🍂Halos isang linggo walang pumasin sakin, i feel nothing in this house, kahit Ate at Kuya ko hindi din ako pinapansin. Para akong anino kapagdadaan sa kanilang harapan, natatakot din akong magsalita baka masamain pa lalo nila kaya mas mabuting manahimik nalang.
Pero diko kaya,tama na ang isang linggo.
Pupunta sana ako ng kusina para uminum ng tubig ng makita kong bukas ang kwarto nila Mama kaya agad akong pumasok don at nagtatakang napasulyap si Mama sak'n ,Abala ito sa pagtupi ng damit nila Papa.
Lumapit ako't naupo sa tabi niya."Mah, sorry kung dinisapoint ko kayo ni Papa,pero..." Tatayo na sana ito ng hawakan ko ang kamay niya kaya napaupo ulit siya." Mah sorry. Hindi kuna kaya, im so stress diba online class because of pandemic? mahina ang net dito satin and hindi ako nakakasabay sa discussion and iniisip ko pa yong bayaran sa school saan tayo,ako kukuha ng 30 thousands kada semester Mah, eh ang kita ni Papa sakto lang sa pagkain natin."
" Yon lang ba ang pinoproblema mo? kaya namin ng Papa mo solosyonan yan dahil ang gusto namin ay makatapos ka sa pag aaral." Naiiyak nitong sabi na kinaiyak ko na din.
" Pero Mah im so stress, pagod na ako;ayaw kuna."Garal-gal kong sagot
" Bakit stress ba kami ng Papa mo ng mag asawa ang dalawa mong kapatid? napagod ba kami para maitaguyod kayo? hindi diba dahil kinaya namin ng Papa m..." i cut her.
" Pero iba ako Mama, mahina ako. Bakit nong stress at pagod ako sa pag aaral ko kinumosta niyo man lamang ako? kung ok lang ako, nahihirapan ba ako, nakakasabay ba ako sa discussion, pero wala diba? hindi niyo man lamang ako kinumosta o tinanong" sabay hilamus ng mukha.
Hikbi ko lang ang naririnig sa kwarto nila Mama, subalit ang katabi ko ay sumalang kibo nalamang.
I know my reason is not a big deal, . Hindi naman ako katulad ng iba na malakas ang loob na kahit hindi katalinuhan go lang eh ako wala na ngang jutak mahina pa ang loob.
Iba talaga pag college, sabi ng iba go with the flow nalang pero pagnatambakan ng gawin go out na lalo na sa katulad kong mahina.
" Nasa sayo yan basta sa huli wag mo kaming sisihin ng Papa mo, dahil ang gusto lang namin ay makapagtapos ka. Ikaw bahala; ikaw naman ang makakapagdisisyon niyan." Sabay punas ng luha.
My big reason why i stop because of my Mother nalaman ko na may sakit ito nong marinig ko sila ni Papa na pinipilit si Mama na magpagamot pero si Mama ang tumatanggi.She had a lung cancer and i dont don't what stage she has.
Umurong ako ng upo palapit sa kaniya." Ibig sabihin Ma, pinapatawad muna ako?"
Ngumiti si Mama." Ano pa ba ang magagawa ko nagdesisiyon kana at isa pa hindi kita kayang tiisin bunsoy;" and she hug me tight.
Hindi nga ako natiis ng isang linggong hindi pagpansin sakin ano Ma?....basta ang mahalaga bati na kami ni Mama.
Kumalas ako sa pagkakayakap." Ma; Paano si Papa? Paniguradong galit pa din yon sa akin."
" Kausapin mo nalang siya, ikaw naman kase binigla mo kami ng Papa mo.."
Paano ko siya kakausapin kung anytime na lalapit ako aalis din agad.
" Nga pala Ma; Asan si Papa? " Napabaling ako sa pinto ng ituro iyon ni Mama.
" Vhakisht mo'ko hinahanaf...?"Pasuray-suray itong lumapit samin ni Mama
Napatago ako sa likod at napakapit ako sa braso ni Mama ng tingnan ako ng masama ni Papa, ang mata niya ay pula na halata lango na ito sa alak.
Can someone help me!!
Lumapot si Papa as in malapit tsyaka lamang ako hinablut dahil sa pagkalakas na paghila nito sa akin ay napabitaw ako sa braso ni Mama at ngayon ay si Papa na ang kaharap ko.
Nanginginig ang mga tuhod ko habang tumititog sa mga mata ni Papa, humahapdi na din ang mata ko dahil sa pagkakahawak ng mariin sakin.
"P-Pa.."pagak kong untag dito na sinuklian lang ng matalim na tingin.
" Edwardo bitawan mo siya." Marin na utos ni Mama na hindi naman ginawa ni Papa.
Ang kaninang nakatingin na mata ni Papa ay nabaling kay Mama at doon naman tumulo ang kanina ko pang pinipigilang luha.
" Wag kang makialam dito Elizabeth kung ayaw mo din masaktan." Mariin din nitong sabi.
Papa maawa ka namna sa braso ko buto na yang nahahawakan mo.
Dinuro ni Papa si Mama" Wag na wag kang sususnod."at hinila ako ni Papa palabas ng bahay.
" Mah! Tulongan mo ako! Papa please bitwan mo po ako..," pero ayaw makinig." Pah! nasasaktan ako."
Tinulak ako nito sa labas ng gate kaya napaupo ako sa may semento.
" Wag na wag mo akong tatawaging Papa dahil sa oras na ito wala kananng ama! Lumayas ka dito!"
Tinulak ni Mama si Papa."Ano ba Edwardo,kung sino man ang dapat na lumayas dito ikaw yon hindi ang anak ko! " at dinaluhan ako." Anak ok kalang?tahan na;hali kana." Tutulongan na sana ako patayo ng hablutin ni Papa si Mama dahilan para mapabitaw ito sa akin.
" Bitawan mo ako Edwardo! Ano ba! Bitawan mo ako sabi!" Palag nito habang hawak ni Papa.
" Anong nangyayari dito?" Nagtatakang tanong ng bagong dating. " Pah; bakit umiiyak si Abby at si Mama?" Tanong pa ni Kuya.
Tinulongan ako ni Kuya'g tumayo." Kuya..."di pa din maampat ang luha." Please help me.." tumango naman ito.
"Subukan mo lang tulongan yang kapatid mo,kundi mapapalayas din kita. Pasok!"
"Pah ! Ano ba! Parang hindi niyo anak tong pinapalayas mo ah,what if may mangyari sa kaniya sa kalasada? "Naggagalaiting sigaw ni kuya.
" She make a decision already. Kaya panindigan niya,malaki na siya kaya niya na ang sarili niya."
" No."
"Wag mong hintayin na papiliin kita,alam mo ang ibig kong sabihin."sabi ni papa na parang may pinag usapan silang importante.
Malungkot ang mukha ni kuya ng bumaling sakin, pilit nalang akong ngumiti at tumango dito.
To say that im ok.
Walang nagawa sila pareho ni mama sabay nalang itong pumasok sa loob ng bahay at si mama naman di maampat ang luha.
Bago tumalikod si Papa ay binigyan pa ako nito ng huling sulyap.
Kita sa mukha nito ang pagka-awa pero pinipigilan lang niya mas nanaig pa din ang galit nito.
Tinawag ko pa ito,pero tumalikod nalang bigla.
"Papa. Pls don't do this to me." Sigaw ko pero nagbingi-bingihan lang .
