ភាគ7: មួយជើងកណ្ដាលមុខ

386 23 0
                                        

«អ៊ូយ....»ថេយ៍លាន់មាត់ស្រែកយកតែម្ដងនេះរាងក្រាស់លែងធាក់គេមួយជើងយកតែម្ដងហីមនុស្សនេះគ្រាន់តែលេងបន្តិចសោះណាមកធាក៉ងមែនទែនយ៉ាប់មែន
«អារ....អាក្មេងឆ្កួតឯងនេះនិយាយអីឆ្កួតៗសមហើយដែរត្រូវបែបនឹងនោះ»ធាក់គេហើយថាឲ្ុគេទៀតរកណាបានមានតែមួយនិងកូនប្រុសត្រកូលចន
«អួយយ៉ួយ...ធាក់គេហើយមិនជួយមើលគេតែបែជាជេថែមទៅវិញអាចឹងៗអីហា៎សបានតាចាប់រំលោបយកធ្វើប្ដីតែម្ដងទើបត្រូវ»រាងតូចតបទៅកាន់រាងក្រាស់វិញទាំងឈឺចុកចាប់
«អ្នកណាឲ្យឯងមកនិយាយអីឆ្កួតៗដាក់យើងធ្វើអីបានយើងមិនដាល់ឯងថែមចាត់ទុកថាសំណាងទៅ»មិនឲ្យចាញ់ក៏តបទៅកាន់រាងតូចវិញ
«យ៉ាប្ដីស្អីក៏គំនិតអាក្រក់ម្លេះចង់សម្លាប់សូម្បីតែប្រពន្ធខ្លួនឯងចំជាល្អប្រពីណាស់លោកអើយលើលោកនេះប្រហែលមានតែមួយនិងទេមើលទៅបើមានមួយទៀតខ្ញុំសុខចិត្តសម្លាប់អាមួយនេះចោលម៉ងហាស៎»ថេយ៍និយាយរៀបរាប់យ៉ាងវែងអន្លាយទៅកាន់រាងក្រាស់
«ស្អីមានមួយមានពីស្អីហើយមិញនិយាយថាសម្លាប់អីមិញនេះអាក្មេងរោគចិត្តឯងចង់សម្លាប់យើង..?»រាងក្រាស់ចោួសួទៅកាន់រាងតូចវិញ
«ទេមានឯណាប្រពន្ធគ្រាន់តែឧទាហ៍តើមិញនេះមានប្រពន្ធឯណាទៅចិត្តដាច់សម្លាប់ប្ដីខ្លួនឯង»
«អ៊ួយ..!យើងចង់តែទៅចងកឲ្យងាប់បាត់ទេលោកអើយលោកមិចក៏និយាយមិនស្ដាប់គ្នាបែបនេះប្រាប់ហើយថាមិនឲ្យហៅយើងថាប្ដីទៀត»ជុងហ្គុកគេពេលនេះចង់តែស្រែកយំទេលោកអើយ
«អ៊ួយចុកបេះដូងណាស់លោកអើយ..ជួយៗថេយ៍ផងលោកប្ដីជួយថេយ៍ផងថេយ៍ស្លាប់ឥលូវហើយ..អ៊ួយៗ»រាងតូចដេកននែលនិងការ៉ូរួចក៏ស្រែកឲ្យរាងក្រាស់ជួយគេ
«នែ៎កុំមកកុហសយើងណាយើមិនចាញ់បោកឯងម្ដងទៀតនោះទេ»ជុងហ្គុកគេតបទៅកាន់រាងតូចវិញគេខ្លាចចាញ់បោករាងតូចម្ដងទៀត
«ថេយ៍និយាយមែនណាជួយថេយ៍ផងស្លាប់ឥលូវហើយអ៊ួយ...»រាងតូចនិយាយរួចក៏សន្លប់បាត់មាត់ឈឹង
«អេ៎រៗ....!អាក្មេងរោគចិត្តឯងកុំលេងសើចណាយើងមិនទាន់ចង់ជាប់គុកទេណា»ក្រោយឃើញរាងតូចលេងនិយាយគេក៏យកដៃទៅកេះរាងតូចរួចក៏និយាុឡើងមក
«នែ៎...ឆាប់ក្រោកឡើងផ្លាមបើមិនក្រោកយើមិននិយាយរោគឯងទៀតទេណាយើងប្រាប់ឯងឲ្យហើយ»
«អេរ...!មិចក៏ស្ងាត់ល្អម្លេះតិចគេស្លាប់មែនទែនទៅ..»រាងក្រាស់ចាប់ផ្ដើមភ័យតិចៗហើយនៅពេលរាងតូចមិននិយាយស្ដី
«នែ៎..បើឯងភ្ញាក់ចាំយើងឲ្យឯងថើបមួយខ្សឺតណាឲ្យលឿនឡើងពេលវេលាមានកំណត់ណា»ដោយអស់ជម្រើសជុងហ្គុកក៏ចេះតែនិយាយឲ្យតែផុតពីមាត់ទៅ។ ចំណែកឯអ្នកដែរធ្វើជាសន្លប់ឯនេះវិញគ្រាន់តែឮថារាងក្រាស់ឲ្យមួយខ្សឺក៏ញញឹមហើយក៏ស្រែឡើងថា
«ពីបានព្រម..!»រាងតូចបើកភ្នែកហើយក៏និយាយឡើងមកចំណែកឯជុងហ្គុកវិញដាច់ផ្ងាឲ្យផឹងនេះគេចាញ់បោកអាក្មេងរោគចិត្តម្នាក់នេះទៀតហើយមែនទេនឹង
«អាយ..! អាក្មេងរោគចិត្តឯងក្បាលយើង..?»រាងក្រាស់ស្រែសចាចមុននឹងដកខ្លួនថយទៅក្រោយ
««មិនដឹងទេមុននឹងថាឲ្យគេថើបហើយណាឲ្យឆាប់ឡើងមកប្រពន្ធឃ្លានថើបប្ដីចង់ងាប់ហើយនៀក»រារតូចក៏និយាយឡើងមក
«អត់ទេយើងនិយាយចើលតើមុននឹងមកពីយើងភ័យខ្លាចថាឯងកើតអីមែនទើបយើងច្រលំមាត់ទៅ»រាងក្រាស់ប្រកែកបដិសេធភ្លាមនៅពេលដែរាងតូចទាមទាសន្យាមុននេះ
«មិនដឹងបើលោកប្ដីមិនឲ្យថេយ៍ថើបលោកប្ដីទេថេយ៍និងទៅប្ដឹងលោកប៉ូលិសហើយណា»ដល់ពេលរាងក្រាស់មិនឲ្យគេថើបគេក៏គមករាមរាងកក្រាស់ភ្លាម
«ស្អីយើងធ្វើស្អីខុសបានមកចង់ប្ដឹងយើងនឹង ? »ដោយឆ្ងល់រាងក្រាស់ក៏សួឡើងមក
«មិចក៏ថាមិនខុសនេះលោកប្ដីធាក់ថេយ៍មួយជើងចំកណ្ដាលមុខឡើងចេញឈាមហើយនៅថាមោនបានខុសទៀតឬ
«អឺរៗ...សម្រួលគ្នាសិនទៅណាឯងកុំប្ដឹងយើងអីណា»ជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមភ័យហើយព្រោះថាមុននេះគេធាក់រាងតូចមួយជើងចំកណ្ដាលមុខតែម្ដង
«ឥលូវបើលោកប្ដីព្រមឲ្យថេយ៍ថើបពីខ្សឺតថេយ៍និងមិនប្ដឹងលោកប្ដីដាក់គុកនោះទេ»បានឱកាសរាងតូចក៏គម្រាមរាងក្រាស់យកតែម្ដង
«អឺៗ...អឺគឺ..»ជុងហ្គុកឆ្លើយមិនចេញទេពេលនេះមិនដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងមេចទេគេមិនចង់បាត់បង់ស្នាមថើបរបស់គេទៀតនោះទេ
«យ៉ាងមិចព្រមឬអត់លោកប្ដីបើមិនឆ្លើយថេយ៍តេទៅប្ដឹងប៉ូលីសហើយណា»រាងតូចធ្វើជាលើកដៃយកទូរស័ព្ទមកតេ។ ចំណែកឯរាងក្រាស់វិញនៅពេលឃើញបែបក៏ប្រញាប់ស្រែកឡើងមក
«អត់ទេៗ...យើងព្រមឲ្យឯងថើបក៏បានដែរក call ទៅប៉ូលីសអីណា»អស់ជម្រើមមានតែព្រមទៅតាមរាងតូចតែម្ដងទៅ
«និយាយហើយណាលផកប្ដីហាមលេបពាក់សម្ដីណា»រាងតូចនិយាយទៅកាន់រាងក្រាស់ធ្វើមើលតែគេនិងក្រលេចក្រលុចដូចខ្លួនឯងចឹងមកបញ្ជាក់អីណា
«គឺ..យើងមិនកុហសទេគឺយើងព្រមឲ្យឯងថើបហើយ»ចំណែកឯរាងតូចគ្រាន់តែឮភ្លាមក៏ដើរទៅជិតរាងក្រាស់រួចនិយាយមកថា
«ឲ្យថើបត្រង់ណាខ្លះ..?»គេសួទៅកាន់រាងក្រាស់ចង់ដឹងថាឲ្យគេថើបបានត្រង់ណាខ្លះ
«ត្រង់ៗ...ត្រង់ណាក៏បានដែរឆាប់ថើបទៅយើងមានការប្រញាប់»ជុងហ្គុកតបទៅកាន់រាងតូចវិញ
«អញ្ចឹងថេយ៍ថើបហើយណា..សឺុត...សឺុត.»រាងតូចចាប់មុខរាងក្រាស់បានហើយក៏ថើបថ្ពាល់ទាំសងខាងរបស់រាងក្រាស់ម្ខាងមួយខ្សឺតចំណែកឯរាងក្រាស់ក៏មិននិយាយអីដែរក្រោយពេលដែរាងតូចថើបគេរួចគេក៏ប្រញាប់រត់ចេញទៅក្រៅបាត់មិនដឹងថាទៅណានោះទេ
«ក្រអូបមែនថ្ពាល់លោកប្ដីខ្ញុំ.. ហិុកៗ..»ក្រោយពេលរាងក្រាស់រត់ចេញទៅបាត់រាងតូចក៏និយាយឡើងតែម្នាក់ឯង
Skip....
ងាកមកមើលរាងក្រាស់ម្នាក់ដែរអង្កេតនៅក្នុង office តែម្នាក់ឯងឯនំវិញគឺគេកំពុងតែអង្កុយគិតថាខ្លួនឯងគួតែសារភាពប្រាស់ទៅកាន់រាងតូចឬក៏អត់ទេពេលនោះគេគ្មានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងនោះទេគេខ្លាចថារាងតូចនឹងបដិសេធនិងកាសារភាពរបស់គេ។ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏គេត្រូវតែនិយាយប្រាប់រាងតូចឲ្យបាននៅថ្ងៃនេះព្រោះគេខ្លាចថាមានអ្នកណាមកឆក់យករាងតូចទៅបាត់គេមិនស៊យទៅហើយអាមនុស្សខំលួចក្រាសគេឡើងរាប់ខែហើយបើបាតើបង់ទៅទាំងមិនបានសារភាពច្បាស់ជាស្ដាយមិនខានទេដូច្នេះហើយត្រូវតែសាកទើបបានបើទេះជាលទ្ធិផលទៅជាយ៉ាងណាក៏ដោយ។ គិតរួចគេក៏ឈានជើងដើរទៅកាន់កន្លែងធ្វើការរបស់រាងតូចដែរត្រូវជាសំណព្វចិត្តរបស់ខ្លួន
«ជីមីនហា៎..តើជីមីនទំនេដែរទេ»នៅពេលដែរដើរមកដល់កន្លែងធ្វើការរបស់រាងតូចស៊ូហ្គាក៏និយាយឡើងមក
«អ៎បាទគឺទំនេរតើលោកប្រធានមានការអីឲ្យខ្ញុំជួយលោលប្រធានមែនទេបាទ»រាងតូចក្រោយសង្កេតឃើញសកម្មភាពរាងអឹមអៀនបស់លោកប្រធានរបស់ខ្លួនក៏សួឡើងមក
«គឺខ្ញុំមានរឿងចង់និយាយជាមួយជីមីនបន្តិចតើជីមីនមានពេលដែទេ ?»ដោយខ្លាចថារាងតូចគ្មានពេលគេក៏សួបញ្ជាក់
«បាទមិនអីទេតើលោកប្រធានចងើនិយាយជាមួយខ្ញុំរឿងអីដែរបាទ»
«តើយើអាចទៅខាងក្នុង office របស់ខ្ញុំបានទេខ្ញុំចង់និយាយតែពីនាក់»មិនចងើខាតពេលច្រើនរាងក្រាស់ក៏និយាយឡើងមក
«អ៎បាទតោះទៅអញ្ចឹងព្រោះថាបន្តិចទៀតនេះខ្ញុំត្រូវទៅទទួលប្អូនខ្ញុំទៅញាំុបាយផងព្រោះថាថ្ងៃនេះជាថ្ងៃកំណើតរបស់គេផង»ជីមីនក៏តបទៅវិញនិយាយរួចពួកគេក៏បានដើរសំដៅទៅកាន់បន្ទប់ធ្វើការរបស់រាងក្រាស់ក្រោយមកដល់រាងក្រាស់ក៏និយាយឡើងថា
«ជីមីនអង្កុយសិនមក»គេប្រាប់ទៅកាន់រាងតូចដែរនៅឈរមិនទាន់ចូលមកអង្កុយ
«អ៎បាទ»ថាហើយរាងតូចក៏ចូលទៅអង្កុយទន់នឹងមុខរាងក្រាស់
«ជីមីនហា៎..!»
«មានរឿងអីមែនទេលោកប្រធាន..?»ឃើញអាការៈរបស់លោកប្រធានប្លែកៗក៏សួរឡើងមក
«បើសិនជាខ្ញុំប្រាប់រឿងមួយនេះទៅដល់ជីមីនហើយជីមីនត្រូវតែសន្យាណាថានឹងមិនខឹងនឹងខ្ញុំហើយមិស្អប់ខ្ញុំនោះទេ»
«លោកប្រធាននិយាយអីខ្ញុំមិយល់ទេនេះ..!»ដោយឆ្ងល់រាងតូចក៏សួឡើងមក
«ជីមីនសន្យាសិនមកណាថានឹងមិនខឹងនឹងខ្ញុំបើខ្ញុំនិយាយវាចេញមក»ដោយខ្លាចថាពេលដែនិយាយហើយរាងតូចអាចនឹងខឹងគេរាងក្រាស់ក៏សួបញ្ជាក់
«បាទខ្ញុំសន្យាថានឹងមិនខឹងឬស្អប់លោកប្រធាននោះទេ»
«គឺៗ...ខ្ញុំស្រឡាញ់ជីមីន.....

To continues






សុភាពបុរសប៉ះលេខាច្រលឺមDonde viven las historias. Descúbrelo ahora