Raunchy Alpha // larry

Special Chapter "24" 2/2

"Ne var?"

"Biraz oyalanmak ister misin? Yani eğer biraz geç kalman evde soeun olmayacaksa."

"Hmm," Harry'nin yola bakmak zorunda olmasından yaralanarak yavaşça süzdü onu. "..sorun olmaz."

"Peki, nereye gidelim? Yemek de yiyebiliriz? Bir kafe, ya da park? Sahil de olur."

"Iğh, hepsi de kurtadamlı. Daha sakin ve sessiz bir yer istiyorum."

Harry bir yandan sürüp, bir yandan mekân düşünürken Louis'nin okuldan uzaklaşıp girdikleri bir sokakta gözüne çarpan yer ile Alfayı durdurdu.

"Sağa çek."

"Tamam? Ama, burada bir şey yok ki Louis?"

"Dur sen." Araba durunca ise beklemeden açtı kapısını. "Gel benimle."

"Pekâlâ..."

İnmeden telefonunu da alıp cebine koydu ve Omeganın peşine takıldı. Louis birkaç adımın ardından dar bir ara sokağa girdiğinde kaşlarını kaldırarak takip etti Harry onu. Çöp konteynerlerini de geçip durduğunda Alfa da anlamsız bir halde baktı karşısında durup.

"Sessiz ve sakin, evet. Ama pis Louis!"

Göz devirerek sırtını duvara yasladı. "Ne o? Pullu gömleğin kirlenecek diye ağlayacak mısın Süslü?"

"Pullu değil, simli..."

"Ah, canım..."

Harry onun dalga geçmesiyle gözlerini devirip kollarını bağladı ve sırtını inadına en pis yere yasladı. Louis onun çocuk gibi somurtmasına alayla güldü ve cebinden çıkardığı son sigarasını çakmağıyla yakıp dudaklarına yerleştirdi.

Alfa onun içerken çok seksi olmasına rağmen istemediği sigarasına sarıldığını görüp kaşlarını çattı. "Bırak şunu!"

"Bu son."

"Evde bıraktığın paketten her gün bir tane cebine atıp, bana her seferinde 'Son.' diyerek bırakmış olmuyorsun!"

Louis dumanı dudaklarından dışarıya saldığında Harry o dumanın arkasındaki kısık gözlere bakarken yutkundu. Kafasını aksi yöne çevirirken Omega onun karşı duvarından uzaklaşmış, parmaklarının arasındaki daldan çektiği nefesi Alfadan bakışlarını çekmeden başını yana çevirdi ve dumanı serbest bıraktı.

Yarıya inen sigarasının külünü savurduktan sonra yanan ucunu Alfaya doğrultarak aralarındaki mesafeyi kapattı. "Harry..."

"H-hm?"

"Sen şimdi, bu yarım yıl boyunca benim yanımda olup, sözünü tuttun ya?"

"Evet?"

Louis boştaki elini duvara yaslarken Harry sigaranın yanan ucunun ısısını yüzünde hissedebiliyordu. "Eğer diğer kurtlar gibi olup benimle oynasaydın, arkamdan kuyumu kazsaydın veya beni yüzüstü bıraksaydın çoktan her içtiğim sigarayla üzerinde bir iz bırakırdım."

Alfanın yutkunuşunu izlerken keyifle sırıttı. Louis onun korkudan değil, etklendiği için yutkunduğunu, Harry de Omeganın korkutabildiğinden değil de onu tahrik edebildiğinden keyiflendiğini biliyordu.

"Ama sen," dedikten sonra sigarasından çektiği son nefesi,başını geriye atıp, havaya saldı, tekrar başını eğdiğinde ise Harry karşılaştığı keskin bakışlara karşı çoktan eli kolu çözülmüş duruyordu. "..bunu yapmadığın için, ben de bunu yapmayacağım."

Sigarayı Harry'nin başının hemen yanında, duvarda söndürüp bir fiskeyle uzaklara fırlattı ve yakasına tutunup Alfayı kendisine çekti. "Bunca zaman dokunmak için dahi bir kere bile yeltenmediğin beni kazandın."