Kesişim

31. Bölüm | İnanmak

"Gelebilir miyim?" Diye sordu.

"Tabiki." Dedim.

İçeri girip kapıyı kapatırken "yeniden biraz konuşabilir miyiz?" Diye sordu yanıma gelip kurdeleyi tek hamlede kesip çıkartırken.

"Emir, eğer aynı şeylerse, lütfen. Gördüğün gibi bugün fazlasıyla mutluyum." Dedim.

"Hayır, bu sefer konu abim değil, sensin. Yani seninle konuşmak istiyorum. Anlatmam gereken şeyler var." Dedi ciddiyetle.

"Tamam, gel oturalım."

"Dışarıda konuşabilir miyiz yeniden? Çünkü birisinin gelip söyleyeceklerimi duymasından korkuyorum. Eğer dediklerim abimin kulağına giderse de bu sefer biterim. Durum gerçekten ciddi Şura." Dedi telaşla.

"Tamam, sakin ol, seninle geleceğim." Dedim onu sakinleştirmek için kapıya giderken.

Hemen ardımdan beni takip ederken birlikte kapıdan çıktık. İlerde bir arabanın kapılarını açarken birlikte bindik ama arabayı çalıştırmadı.

"Seni dinliyorum Emir." Dedim sakince.

"Şura, bak biliyorum bazı şeyler senin açından benim yüzümden biraz zor oldu.  Ama içimi yiyip bitiren bir şey var. O gün abimin evine gelmiştin ve sana bir süprizimin olduğunu söylemiştim ve abimin sevgilisi gelmişti hatırlıyor musun?" Diye sordu merakla.

"Unutmam pek mümkün değil." Dedim gözlerimi devirirken.

"En az Emin kadar ben de o kızı sevmiyorum."

"Hadi ama, hem sevmiyorsun, hem oraya çağırıyorsun, üstüne beni kötü bir duruma düşürüyorsun. Sana inanmamı bekleme. En azından bu konuda Emir." Dedim.

Tam arabadan inecekken "sana o gün hazırladığım süpriz farklıydı. Mutfakta aslında seni oraya çekip fare olduğunu söyleyecektim. Gerçek fare bile vardı Şura. Arkadaşımdan ödünç hemstırını almıştım. Videolar bile var." Diyerek telefonunu çıkarttı.

Birkaç şey yapıp önüme telefonunu çevirirken izlemeye başladım. Ekranda Emir ve elinde gerçekten bir fare vardı. Videoyu oynatmaya başladığında Emir epey bir keyifle 'merhaba Şura'cım, senin için üzgünüm ama bugünü tarihe kaydetmem gerekiyordu. 16 Aralık bizim için bir başlangıç daha bebeğim.' diyerek fareyi yere bıraktığını çekmişti. O anda evin zili çalarken kamerada hareketlilik oldu ve benim sesim geliyordu sadece. Daha sonra video biterken gözlerim Emir'e döndü.

"Madem bu senin planın değildi, neden seninmiş gibi davrandın?" Diye sordum.

"Aklıma gelmeyen daha iyi bir plandı. Ayrıca onu ben çağırmadığım için en ufak bir hesap bile sorulmadı bana. Dediğim her şey doğru."

"Peki Emir. Sana inanıyorum. Bu kadar mı?" Diye sordum.

Gidip Pelin'in hesabını Demir'den sormam gerekiyordu. Yeter artık. Neyin içine düşmüştüm ben böyle.

"Hayır Şura. Bu sadece bundan sonra söyleyeceklerime inanman içindi."

"Ne anlatmaya çalışıyorsun?" Dedim kaşlarım çatılırken.

"Şura bak aslında ben seni insan olarak sevdim. Sadece abimle olan ilişkini istemedim. Çok iyi bir insansın ama biraz daha ileri gidersen zarar göreceksin, ben tarafından değil, abim tarafından. Abim kalbini çok fazla kırabilir Şura."

"Yine ayrılmamı mı söyleyeceksin?" Dedim alayla.

"Bundan sonrası sana kalmış ama sana zarar geleceğini bilmeni istiyorum. Abim çok yakın bir zamanda seni terk edecek. Ya evlendikten sonra ya da yarın nikah masasında. Ben sadece bu kadar uyarıyorum Şura. Bildiklerim de bu kadarla sınırlı. Belki yengem olarak seni hala görmeyeceğim ama gerçekten benim için bir arkadaşsın. Zarar görmeni istemiyorum. Bundan sonra yapacakların sana kalmış. İstersen evlenirsin. Ben üzerindeki bu yükü atmak için sana anlatıyorum. Benim kız kardeşim olsa böyle şeyler yaşamasını istemezdim. Şimdiden abim için senden özür dilerim Şura." Dedi. Gayet ciddi ve üzgün duruyordu.