bölüm 22 Yakalanmak

1.5K 89 0
                                    

Kuşların sesiyle uyanan ilk ben olmuştum. Gözlerimi açtığımda masmavi bir gökyüzüyle karşılaştım. Güneşin ısıyla vücudum yandı. Hava hiç bu kadar, güzel olmamıştı. Kafamı yana çevirince Loki'nin hala uyuduğunu gördüm, fesatlık tanrısını hiç böyle görmemiştim adeta melek gibiydi.
Bütün gün onu izleyebilirim. Dedi içimdeki bir ses. Onu izlerken yüzümde tebessüm belirdi. Önüne gelen bir kaç saç telini çektim.

Loki'nin hafiften uyandığını fark edince elimi çekecektim, lakin Loki benden hızlı davranarak elimi havada yakaladı. Gözleri yavaştan açılınca büyüleyici yeşil gözleri gözlerimle buluştu.
"Ne yapıyorsun?" Dedim kaşlarımı çatarak
Loki'nin yüzünde yine o ukala gülümseme yayıldı.
"Beni mi izliyordun" dedi
Kalbim hızlı atmaya başlayınca nefesim kesildi. Tuttuğu elimin terledigini hissettim.
Elimi ondan çekmeye çalışsam bile güçlü eli asla bırakmıyordu.
"Hayır, sadece seni öldürme planları kuruyordum." Dedi alaycı tavırla
Loki dediğimden çok eğlenmiş görünüyordu,
"Ah ne yazık planlarını bozmuş oldum." Dedi gülerek.
Sonunda elimi kendime doğru cekebildim.
Etrafıma bir bakınca hala ormanın içindeydik.
Üzerimizde bir yorgan vardı. Dün gece Loki büyüyle halletmişti,
"Lanet olsun uyuyakaldık." Dedim tüm olanları yeni fark etmiş gibi.
"Ailem meraklanmıştır!" Loki yattığı yerden kalktı istemsizce onu süzdüm, üzerinde sadece pantolon olan adam saçlarını geriye atarak. Konuştu "endişelenme kocanla vakit geçirdim dersin." Dedi ukala ukala yüzüme bakarak.
Loki'nin bu rahatlığından çok sinir oluyordum. "Lanet olsun kendini ölü göstermek zorunda mıydın!" Dedim sinirle

Loki üzerini bir büyüyle hemen giymişti tekrar yeşil ve siyahlarla karışık bir asgard üstü tercih etmişti.
"İnan bana benimde planım da yoktu." Dedi kaşlarını eğerek.
Göz devirmekle yetindim
Hala yorganda çıplak olduğumu fark edince irkildim.
Etrafımda dağınık kıyafetlerimi fark edince loki'ye baktım. "İzin verirsen kıyafetlerimi giyeceğim." Dedim Loki sırıtarak "dün gece görmedim sanki." Dedi ve ormana doğru ilerledi
"Pislik!"

Üzerime kıyafetlerimi giyince dağınık saçlarımı yukardan topladım. Etrafımı gözden gezdirerek Lokiyi aradım.

Ormana doğru ilerleyince Loki'nin kuşlara baktığımı gördüm.
Adamın duruşu bile karizmayıydı

"Loki" dedim hemen arkasını dönerek bana ilerledi.
"Daha ne kadar böyle olacağız?" Dedim aklım başıma gelmiş gibi
Loki başını eğerek. "bir gün herşey yoluna girecek."
"Senden uzaklaşmaya çalışırken, bir bakmışım senin kollarında buluyorum kendimi" dedim hüzünle
Loki yeşil gözlerini bana dikti ve hafiften tebessüm etti. "Hiç bir kadın beni böyle sevmemişti." Dedi cümlesini tamamlamak istercesine devam etti "demek aşk böyle bir şeymiş."

"Ama merak ettiğim birşey var." Dedi gözlerini kısarak. Başımı dinliyorum dercesine salladım.
"Bana neden asik oldun Dedi merakla. "Ben her zaman kötü olandım. Çocukların kâbus gördüğü canavardım." Dedi dudakları titredigini fark ettim
Başımı hayır anlamda salladım.
"Sen canavar değilsin, seni sen olduğun için sevdim Loki." Elimi eline götürdüm sıcaklığı tüm vücuduma yayıldığını hissettim.
"Her halinle, büyüleyicisin." Loki'nin yüzünde sıcacık bir gülümseme belirdi, beni öpmek isiriyormus gibi yaklaşınca heyecanlandım,

Ve gözlerimi kapatark bekledim.

Lakin bir sesle ikimizde yerimizden irkildik.

Bir kaç asgard askerleri tarafından esir alındık. Herşey o kadar hızlı gelişmişti ki. Bu büyülü yeri nasıl keşfettiler, nasıl gelebildiler.
Bilmiyordum ama o an loki'ye birşey olacak korkusuyla kalbime ağrılar girdiğini hissettim

Ellerimiz ayrıldı Loki askerlere bakınca askerler ellerindeki kılıçları loki'ye doğrulttu.
"Bizimle geliyorsunuz prensim." Dedi asker otorite sesiyle.

Loki'nin yüzünde büyük bir hayal kırıklığı sezdim. Bir askerlere bakıyor birde bana. İkimizde çıkmaz bir sokağa girmiş gibiydik.

"Geri geleceğim." Dedi Loki vedalaşarak.
Hala kılıçlarını loki'ye doğrulttan askerlerle bakınca öfkemi kontör edemedim.
"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz karşınızda bir tanrı duruyor!" Dedim bağırarak askerler irkilmis gibi bana döndüler.
Tüm kılıçları kendimde bulunca gerildim lakin durduğum yerden tepmedim. Başımı kaldırarak onlara baktım.
"Prenses sizde bizle geliyorsunuz." Dedi diğer asker.
"Güzel!" Dedim

"Çekin şu kılıçları!" Dedi öfkeyle Loki bana doğru yaklaşarak
Askerler itaat ederek dediğini yaptılar.

Bir kaç asker Loki'nin kolundan tuttu diğer askerler de beni tutarak, beklediler. O an Lokiyle asla ayrılmayan gözlerimiz buluştu.

"Bizi alın!" Dedi yanımdaki bir asker tüm gücüyle bağırarak o an kulak zarımı hissetmemiştim kaşlarını çatarak askere bakınca sarı gözleri gözlerime sabitledi
"Yavaş." Diye tersledim. Asker oralı olmamıştı bile

Asgard İçin Evlilik ~Loki~Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz