BÖLÜM 30

92.9K 4.6K 1.9K
                                    

Süprizzzz! 🥰

Selam bebeklerim.
Yılbaşına özel sürpriz bir bölümle geldim. Bu bölüm efsoo hazırlıklı olun. 😍
Hepinize mus mutlu yıllar diliyorum.
İyi ki varsınız. Sizi çok seviyorumm 🤍

Medyadaki Sezen Aksu- Hoşgeldin şarkısını bölüm içinde açabilirsiniz ❤️

✨✨

BALCA'DAN

Azat abimi odasında bırakıp kendi odama geleli saatler olmuştu..

Biraz önce telefondan saate baktığımda gece 05:20 olduğunu görmüştüm. Camımdan zifiri karanlığı izlerken gözüme uyku girmiyordu.

Aklımda bin tane soru vardı..

Demir'in o adamı yakaladığını biliyordum. Azat abim bulunduğunu öğrenmiş miydi? Peki ya gerçekten yapmış olabilir miydi?

Hayır, hayır.. Böyle bir şey olma ihtimalini hemen sildim kafamdan.

Benim yüzümden böyle bir şey yaptıysa suçluluk duygusu beni yer bitirirdi. Böyle bir şey varsa Demir'in bilmesi gerekiyordu.

O adamın dünyadan silinmesi değil, değer verdiğim insanların başına bir şey gelme ihtimali beni korkutmuştu.

Gözlerim uykusuzluktan ağrımaya başladığında ellerimle ovaladım. Bugün tek uyumak istemiyordum..

Bir derdi, sıkıntısı olan kişilerin anne ve babasına sığınmasının içini rahatlattığını okumuştum önceden bir dergide.

Tabi o zamanlar sığınabileceğim değil kaçmak istediğim bir ailem vardı. Ne kadar aile denebilirse..

Şuan bende onlara sığınsam içim rahatlar mıydı? Gecenin bu saatinde anne ve babamın odasına gitmeye utanıyordum.

Ama sonuçta onlar benim ailemdi değil mi? Artık kocaman bir kız olduğumu biliyorum fakat bıgün anne ve babamla yatsam ne olurdu ki?

Derin bir nefes alıp ayaklandım.. Odamdan çıktığımda aklıma gelenlerle tüylerim ürperdi.

Korku filmlerindeki evler hep kocaman oluyordu.. Dudağımı dişlerken arkamdan canavar kovalıyormuş hissiyle koşmaya başladım.

Kapıyı tıklattığımda ses gelmedi.. Tekrar tıklattıktan sonra bir takım sesler duymamla birkaç adım geri gittim.

Annem kapıyı açtığında endişeyle beni süzerken hızlı hızlı konuşmaya başladı.

"Bitanem ne oldu? İyi misin? Hasta mı oldun yoksa?"

"Şey.. Ben uyuyamadım anne.."

Annem şaşırsa bile hemen yüzünü şefkatli bir gülümseme kapladı.

"Annen uyutur seni kuzum benim. Gel bakalım."

Açtığı kapıdan hızlıca sıvıştığımda gözünü ovalayarak merakla kapıya bakan babamı gördüğümde yüzümde mahçup bir gülümseme oluştu.

"Gecenin bu saatinde uyandırdım. Kusura bakma baba."

Annemle aralarında geçen saniyelik bakışmalarından sonra yorganı açtı ve yatağa pat pat yaptı. Gülümseyerek hemen anne ve babamın ortasına yerleştim.

"İyisin değil mi prensesim?" diyerek beni göğsüne çeken babama sarıldım.

"İyiyim baba, uyku tutmadı."

BalcaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin