Balca

BÖLÜM 4

Medya da maviş Barın var  💙
Şimdiden iyi okumalar ballar 🥰

Yazarın Anlatımıyla

Aşkın hanım kağıtta yazılanları okuduktan sonra ağlayarak kızına yaklaşıp geri itilmekten korkarak sıkı sıkı sarıldı.

Balca kendisine sarılan kişinin şoku ile donup kaldı. Ne sarılabiliyordu, ne de geri çekilebiliyordu.

Hayatında hiç bu kadar güvende hissetmemişti. Arasında olduğu kollar tarif edebileceği bir duygu değildi.

Küçükken okuldan arkadaşı canı yandığında annesinin kendisine sarılıp uyuduğunu anlattığında annesi hiç ona sarılmadığı için bahçedeki yüksek taşın üstüne çıkıp kendini yere atmıştı. Dizleri ve kolları kanayan Balca ağlayarak eve gidip annesine  "Anne canım çok acıyor, sarılırsan geçer mi?" dediğinde annesi artık çocuksu davranışlardan vazgeçmesini söyleyip yara bandını eline verip yanından ayrılmıştı.

Oysa daha 9 yaşında bir çocuktu Balca.
Babasından dayak yediğinde annesi yardım etmiyor sadece izliyordu ama sonuçta o dövmüyor beni diye düşünüyordu.

Kendi yaralarını kapattığı gün anladı annesinin diğer çocukların annesi gibi kendisini sevmediğini.

Hatırladığı anılarla ve hissettikleriyle gözleri doldu fakat ağlayamayacağını biliyordu. Tek kolunu yavaşça annesine sardı.

Kadın beklemediği hareket karşısında irkilirken kızınında ona sarıldığı gerçeği ile huzur doldu. Balca yavaşça geri çekildi ve herkeste gözlerini gezdirdi.

Arda ve Acar hariç diğerleri sinirli bir şekilde bakıyordu.

Acar'ın içi ısınmıştı kıza.. Annesi sarıldığında kızın gözleri büyümüş ağzı balık gibi açılmıştı. Masum görünüyordu, sevimliydi. Yine de biraz daha analiz edecek ve öyle yaklaşacaktı.

Babasına döndüğünde ise gözlerinin dolu olduğunu görmek Balca'yı daha çok afallattı. Babası da sarılmak için adım attığında korku ile iki adım geri gitti.

Babasının adımları Balca'nın uzaklaşması ile durdu ve gözlerinin içine yerleşen kırıklık ve üzüntü ile kızına baktı.

O sırada Barın ile konuşan Ata'nın "Yabani işte, sanki ailemiz kendisine çok meraklı" sözlerini duydu.

Balca babasına karşı istemeden yaptığı hareket için üzülmüştü.

Ama çocukluğunu çalan kişi kendisini büyüten baba bildiği şerefsiz olunca tanımadığı birisine yaklaşamazdı.

Babası üzüldüğünü belli etmemek adına sorun yok der gibi gülümsemeye çalıştı ve geri çekildi.

Eşinin üzüldüğünü gören Aşkın hanım kızının bu kadar yakınlığa hazır olmadığını farkedip durumu toparlamak ve kızını ikna etmek için "Kızım ısrarcı olduğumu biliyorum ama bizimle gelsen olmaz mı?"dedi.

Balca ise "Sizinle ve eşiniz ile dışarıda da görüşebiliriz" deyince Aşkın hanım Kısık bir sesle devam etti ;

"Yıllarca sana giydiremediğim bebek kıyafetlerine sarılıp uyumuşken şimdi gerçekten sana sarılıp uyuma ihtimalim var bunu lütfen elimden alma kızım" 

Balca annesinin söylediği sözlerin ağırlığında ezilmişti. Duyduğu sözler içini sızlattı. Çocukluğunda anne baba sevgisine muhtaçken bu kadın da kızı için mi üzülüyordu?

Karşısında duran zarif ama güçlü görünen kadının bebek kıyafetlerine sarılarak uyuduğunu hayal edince içi burkuldu.

Aslında anne ve babası ısrarla gelmesini istediği için gelmek istemiyorum dese bile mutlu oluyordu.