the Angel ||yoonkook|||

9

Jungkook
Bu anonim aşırı canımı sıkmıştı ve ben bu yüzden dışarıya çıkıp hava almaya karar verdim.

Temmuz ayındaydık ve hava aşırı derecede sıcak olduğu için daha fazla dayanamayıp eve gitmeye karar verdim. Yolda giderken bir oyuncakçı gördüm ve camda kocaman bir panda peluşu vardı. Minji çok sever diye oyuncağı almaya karar verdim.

Oyuncağı aldım ve hediye paketi yaptırdım. Sonrada eve gittim.

Kapının önüne geldiğimde elimi çantanın içinde gezdirdim ama anahtar yoktu.

Birazdaha üstümde aradıktan sonra telefonumu cebimden çıkardım ve jimine yazdım.

__________________________________

Jungkook:
Jimin
Anahtarim yok
Evde misiniz

Jimjmprk:
Kanka
Zili calsana amk
Ne yazuyon

Jungkook:
He dogru
NEYSE EVDEMISINIZ
anahtarim YOK

Jimjmprk:
Ben ve tae alisverise gittik
Jin ve namjoon misafiige gittiler
Kim oldugunu sorma

Jungkook:
Neden

Jimjmprk:
KAPLUMBA DEDEN PUAHAHAHAH
Gulsene OROSPU COCUGU

Jungkook:
Ha ha ha
Tamam simdi kime gittiler

Jimjmprk:
Bilmiom
Dinlemedim onlari

Jungkook:
Ben disaridamj kaldim simdi

Jimjmprk:
Yo
Yoongi evde
Kapiyi calarsan acar

Jungkook:
Yoongiyemi kaldim Ben simdi
Igrenc
Ne zaman gelirsiniz

Jimjmprk:
Ne o disaridamj beklicen bizi
Icerisi serinken sen disarida eriyip sumu olucaksin🤔🤨

Jungkook:
Of

__________________________________

Jungkook:
Kapiyi ac

Cattyoon:
Zili calsaydin

Jungkook:
Isim var oyalama beni

Cattyoon:
Tm

__________________________________

Jungkook:
Yazdıktan bir süre sonra kapıyı açtı. Ona baktığımda üstünde bornoz olduğunu fark ettim

"Neden karşıma böyle çıktın?"

"Kapıyı aç dedin"

"Giyinip açsaydın"

"Bekletseydim ağzıma sıçardın, üzgünüm böyle bir duruma göz koyamam"

"Geveleme"

Bir anda sustu. Ben o sırada aldığım hediyeyi masaya koyuyordum.

Aniden etrafı saran rahatsız edici sessizlik yüzünden arkamı döndüm.
Her yer karanlıktı. Etrafıma bakındım. Yoongi ortalıkta yoktu.

"Yoongi?"

Seslendim. Ardından yoonginin çığlığı doldu kulaklarıma. Korktum. Koşarak sesin geldiği yöne koşmaya başladım.
Ama heryer zifiri karanlıktı.

"YOONGİ! NERDESİN?"

Hızlandım. Hızlandım. Hızlandım.
Bir süre sonra ayağıma bir ıslaklık geldi. Yavaşça ıslaklığa elimi sürttüm.

Baktığımda...

"AMAN TANRIM??? BU KAN!!"

acele ve korku dolu içinde etrafıma bakındım.

"Lanet olsun! Hiçbir şey göremiyorum!"

Bağırabileceğimin en güçlü bir biçiminde bağırdım.

"YOONGİ!"

__________________________________

Gözlerimi açtığımda yerdeydim. Yoongi endişe dolu bir şekilde bana bakıyordu.

"Jungkook! İyi misin? Ne oldu?"

Ayağa kalkmaya çalıştım. Ama başım döndü ve yere düşüyordum ki Yoongi beni tuttu.

"İyimisin? Yatıp dinlenmen lazım"

Cevap vermedim. Sadece yoongi'ye tutunarak odama gittim.

Yatağıma yattım -yoongi yatırdı- yorganımı örttü. Ve tam odadan çıkıcaktı ki ona seslendim

"Yoongi"

"Efendim?"

"Niye bana iyi davranıyorsun?"

Duraksadı. Arkasını dönmedi ama gülümsediğini hissettim

"Sen ne kadar benden nefret etsende"

Sesi titriyordu

"Ben senden asla nefret edemem"

İçim acıdı. Peki neden? Bu sorunun cevabını henüz bilmiyorum.

Pişmanlık mıydı? Korku? Üzüntü?
Hangisiydi? Canımı acıtan neydi?

"İyi uykular Jungkook"

Dedi ve odadan çıktı. Tavana izleye izleye geçmişi ve şimdiyi düşündüm.

__________________________________

Abiii aklima fena bir Olay geldi!!

NEYSE IYI OKUMALAR

lutfen yorum yapij cunku cok hosuma gidiyo okumak

Oy verirseniz sevinirim

IYI EGLENCELER