"ဦး.. Appa ရော.. မနက်စာမစားတော့ဘူးလား"
တစ်စွန်းတစ်စကြားလိုက်ရတဲ့ဟူချူလေးရဲ့အသံကြောင့်သူ့ဗိုက်သူလက်လေးနဲ့ဖိကြည့်မိသည်။ စားချင်တာပေါ့.. ဆာတာပေါ့.. ညကအများကြီးငိုလိုက်ရလို့အားပြတ်နေတာကို။ ဒါပေမယ့်...
"အင်း... ဟူချူ့ Appa နိုးပြီလားမသိဘူး။ ဦး သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်"
"ဟင်!"
ဟင့်အင်း.. ဟင့်အင်း.. လာလို့မရဘူးလေ။ ဒီပုံစံနဲ့တွေ့လို့ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ။ ဆော့ဂျင်.. အိပ်ရာဆီသို့အမြန်ပြေးသွားကာ.. ဗြုန်းခနဲလှဲချလိုက်ပြီးစောင်ခေါင်းမူးခြုံ၍မျက်စိမှိတ်ငြိမ်သက်နေလိုက်သည်။ ညကသူ့လုပ်ရပ်က.. သူ့ကိုယ်သူအရှက်ရစေတာမို့ထိုလူနဲ့သူမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲပါ။
~ဖျတ်.. ဖျတ်.. ဖျတ်~
သူ.. စောင်အောက်တွင်မလှုပ်မယှက်ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနေရင်းခြေသံကိုရင်တမမဖြင့်နားစွင့်ထားရသည်။
~ချလောက်~
တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ.. သူ့ကုတင်ဘေးမှာရပ်သွားတဲ့ခြေသံ.. ပြီးတော့.. ဟင်းခနဲရယ်လိုက်တာလား.. သက်ပြင်းချလိုက်တာလားမသဲကွဲတဲ့အသံတိုးတိုးကိုကြားလိုက်ပြီးနောက်သူ.. ခေါင်းမြီးခြုံထားတဲ့စောင်လေးဟာတစုံတယောက်ကဆွဲခါလိုက်သလိုမျိုး.. အနည်းငယ်လှုပ်ခတ်သွားသည်။
"နိုးနေမှန်းသိတယ်.. ထတော့။ မနက်စာအဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ.. လာစား"
ဆော့ဂျင်.. ဘာအသံမှမပေးဘဲ လက်သည်းလေးကိုကိုက်ကာစောင်အောက်တွင်ငြိမ်သက်နေမိသည်။ ဒီလူ.. သူနိုးနေတာဘယ်လိုသိသွားပါလိမ့်..
"ကောင်းကောင်းပြောနေတုန်း.. ထလိုက်နော်။ မဟုတ်ရင်.. ဒီစောင်ကိုဆောင့်ဆွဲပစ်မှာ"
"ဟင့်အင်း.. ဆွဲနဲ့။ ပြီးတော့.. ဒီနေ့တနေကုန်ဒီစောင်ခြုံထဲကလုံးဝမထွက်ဘူး။ ဘယ်မှလည်းမသွားဘူး။ ဘာမှလည်းမစားဘူး။ ဘယ်သူနဲ့မှလည်းမတွေ့ဘူး။ ဘာစကားမှလည်းမပြောဘူး။ တနေကုန်ဒီအတိုင်းပဲနေမှာ"
စောင်အောက်ထဲကနေအလန့်တကြားပြန်အော်ရင်း အကယ်၍ သူ့စောင်ကိုလာဆွဲခဲ့သည်ရှိသော်ခုခံနိုင်အောင်စောင်ရဲ့အစွန်းစကိုတင်းနေအောင်လည်းဆုပ်ထားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
Tie the Knot (✔️)
Fanfiction(Unicode) အချစ်သည် ကမ္ဘာကြီးကိုလှပအောင်ဆန်းကြယ်စွာခြယ်မှုန်းနိုင်စွမ်း၏။ အချစ်သည် ငြိမ်းချမ်းခြင်းရဲ့သင်္ကေတ Jeon Jung Kook 💜 Kim Seok Jin (Zawgyi) အခ်စ္သည္ ကမ္ဘာႀကီးကိုလွပေအာင္ဆန္းၾကယ္စြာျခယ္မႈန္းႏိုင္စြမ္း၏။ အခ်စ္သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း...
