bölüm 29 kaos

1.1K 65 0
                                    

Bizden hiç farkları yoktu hepimiz birbirimize benziyorduk lakin benim hayalimde daha farklı ürkütücü yaratıklardı ki bize öyle öğrettiler.  Fakat şuan onlara bakıyorum ve sıradan insan görüyordum.
Göz ucuyla Brunnhilde'ye bakarak "ne yapacağız?" Dedim kısık bir sesle.
Ölümlüler hala şaşkın ifadelerle bizi süzüyor ve birbiriyle bizim hakkımızda söylenip duruyorlardı
Bu çok sinir bozucu..
"Uzayacağız." Dedi Brunnhilde sırıtarak
İkimizde koşmaya hazırlanırken ölümlerin arasından birinin sesiyle tüm halk sesin sahibine döndü.
"Bunlar iblisler, Yakın onları!" Dedi ihtiyar.
Şaşkınlığıma hakim olamadan "NE" diye bağırdım.
İblisler ne ironik ama..
Bu insanlar cidden aklını kaçırmış olmalıydılar.

Bir kaç kişi daha ihtiyarın söylediğine katılıp kendileri de saçmalamaya başladılar.
"Tanrı bizi kötülüklerden korusun."

Daha fazla bu saçmalığa katlanmak istemiyordum ve bir an önce buradan gidip thor'u bulmak amacıyla oradan uzaklaştım Brunnhilde'nin arkamdan geldiğini hissedince omuz silktim arkamızdan hala seslerini duyuyordum. Lakin aldırış etmemeye çalışıyordum
Sonunda Brunnhilde le yanıma ilişince göz göze geldik.
"Bu insanlar kafayı yemişler!" Dedi sinirle bense sadece başımı sallamakla yetindim.

Ortam sessizliğini alınca ikimizde yola odaklandık. Ben nereye gideceğimi dahi bilmiyordum sadece dümdüz yürüyor etrafımda thor'u bulma umuduyla gözden geçiriyordum. Lakin nafileydi

Dudağımdan bir kaç küfür saydırarak yürümeye devam ettim Brunnhilde iç çekerek eliyle kolumu tuttu. Tutmasıyla duraksadım
"Ne oluyor?" Dedim gözlerimi kolunda sabitleyerek
"Asıl bunu ben sormalıyım." Dedi elini kolumdan çekerek
Haklıydı onun sayesinde buradayım ve ona olanlar hakkında hiç birşey söylemedim bu hiç adil değildi.
Bilmeliydi.

"Üzgünüm düşüncelere daldım..". Dedim gözlerimi açıp kapatarak.
Brunnhilde anlayış göstererek başını salladı ama hala açıklama, bekliyormuş gibiydi ki ben de olsam ben de açıklama beklerdim.

Ona her ayrıntısına kadar olan biteni anlattım. Kendisi lafımı bölmeden beni yargılamadan sessizce dinledi bunun için ona minnettarım.
Sonunda olanları anlattıktan sonra bir oh çektim.
Brunnhilde ise olanları sindirmeye çalışıyor gibiydi ellerini göğsüne birleştirerek düşünmeye başladı.

Bir kaç saniye öylece durduktan sonra dudaklarını araladı.
"Yanımda bir icat olması gerek bir saniye." Dedikten sonra aceleyle sırtındaki olan çantayı kurcalamaya başladı.
Çanta o kadar doluydu ki bulmak imkansız gibiydi Brunnhilde iç çekerek yere oturmayı tercih etti.
Yerde tüm çantasını dökerek teker teker eşyalara bakinmaya başladı.
Bense etraftaki insanların yargılayıcı bakışlarına marus kaldım
Bu ölümler cidden tuhaf..

Bilmem kaç dakika geçmişti öylece onu bekliyordum. Ayakta durmaktan o kadar yorulmuştum ki ben de insanları umursamayıp yere oturdum. beton ne kadar soğuk olsa da ayakta kalmaktan iyidir.

Asgard İçin Evlilik ~Loki~Where stories live. Discover now