Soulmates

08|| Maroc

"Voor mij msemen en een chocoladebroodje" bestelt Soraya. "Voor mij hetzelfde." Ik betaal. En we lopen terug naar huis. Aangekomen, eten we ons ontbijt.

"Wat ben je van plan vandaag te doen schat?" vraagt Soraya. "Mijn gedachtes verzetten." zeg ik stil.

Vanavond is het gebed in de moskee. Ik ga me sterk moeten houden. Heel de buurt komt. Dan nemen we het vliegtuig naar Marokko. Zodat Reda eindelijk rust heeft.

"Ik moet inpakken." zeg ik. Samen gaan we terug naar mijn kamer. Ik pak mijn koffer in. Soraya helpt me met alles op te vouwen. Ik ga 3 dagen weg zijn.

"Ik ga je zo hard missen" zegt ze met een fijne stem. "Als ik zou kunnen zou ik nu met je trouwen, begrijp je dat?" zeg ik serieus. Ze omhelst me. En geeft me een kusje op mijn wang. Ik neem haar heupen vast.

"Abdel heeft gestuurt dat hij ff een paar spulletjes brengt, hij is hier binnen 5 minuten." "Safii geen probleem"

Over de duivel gesproken.
We horen de bel. Ik doe open. Abdel geeft me een broederlijke omhelzing. "Ik vind het zo kut voor je." zegt hij. "Ewa ja." Ik verander het onderwerp.

"Broer, Souffian is danne junkie geworden." zeg ik. "Ainoo, die gast was zo chill." "Hij woont nu bij de algerijnen, bij dat ene appartementscomplex." zeg ik. "Wollah ze moeten dat afbranden, alles stinkt daar" antwoord hij al lachend.

Hij legt de focus op zijn zusje. "Heb je Salim goed behandeld en gesteund?" vraagt Abdel. "Meer als voldoende" glimlacht ze. Soraya neemt mijn hand vast. "Als ik jullie iets meer zie doen dan handen vasthouden, vermoord ik jou & jou." hij wijst naar ons allebei.

We kijken elkaar allebei aan en barsten in het lachen uit. Abdel blijft nog even en dan neemt hij afscheid. Hij moest naar zijn werk. Soraya neemt de tas die Abdel had gegeven vast en gaat naar mijn kamer.

"Ik ga even een outfit aandoen. Ze kleed zich om. Als een respectvolle man kijk ik weg maar ik kan me toch niet inhouden om een even te kijken. Zoals ik verwacht had. We zullen zeggen dat ze goddelijk is.

Ik verwissel mijn djelleba in een trainingspak.
Ik voel een blik vliegensvlug naar me kijken. Aha.
Ik barst in het lachen uit.

"Wat is er??" zegt Soraya lachend. "Aha Aha" zeg ik mysterieus. Ze gooit een kussen naar mij. Ik sta nog steeds in mijn blootbovenlijf. Ik doe het bovenste gedeelte van mijn trainingspak aan en duw haar speels op de grond. Ik ga boven op haar zitten. Ik druk haar beide handen op de grond.

"Aha Touché." zeg ik al lachend. "Fuck you" zegt ze. "Jij fuck you tegen me zeggen? kom geef me nu een kusje." Ze kust me. Ik kus haar hevig terug.

Zij is de enige die me gedachten kan verzetten. Ik trek haar van de grond en duw haar op me bed. Ik geef haar een kusje op haar wang.
"Zinee wat zou ik doen zonder je?" vraag ik.

We gaan allebei naast elkaar liggen en kijken een film. Ik denk terug aan Reda. Mijn hart is gebroken. Ik kan me niet concentreren op de film. Ik ga op men gsm, mijn achtergrond is een foto van mij en Reda toen we jong waren.

Soraya ziet dat ik het moeilijk heb. Ze omhelst me. Zonder woorden troost ze me. "Wist je dat je zwaar wifey material bent?" zeg ik in mijn gedachten verzonken.

"Salim, ik ga stuk om je." zegt ze lachend. We nemen samen een leuke foto. Deze dame weet toch altijd hoe ze mij moet opvrolijken hé.

Ik hoor de deur openen. Yemma zal thuis zijn.
Ik geef haar een dikke knuffel. "Yemma ino, ik heb al ingepakt." Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Soraya geeft haar ook een stevige knuffel.

Binnen een uurtje moeten we naar de moskee. Ik maak me klaar. Ik doe mijn witte djelleba aan. Ik doe lekkere parfum op, sauvage dior mijn favoriet. Ik kom terug me kamer binnen.

Ik zie Soraya in een witte djelleba met een witte hoofddoek. Ik vind haar zo aantrekkelijk. "Schat, je ziet er prachtig uit." Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. Ik vind haar aantrekkelijker als ze bedekt is.

"Mijn man" lacht ze. En ze neemt mijn elleboog vast. "Schat, ik ben hier om je te steunen, ik ga ook met je mee naar het vliegveld." zegt Soraya. "Zinee, al die moeite, je blijft hier ik wil niet dat er iets gebeurd met je." "Ik wil afscheid nemen op het vliegveld." zegt ze koppig. "Wat kan ik hier tegen doen." lach ik.

We verlaten mijn kamer. Mijn mama ziet me. Ze word emotioneel. "Mijn zoon, precies getrouwd." Soraya geeft haar een kus op de wang. "Zo een flinke jongen dat je bent geworden, met zo een lief meisje" gaat mama verder. Ik omhels haar.

We vertrekken naar de moskee al stappend. Ik zie al vele mensen staan bij de ingang. We worden bedolven onder knuffels en goede moed.

"inna lillahi wa inna ilaihi raji'un." hoor ik meerdere mensen zeggen. Ik zie bekenden maar ook mensen die ik nog nooit heb gezien. De moskee is vol MashAllah.

Hier scheiden mijn wegen met mama en Soraya. Ik ga naar het mannengedeelte van de moskee. Ik zie Reda's beste vriend huilen. Meskien. Ik voel mijn ogen vochtig worden. Terwijl ik naar de voorste rij ga krijg ik schouderklopjes van de mannen.

Naast mij komt Youssef en zijn vader staan. Langs de andere kant staat er een oude man. Ik zie vooraan de kist staan. Een traan verlaat mijn oog. Tijdens het gebed probeerde ik me sterk te houden.

Het gebed is gedaan. Kennissen, familie & vrienden omhelzen me. "Sterk houden jongen." "Je moet je sterk houden voor je moeder" Plots krijg ik het heel benauwd.

Ik heb even frisse lucht nodig. Ik ga naar buiten. Youssef achtervolgt me. "Salim, je weet dat ik er altijd zal zijn voor je, je bent mijn broer." zegt Youssef. Ik word zwaar sentimeel van deze shit.

Youssef is inderdaad me broer. Me broeder van een andere moeder. Buiten zie ik yemma en Soraya. Abdel is hier ook. Shit, we mogen de vlucht niet missen.

Mama, Soraya, Youssef en ik springen snel in de auto. We hadden onze koffers al ingeladen.
Ik rij naar de luchthaven. Yemma zit naast me en Soraya & Youssef op de achterbank. Ik neem mijn moeder's hand vast. Ik weet dat ik haar nog vaak zal moeten steunen.

We komen aan op de luchthaven.
Ik parkeer de auto. We moeten langs de douane en gaan naar de gate. Hier moeten Soraya en Youssef afscheid nemen. "Kom hier broski" Ik geef Youssef een stevige omhelzing. "Hou je goed hé." zegt hij.

Yemma neemt al ondertussen verderop een plaatsje. "Mijn zinaa.." Ik kus haar traag en lang op haar mond. Zodat ze me zeker niet vergeet. Ik neem haar knappe gezicht vast. Ze neemt mijn nek vast. We kunnen elkaar niet loslaten.

"Uhum, ik wil jullie niet onderbreken maar ik denk dat het vliegtuig gaat opstijgen." zegt Youssef. "Zine, ik hou van jou, bedankt voor alles." Ik geef haar een dikke knuffel.

"Youssef breng me meisje heelhuids terug thuis verstaan." zeg ik tegen hem. Ik neem nog snel afscheid. Yemma staat me al op te wachten.

We zoeken onze plaats in het vliegtuig. Gevonden. Ik ga zitten en doe mijn gordel aan. Ik sluit mijn ogen. Marokko here we come.
-

Salim heeft alles eigenlijk wazig meegemaakt. Hij heeft nog niet alles kunnen verwerken. Hij is daarom eigenlijk nog een beetje in denial.

Soraya probeert hem te troosten. Eigenlijk was ze meer een afleiding voor hem

Wat zal er gebeuren in Marokko en hoe zal Salim alles verwerken?

Stemm❤️