Chances are Low, So Gamble It

16. A Place in This World

16. A Place in This World

Sumapit ang araw ng lunes, kaharap ko ang magulang ko, sinama din nila ang isa ko pang nakababatang kapatid na si Charlie. Umaga sila nakarating mula sa Cavite papunta dito sa Taguig.

"Sigurado ka ba sa desisyon mo, anak?" nag-aalalang tanong ni Papa.

"Mayamang pamilya sila." banat naman ni Mama.

Hindi ako makapagsalita. Tahimik lang ako na tiinitignan ang mga itsura nilang alalang-alala sa'kin.

"Pinipilit na magpakasal sila, Mama, Papa," sagot ni Ate Jiezl, siya naman ang kumausap kay Jeric.

"Hindi naman kailangan ipilit ang kasal kung may nangyari lang sa inyo. Mabuti ng huwag kayong masakal sa isa't isa at pagsisihan niyo pa iyan balang araw." sabi ulit ni Papa, maswerte na lang ako at may magulang akong open-minded.

"May nararamdaman ka ba para sa kanya?" tanong naman ni Mama.

Sasagot sana ako kaso naunahan ako ni Jeon. "Naku, Tita Nalyn at Tito Renan, gusto na ni Nikki iyong Boss niya. Sigurado din naman akong may gusto iyon kay Nikki. Ipipilit ba naman ang kasal kung wala."

"Bhestie!" suway ko sa kanya.

"Kaso halos kakikilala niyo pa lang sa isa't isa, hindi naman siguro na dapat na madaliin agad ang mga bagay-bagay." Sabi ni Mama.

"That's what I really wanted, Ma, kaso mapilit ang tatay ni Jeric, mapilit din siya, at si Ate Jiezl pumayag na din." Natuon kay Ate Jiezl ang tingin nila Mama at Papa.

"Kailan pa nawala ang salita 'boss' pag tinatawag mo siya?" biglang bulong sa'kin ni Jeon.

Nanlaki na lang ang mata ko sa kanya, kahit mga maliliit na bagay ay madali na niyang napupuna. Tumawa na lang siya sa reaksyon ko.

"Kailan ba nila planong mamanhikan, Jiezl?" tanong ni Mama.

"Mamaya na agad, pananghalian, ipapasundo daw ho tayo ni Jeric dito." sagot naman agad ni Ate.

Wala akong kamalay-malay talaga sa naging usapan nila ng ate ko, akalain mo iyon may pagsundo pa mamaya. Nae-stress ako. Pasimple kong kinuha ang cellphone ko para i-message sa Messenger si Jeric.

Nickola Alison Dulce: Ipapasundo mo daw kami?

Jeric Joaquin Anvitan: Oo Lods. Mamanhikan eh haha

Nickola Alison Dulce: At saan naman ang setting?

Jeric Joaquin Anvitan: Sa resto natin

Nickola Alison Dulce: luuuh, parang tanga, ayoko ngang may ibang makaalam

Jeric Joaquin Anvitan: relax ka lang lods haha

Hindi ko na siya nireplayan pa, hindi ko alam kung ano ang natakbo sa isip niya. Una sinabihan niya akong mag-Half day kuno, tapos ang gaganapan naman pala ng "pamamanhikan" sa Restaurant niya. Nakakafrustrate, paano naman kami makakapasok ng isa sa mga private room na walang makakapansin.

Nagulat na lang ako na nag-aya na si Ate Jiezl na bumaba, mabuti na lang at nakapag-ayos na ako bago pa man dumating sila mama.

Isang 2020 Hummer H2 na black at tinted window ang sumundo sa'min, nagpaiwan naman ang bunso kong kapatid na si Charlie. Sa likod ng Visiem Cuisine kami dumaan. Si Jeric lang ang sumundo sa'min. A secret passage from the backdoor, nakarating kami sa office niya. Walangjo, iyong malaking shelf sa likod ng pwesto ko isa palang secret passage.

Malamang naka-lock ang pinto ng office niya. It was Miss Ehvie, his father and Diane who joins us in our lunch. Naihanda na ang lamesa kaya malamang wala ng papasok na magsisilbi sa'min. Mabuti naman!