"နင်ဒီနေ့ဘယ်မှမသွားဘူးလား"
"ဘယ်သွားရမလဲ စဉ်းစားတုန်း"
"အေး ကောင်းတယ်"
မနက်စောစောအိမ်မှာဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်နေသူကို အဖွားစန်းကရွဲ့ပြောလိုက်ပေမဲ့ ဟိုကအဖွားစန်းကိုတောင်ပြန်ရွဲ့သလိုဖြစ်နေသည်
"နင်မနေ့ကမူးရူးပြီး လူမှန်းသူမှန်းမသိအောင်သောက်လာတာလေ
ကျောင်းဆရာလေးကတွဲခေါ်လာရတယ်
သူများကိုအားနာစရာကောင်းလိုက်တာ ရှက်ဖို့လည်းကောင်းတယ်"
"ရှက်ဖို့မကောင်းပါဘူး ယောက်ျားလေးပဲအသောက်အစားမလွတ်တာ ယောက်ျားတိုင်းသိတယ်
အရက်သောက်တိုင်းရှက်စရာကောင်းတာမှ မဟုတ်တာ"
"အေးပါ အရက်သမားရယ်
ပြောမိတဲ့ငါ့အမှား"
"တော်ပြီ အိမ်မှာမနေတော့ဘူး အမေတို့နားပူနားဆာအရမ်းလုပ်တယ်"
"ထမင်းစားချိန်လည်းပြန်မလာနဲ့"
သားအမိနှစ်ယောက်က ကလေးနှစ်ယောက်ရန်ဖြစ်စကားများသလို စကားများပြီးနောက် တမာကအိမ်ကနေထွက်သွားလေသည်
ထွက်သာလာတယ် တကယ်တမ်းသူဘယ်သွားရမှန်းမသိ
အရိပ်ဆီလည်းမျက်နှာပူတာကြောင့် သူမသွားချင်
အိမ်ရှေ့ကတောင်ဖြတ်မလျှောက်ချင်တာ အမှန်တကယ်
ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ လှထွေးကလည်း ခုချိန်အိမ်မှာရှိမယ်မထင်
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဆိုပြီး လှထွေးတို့အိမ်ဦးတည်ပြီး သွားလိုက်သည်
ကံကောင်းချင်တော့ လှထွေးကအိမ်မှာရှိနေသည်
လှထွေးတို့နဲ့က ရင်းနှီးနေတာမို့ သူတို့အိမ်ကခွေးကတောင် တမာ့ကိုမြင်တာနဲ့ ပြေးကြိုတတ်နေပြီ
"လှထွေး မင်းဒီနေ့ ကျွန်းထဲမဆင်းဘူးလား"
"ငါဒီနေ့နားတယ်.....ကိုးနာရီဆယ်နာရီလောက်ကျ ဟိုဘက်ရွာမှာ ဘုရားတည်တာ အဲ့တာသဲကူထမ်းရမယ်
ပြီးတာနဲ့ကာလသားနဲ့လူကြီးတွေအစည်းအဝေးတဲ့"
လှထွေးစကားတွေကြားတော့ တမာကြက်သေသေနေသည်
"ငါမသိရပါလား"
"မင်းမနေ့ကမူးနေတာလေ.....ကျောင်းဆရာလေးကမင်းကိုတွဲပြီးပြန်လာပို့ရတယ်ဆို
ပြီးတော့ မင်းဒီတစ်ပတ်ကြက်သွားတိုက်ဦးမှာမလား
မင်းနဲ့ချိန်းပြီးကြက်တိုက်မဲ့ကောင်တွေ အုပ်စုက ကလိမ်ကကျစ်တွေနော်
ရန်ဖြစ်လာရင် အရီးကထပ်ဆူဦးမယ်"
