Ailenin ne demek olduğunu bilmiyordum, aslında ailenin samimiyetsiz, yalandan gülümsemelerle geçen akşam yemeklerinden, dışarıya karşı aldatmaca için olan sahte sevgilerden, nefretten ibaret olduğunu sanırdım.
Normal olan yetiştirildiğim hayat deği...
Arabayı çalıştırdığımda hiç beklemeden garaj kapısına sürmeye başladım.
Evin arka bahçesinde garaj vardı arabalar orada dururdu. Garaj kısmının sonunda da garaj kapısı vardı.
Evin sınırları içinden çıktığımda garaj kapısını kumadası ile kapatıp gaza yüklenerek dönüş almıştım.
Dönüşü yaptığımda hızımı yavaşlatmadan cadde üzerinde sürmeye devam ettim.
&&
"Çok ihtişamlı bir girişti bayıldım." Diyen Boran ile gülümseyerek ona doğru yürümeye devam ettim.
"Biliyorum." Diyerek cevap verdiğimde onun tek yanağındaki gülümseme daha da büyümüştü.
Arabayı fazla hızlı sürerek buluşma yeri olan otoparka giriş yapmış Boran'ı arabasının önünde gördüğümde hızımı kesmeden ona çok yaklaştığımda ani bir frenle durmuş yavaş yavaş arabadan inmiştim.
Boran'ın gözleri baştan aşağı beni süzmeye başladığında bende onu süzmeye başladım.
Dünyanın en klasik kombinine sahipti. Beyaz sneakerlar, gri eşofman, siyah sweat, siyah şişme mont.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Dolabında ona yakın gri eşofman vardı. Bizzat kendi gözlerimle görmüştüm, büyük ihtimalle şuan daha da fazlaydı.
"Çok güzelsin, her zamanki gibi." Dediğinde onun da her zamanki gibi hissettirdiğini fark etmişti.
"Sen de, her zamanki gibisin." Diyerek ufak bir laf çarptığımda ikimiz de gülmüştük.
"Seni kavga etmeye çağırmadım bu sefer. Direkt ne hissediyorsan söyleyeyim istedim. Gel şuraya geçelim." Demiş eli ile arka tarafında kalan otoparkın manzaraya karşı olan kısa duvarını göstermişti.
Ona cevap vermeden gösterdiği duvarın kenarına yürümeye başladım.
Topuklarımın yankılanan sesi eşliğinde kısa mesafeyi aşmıştık.
Belime gelen duvarın kenarına geldiğimde kollarımı duvarın üstüne yaslayıp aşağı görecek şekilde eğildim.
İstanbul bütün güzellikleri ile gözümün önündeydi. Boğaz'ın ışıkları direkt olarak karşımdaydı.
Güzel şehirdi İstanbul, güzellikleri yaşayabilene güzeldi.
"Çok özledim... her gece her sabah daha fazla istiyorum yanımda olmanı. Yine eskisi gibi olalım istiyorum. Farkındayım sende de eksilen bir şey yok, gel daha fazla ayrı kalmayalım." Diyerek zar zor cümlelerini toparlayan Boran ile ne cevap vereceğimi bilememiştim.
Onu çok istiyordum.
Herhangi bir cevap vermeden ona doğru dönüp, ensesine elimi atıp, topuklu ayakkabı ile ne kadar yükselebileceksem o kadar yukarı kalkıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım.
