Asgard İçin Evlilik ~Loki~

bölüm 8 Loki'nin gelişi

Bir hafta boyunca kendi hayatlarımızla, ilgilendik asgard. Ve Odin den hiç bir haber yoktu. Babamın endişeli suratını görünce sevinmemek elde değildi, belki bizden vazgeçmiştiler. bu düşünce aklıma geldikçe, huzurlu hissediyorum. Ailemle birlikte yaşamayı seviyordum her sabah kardesimle okula kadar yürüyüş yapmayı, Annemin güzel yemek kokularıyla uyanmayı babamla sohbet etmeyi, herşeyden zevk alıyordum kötü yanları olsa bile.

Yine bir sabah, ailemle kahvaltı ediyorduk Cara iştahlı bir şekilde çatalına, zeytin bastırmaya çalışıyor, lakin bir türlü zeytin çatala gelmiyordu. Cara her ne kadar sinirli görünse de vazgeçmiyordu. Onu sırıtarak izlediğimi fark edince açık kahverengi gözlerini bana dikti,
"Yemeğinle, ilgilen!" Dedi Cara o sırada kendimi güldürmemeye, çalışarak sıcak çayımdan yudum aldım,

"Odin'i tatmin edemedik oysa ki kızımı çok beğendiğini söylemişti Begüm."

Tüm bunları söylerken babam bizimle hiç göz teması dahi koymamıştı, sanki biz burada yoktuk o derece annemle konuşuyordu.

Aldığım çayın yudumu, boğazımı yaktı tüm neşem, kaçmıştı yediğim lokmalar bile artık tadı gelmiyodu. Babamın hala asgard'ı düşünmesi deli etmişti beni, sanki çok istekliydi beni vermeye.

Tüm sinirimi tutamadım, ve aniden patladım. "Beni vermeye çok istekliymişsin bakıyorum." Gözlerimi bile kırpmadım öylece babamın yüzünü izliyordum ne tepki vereceğini merakla bekliyordum.

Babam elindeki çatılı bir köşeye, bırakarak tüm ilgiyi bana verdi
"Elbette, seni vermeye meraklı değilim kızın aksine keşke tüm bu yaşananlar olmasa, lakin bu Odin Angelina,".  "Unutma bunu."

"Baban, haklı tatlım." Dedi annem ikisinin de Odin den korkmasından nefret ediyordum bir tanrı olabilir ama ihtiyarın teki!

"Afiyet olsun işe geç kaldım." Masadan ayrıldım az önce çok açken, şimdi bir lokmayla doydugumu hissetmiştim ailem tüm iştahımı kaçırmıştı.

Çantamı koltukta aldıktan sonra kapıya doğru yöneldim,

Açtığımda bir adamla çarpışmak üzereydim o kadar fevri giriş yapmıştım ki adamla, burunlarimiz birbirine değecek kadar yakınlıktaydı, "belkide değdi?"

Adamın gözlerine iliştiğimde yemyeşil, bir gözle karşılaştım yeşil ve gece renginde olan saçları. 

Farkına varmadan gözlerim refleksle dudaklarına indi dudakları titredigini fark ettim. Tekrar gözlerimle onun gözlerini buluşturdum. Lakin onun da gözleri benim dudaklarımdaydı o an aklıma uygunsuz düşünceler girmişti hiç, düşünemeyeceğim şeylerdi ve bu adamla hiç olamayacağı şeylerdi.

Tüm bu düşüncelerim den sonra yanaklarımda kuvvetli bir ısınma hissettim, aniden geri vites yaparak geri çekildim. Sanki yaptığım şey Loki'nin hoşuna gitmiş gibiydi yine alaycı gülümsemesi yüzünden gitmiyordu.

"Ne işiniz var burada?" Dedim sesimin titremesine gayret göstererek.

"Seni görmeye geldim, prenses"

Kalp atışlarımin ritmini duyacak diye ödüm kopuyordu sonuçta bu adamın neler yapabileceğini tanrı bilirdi. Bu yüzden kendime gayret göstermeye çalışsam nafileydi.

O an arkamda duran Cara'nin sesiyle irkildim. "Aman tanrım lütfen içeri geçin." Dedi heyacanla ve eğilmeyi unutmayarak.

Loki sadece ona gülümsedi ve yanımdan geçerek kokusunu istemesem bile almıştım. Büyüleyici kokusu..

Kapının önünde öylece kalakalmıştım, Loki duraksadı ve geri döndü, kulağıma doğru yöneldi nefesi kulağımda hissedince titredim "kardeşin,gibi nazik olmalısın prenses." Diyerek geri çekildi

Evet şuanda itibaren öldüm.

Kapıyı geri kapatarak Lokiyle birlikte salona yöneldik annemle babam prensi görünce adeta şok olmuşlardı sanki önlerinde bir melek vardı "neden bu kadar abartıyorlar?" ..

Babamla annem tüm işlerini bırakarak başlarını, eğdiler.

Loki de saygıyla onların yaptığını yaptı

"Hoşgeldiniz prensim." Dedi babam ve eliyle salona geçmeyi sundu.
"Hoşbuldum." Loki dediğini yaparak salona yöneldi.

Cara yanıma gelerek "şimdi okula gitmem gerekiyor, lakin tüm detaylarına kadar anlatacaksın!"
Onu başımla onayladım "elbette tüm detaylarına kadar anlatmayacaktım.

"Görüşürüz." Demekle yetindim Cara başını onayla salladı.

"Bu sürprizi neye borçluyuz prensim?" Dedim alaycı bir tavırla Loki sırıtarak "yakında karım olacağı kadının ailesiyle tanışmak istedim."

Dudaklarını büzerek "yoksa hata mı ettim?" Dedi ona ne kadar sinir olduğumu eminim fark edecek kadar zekiydi "zaten asgard'da tanıştınız?" Dedim tüm ciddiyetle.

Babamdan gözlerimi kaçırsam bile benim susmam için dua ettiğine emindim.

"Evet, ama konuşma fırsatımız olmadı doğru düzgün." .dedi

Annem mutfaktan getirdiği bitki çaylarını masaya koydu "iyi yapmışsınız sizden haber alamayınca endişelendik." Dedi annem utancımdan ölmek üzereydim Loki aniden gözlerini benim gözlerime buluşturdu "endişelendik.?"  "Angelina da mı endişelendi."

Annem bir kaç saniye bana bakarak yine tüm ilgiyle Loki'ye yöneldi "elbette çok üzüldü."

"NE!" Bat diye ağzımdan kaçmıştı daha ne kadar sacmalaya bilirler ki?

"Yüzünden belli çok endişeli görünüyor" dedi Loki yine yüzündeki sırıtmayla.

Gözlerimi devirerek "işe geç kalıyorum hoşçakalın."

Oradan ayrılmak üzereyken. Loki'nin sesiyle duraksadım.
"Benim için işini iptal edemez misin? Seninle planlar yapmıştım."

"Evet eşini ekme Angelina." Dedi babam yüzündeki yapmacık gülümsemeyle.

"Eşim?"

"Evet"

Tanrı aşkına şimdi de evcilik oynuyorduk saçmalığa bak.

"Pekala lakin patron beni kovarsa aynı şöyle derim "bugün eşim Loki işe gitmemem için ısrar etti."

Alaycı gülümsemeyle.

"Aynen öyle söyleyin." Dedi sırıtarak hiç ciddi olamıyor mu bu adam!