tepsiyi mufağa götürmek için ayaklandım.
Tam mutfağa ayak basicakken bu kadın halamı burda? Onu görmemle kaşlarım çatıldı bu kadın çok itici geliyordu bı işler karıştırdığı düşünüyordum ve saçma bı şekilde Poyrazın sevgilisi olması fikri aklımdan çıkmıyordu.
Arda dışarı çıkarken elimdeki tepsiyi görüp güldü yanımdan geçerken kulağına yaklaştım "bu hep bizlemi kalacak?"
Arda "bilmem" diyip omuz silkti mutfaktan çıktı.
Tepsiyi koyup çıkacakken kadın seslendi "abilerin seni bulmadan önce nerdeydin?"
U dönüşü yapıp sırıttım "yurta" sesim şirinimsi bı tonda çıkmıştı sesim sinir olduğum içindi.
Kadın daha fazla uzatmadan salona geçtim. Sitresten ayağım hareket edip duruyordu.
Duyduğum kapı sesiyle ayaklandım.
Kapıya gittiğimde Arda dışarı çıkıyordu "nereye?"
Arda ceketini "giyerken abimgil çağırdı"
Ona yaklaştım dişlerimin arasından "beni bunla yalnız mı bırakıcaksın?" Dedim içeriyi işaret ederek.
Ofladı "abartma" diyip çıktı.
Odama geçtim sashayla birlikte dakikalar dakikalar saatler saatleri kovaladı.
Artık sıkılmıştım ayaklarımı kendime çekip sırtımı yatak başlığına dayadım.
Kapı açıldı kadındı kafasını uzattı" akşam yemeği yemicekmisin?"
Ofladım "geliyorum"
Mutfağa gidip biraz yemek yedim.
"Bu kadar mı yiyeceksin?"
Başımı sallayıp mutfaktan çıktım.
Odama gittim.
Odama girecekken başım dönmeye başladı. Şu içmek için mutfağa döndüm.
Mutfağın kapısındayken kadın biriyle konuşuyordu. Biraz daha yaklaştım sesler netleşti.
"Kız etkisiz hale geliyor, diğerleri birazdan gelir baskın için en uygun zaman"
आप पढ़ रहे हैं
Abilerim bi mafya
किशोर उपन्यासkaçırılan bi kız hayatı boyunca hiç ailesi olmamış. Babasının hırsı yüzünden kaybedilen bi kardeş yılarca gizli bağışçı olarak sanılan abiler. peki bunlar nası biriler? Asya onlara inanıcak mı? yada kabulenicekmi? Asya'nın peşini bırakmıyacak olan g...
