Asgard İçin Evlilik ~Loki~

bölüm 23

Heimdall bizi yukarı alınca, adamın gözü ilk loki'ye sabitlendi lakin yüzünde bir mimik dahi oynamadı, ikisi hala bakışırken Loki'nin yüzünde sırıtma belirlendi.
"Tahmin etmiştin, değil mi?" Dedi Loki gözlerini kısarak.
Heimdall başını sallayarak "zor olmadı." Dedi soğuk sesiyle.
Hala bizi tutan asgard askerleri Heimdall dan bir emir bekliyormuş gibi suratına bakıyorlardı.
Heimdall muhafızlara odaklanınca gür sesiyle konuşmaya devam etti.
"Yüce babamızın dinlenmeye ihtiyacı var, prensi götürün." Dedi askerler başlarını eğerek yürümeye devam ettiler.

Yerimden dona kalmıştım muhafızlar bir kaç saniye bana baksalar da. kolumdan çekiştirerek yürümemi sağladılar.

Loki'yi tutan muhafızlar önden yürüyorlardı, bazen arkasına bakan Loki gözlerimiz buluşuyordu fakat çok geçmeden asgard muhafızlar de Lokiyi cekistirdiler.
"Hangi cüretle bir prense böyle davranıyorlar!" Dedim yanımdaki bir muhafız a bakarak.
"Babamızın emri." Dedi tıpkı bir robot sesle.

İçeri girmeden önce bir sesle yerimden irkildim. Sesin geldiği yöne doğru bakınca babamı gördüm. Tüm şaşkınlıkla babama bakarken onun yüzündeki endişeyi görünce irkildim.
"Kızım?" Dedi titrer bir sesle
Askerlerde babama doğru bakınca ellerini kolumdan çektiler.
"Ne oluyor burada!" Dedi muhafızlara öfkeyle bakarak.
"Sizi bilgilendirmediler mi?" Dedi yanımdaki muhafız.
Babam olumsuzca başını salladı.
Tüm ilgisi bendeyken askerin baktığı yöne doğru bakınca ağzının açıldığını gördüm.
Arkamızdaki Lokiyle göz göze gelince babamın şokunu hissettim.
"Prensim" dedi boğuk sesle
Loki sadece tebessüm etti
"Baba herşeyi açıklayacağım."

Loki'yi çekiştirerek içeri doğru götürdüler. Son bir bakışmamiz dan sonra Loki kayboldu.

"Prensesi nereye götüreceksiniz?" Dedi babam Lokiyle alakasını keserek.
"Yüce babamız prensesin orada olduğunu bilmiyordu, şuanlık odasına çıkaracağız." Dedi
Babam başını sallayarak oradan ayrıldık.

Muhafızlar  beni kardeşimle kaldığımız odaya doğru götürdüler ve çıkmamam, için talimat verdiler.
Odaya girer girmez sızlayan kolumu tuttum. "Lanet askerler." Dedim bir kaç küfür daha sayarak.

Odada bilmem kaç saat geçmişti, ne oturmuştum nede uyumuştum aklım loki'ye ne yaptıklarıydı.

Odada bir oraya bir buraya dönerek. Düşünüp duruyordum lakin aklıma hiç birşey gelmiyordu.

Bir kapı sesiyle tüm odağımı, kapıya verdim.

Kapıdaki kilit sesini duyunca birinin içeri gireceğini tahmin ettim.

Ve öylece bekledim.

Kapı açılır açılmaz gördüğüm kişiyi görünce tuttuğum nefesimi bıraktım.
"Sen miydin.." dedim elimi kalbime götürerek. Çok hızlı attığını duydum, ve sakinleşmek elde değildi
"Başka birini mi bekliyordun?" Dedi gözlerini kalbime tutan,elime götürdü.
İç çekerek tebessüm etmeye çalıştım

"Hayır askerler geldi sandım."

"Korkuyor musun onlardan?"

"Hayır neden korkmuyorum." Dedim kaşlarımı çatarak Thor hafiften sırıttı. Lakin çok uzun sürmeden eski ciddiyet tavrına geri döndü.

"Biliyor muydun" dedi nefes alarak
Başımı eğerek. Dudaklarımı büktüm. "Loki bana da oynadı." Dedim kısık sesle.
"Ne zamandan beri?"

"Seninle asgard'da geldiğimizi günden beri." Dedim başımı kaldırarak onunla göz göze geldim.

"Bana nasıl söylemezsin!" Dedi sesini yükselterek

"Söyleseydim ne yapacaktın?"

Thor gözlerini kaçırarak kekeledi.

"Ben de öyle düşündüm."
Thor mavi gözleriyle beni izlerken rahatsız olmuştum.

Şuan kimseyle konuşmak istemiyordum, ve gitmesi için birşeyler, söylemem gerekiyordu

"Çok zor bir gün geçirdim biraz uyumam gerek." Dedim yorgun bir tavırla.
Thor sadece başını sallayarak odadan ayrıldı

İç çekerek yatağa uzandım.
"Acaba Loki şuan ne yapıyor.."

Bir kaç saniye öylece yatakta uzandım, sonrasında, artık kendime hakim olamadan bu odadan çıkmam gerektiğin farkına vardım. Bir tel toka veya kesici bir alet arasam da bulamadım.

Odanın her yerini dağıtmıştım. Lakin hiç bir sonuca varamadım
Aklıma thor'un gelişi geldi anahtarla askerler kapıyı açmış sonrasında thor'u orada bırakıp ayrılmışlardı, ve geri dönerken ne anahtar sesini duymuştum nede askerlerin gelişini.

"TABİ YA!" dedim gülümseyerek koşar adımlarla kapıya yöneldim elimi kapı koluna koydum ve şuan tek isteğimin kapının kilitli olmaması.

Gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım ve kapı kolunu çektim.
Yüzümdeki gülümseme daha çok büyümüştü. Kapıyı kilitli değildi.

Yavaş adımlarla kapıdan çıkmaya çalıştım o sırada etrafıma bakıyor ve bir asker nede başkalarını görüyordum.

"Şimdi Lokiyi bulma vakti." Dedi iç sesim lakin nasıl olacaktı bu devasa evde her odasının dışında askerler vardı. İllaki beni göreceklerdi.

Yüzümdeki gülümseme solunca odadan çıkmanın, pek de iyi sonuçlanmadığın farkına vardım.

Son zamanlarda çok fazla etkileşim almaya başladım hikayemde, beni çok mutlu ettiniz herkese teşekkür ederim okurken lütfen yorumlarda yapın duygularınızı çok merak ediyorum<3