An Inconvenient Attachment

Chapter Twenty-Four

Eirene

TRUST.

Iyon ang sinabi ni Cashmere na gawin ko pero hindi ko alam kung paano gagawin. Cashmere still here in Baltimore, taking the longest vacation he ever had in his life. Since Christmas eve up to date, we're meeting up somewhere near my household. Ngayon lang wala o hindi ko lang sure dahil baka mamaya nandyan na siya sa labas at kumakatok.

“Mara, what did I tell you about the toys you aren't playing?” tanong ko sa aking anak saka pinulot ang laruan niyang nakakalat sa sahig.

“Mama, I'm playing with that toys,” bumagsak ang balikat ko nang marinig sagot ni Mara. “They're my patients.” Napatingin ako sa mga laruan na pinulot ko at napansin na may mga benda nga iyon. Akala ko nagkakalat lang siya dahil nakita niya na marami kami ulit tissue. I didn't know that she already change her dream profession. “Aren't we going to fetch Mama Lola at the airport?”

“We will but I'm not yet done cleaning oir house.”

“I'll clean up too but can I have my patients back?” Dahan-dahan ko inabot sa kanya ang mga laruan na pinulot ko kanina. “Thank you, Mama.”

“You're welcome and I'm sorry.”

“It's okay, Mama. I love you!” Niyakap ako ni Mara at pinayuko para mahalikan niya ang aking pisngi. Napaka-sweet talaga ng anak ko kahit na kailan. Sa kanya lang, naaalis na ang pagod ko sa trabaho at stress sa sitwasyon namin ng tatay niya. “I'll pick up the toys now!”

“Okay...”

Napatingin ako sa pintuan nang marinig ang doorbell. Baka si Cashmere na iyong dumating. Ewan ko ba bakit excited ako lagi na makita siya gayong wala pang reconciliation na nagaganap sa pagitan namin. Given the fact that instead we talk, we choose to devour each other in bed.

Sabi ko ayoko na balikan iyong dati pero parang iyon na naman ang nangyayari ngayon. I hope and pray that it's not just about sex this time. Hindi naman siya bibiyahe ng malayo at kikitain ako matapos ang pitong taon para lang maka-sex ako.

Sana hindi nga gano'n. Sana may iba ng dahilan bilang patotoo sa sinabi niyang kakalabanin na niya si Miss Bia kung sakaling tumutol basta pagkatiwalaan ko lamang siya. Hindi ko pa rin magawang sumugal kasi ang dami ko pang tanong.

Nang muling tumunog ang doorbell, doon na ako tumayo ng tuluyan at iniwan si Mara na naglalaro. Agad ko binukas ang pintuan na hindi na tumitingin sa peep hole.

“Claudia? Hey, what are you doing here?” tanong ko saka niyakap siya at nakipag-beso-beso pa.

“Can I talk to you? Are you busy?” Sunod-sunod niyang tanong sa akin pabalik.

“S-sure. It's cold there so, come on in.” Napatingin ako sa gate at nakita si Cashmere na papasok. Kumaway ako at gano'n din siya sa akin.

“Bad timing? You have a guest today.” Claudia said,

“Uhm, no, he's Mara's guest. They have a small tea party inside.” Napatango si Claudia saka napipilitang ngumiti. Pinapasok ko siya sa loob at pinaupo sa couch. I greeted Cashmere next when he reached my house porch. “Mara is waiting for you with her patients.”

“She's a doctor now?” tanong ni Cashmere na nagpangiti sa akin na lalong lumawak ng halikan niya aking noo. “I'll bring the kid upstairs then,” he said when he saw Claudia in the living room.

“Thank you.” Muli niya ako hinalikan sa noo bago nilapitan si Mara na bumati naman agad dito at yumakap. Kumaway lang ang anak ko kay Claudia bago tuluyang sumama kay Cashmere paakyat sa second floor nitong bahay ko. “Do you want something to drink? I'm still cleaning the whole house for New Year so apologies on the mess around.”