Soulmates

05|| Jonko

"Ik denk niet dat ik je bro ben" lach ik. Ze neemt mijn hand vast. We stappen richting school. "Salim, ik heb een vraag." "Vraag maar."

Ohnee de manier waarop ze het op een serieuze toon zegt, geeft me stress.

"Zijn we nu officeel of?.." Hamdullilah ze wil me nog. "Schatje, zijn we dat niet dan?" Ze glimlacht. "Salim, mijn vriendje, klinkt wel goed." lacht ze.

We komen aan op school. We stappen hand in hand op het schoolplein. Meisjes staren naar ons met jaloerse blikken. Fuck hun, ik heb al de beste vriendin die je kunt hebben.

We hebben eerste uur Frans, zonder Youssef & Yasmina. Soraya en ik gaan naar het klaslokaal. De bel gaat. Shit, die kut leerkracht Frans ging ons nieuwe plaatsten geven.

"Salim, jij zit naast Rayan." Rayan is nog oké hij is slim.
"Soraya, jij zit naast Qasim." Tfooo toch niet Qasim, playboy van de eeuw.

De les begint. Ik hou mijn ogen heel de tijd op Soraya. Qasim flirt steeds met haar, is ze dom dat ze dat niet ziet ofzo. Ze lachen samen.

De les eindigt. Ik stap naar hun bank. Ik geef Soraya een kus op haar mond. Ik kus haar lang en traag. Qasim staat er een beetje verbaasd bij. Ik glimlach naar Qasim en we verlaten het klaslokaal.

"Salim, wat heb je toch zoveel taghenent" zegt Soraya al lachend. "Ze moeten begrijpen dat je van mij bent safii."

We stappen hand in hand naar het volgende lesuur. De lessen gaan verder. Nu hebben we de grote pauze.

Ik verlang naar een sigaret. Soraya mag niet weten van deze vuile gewoonte. Yassine staat er al eentje te roken. Ik steek en sigaret op. "Alles calma?" vraagt Yassine. "Hmdllh."

Ik bekijk Yassine zijn knokkels. Doet me herinneren aan die ene dag. Ik kan niet echt vragen of alles goed gaat, want zo close zijn we ook niet. Ik laat het gewoon zo. We hebben een grappig gesprek. We roken onze sigaretten op. Onze kleine rookpauzes broeien uit tot een vriendschap. Wollah te funny dit. Ik neem afscheid van hem.

Pff, geen zin meer in school. Ik zie Soraya. Ik neem haar hand vast. "Komm." "Alles oké?" vraagt ze. "shhht komm zine" Ik neem haar mee naar de schoolpoort.

We verlaten de school. Ik neem haar mee naar de buurt.
Mijn deel van de stad. We lopen hand in hand onder een brug. "Salim, ik ben het echt niet gewend om school te skippen." Ik neem haar beide handen vast. Ik kijk haar in de ogen. "Schatje, no stress."

Ik zoen haar op haar wang. Dit meisje maakt me gelukkig. Ik kan niet beschrijven wat ik voor haar voel. Ik haal iets te eten voor haar in de buurtwinkel.

Ze wilt betalen. "Wollah niet, ik betaal." zeg ik snel. "Pfff, je weet dat ik wil betalen." "Ik neem je mee dus ik betaal." lach ik. We lopen verder.

Ik neem haar mee naar de enige groene plek in mijn buurt. De stadstuin. "Salim, je brengt me altijd naar mooie plekjes." zegt ze.

We wandelen tussen bloemenvelden. Ik check of niemand kijkt en steel een bos bloemen voor haar. "Hier, schatje."

Ik geef haar de bloemen. Rode rozen. De bloemen van de liefde. Ik zie dat ze aan het genieten is, dat maakt me blij.

We gaan op een bankje zitten onder een koepel. Tussen de orchideeën. Ik leg mijn arm op haar schouder.

"Zouden Yasmina & Youssef ons missen?" vraagt Soraya. "Waarschijnlijk zijn die te druk bezig met elkaar af te lebberen" lach ik.

Saraha, hun relatie is niet normaal. Die kunnen niet van elkaar afblijven.

Het begint te regenen.
Tfoo, kut Europeaans weer. We hebben onderdak nodig.

Mijn appartemensblok is dichtbij. Maar ik vind het schaamtelijk. Ze komt van de chique buurt. Ze is het zeker niet gewend om zo klein te wonen.

Toch neem ik haar mee. Ik neem haar hand vast.
We nemen de lift. Even later, zijn we in men appartement. Mama & Reda zijn niet thuis.

"Maak jezelf comfortabel" glimlach ik naar haar. "Het is hier echt gezellig" lijkt ze oprecht te menen.

Ik neem haar mee naar men kamer. Ik ga op mijn bed liggen. "Kom hierr." Ze gaat op mijn schoot zitten. Ik streel haar haren. Ik geef haar een kus in haar nek. Ze knuffelt me. Ik sluit mijn ogen.
Kan dit moment maar eeuwen duren.

"Soraya, ik hou van je." Putain, het floepte er gewoon uit. Straks gaat ze me nog raar vinden. "Salim.." Ze onderbreekt haar zin en trekt me naar haar toe voor de meest liefdevolle kus ooit. Ik kantel mijn gezicht. Ze neemt mijn gezicht vast.

"Zina, je maakt me zo gelukkig." "Ik hou van je Salim." De woorden die ik al zo lang van haar mond wou horen. Klaar, dit is de moeder van mijn kinderen.

Shit, het is al even na schooltijd.
"Kom ik breng je naar huis." "Safii." We nemen de trap en gaan richting de bushalte.

Tijdens de busrit legt ze haar hoofd op mijn schouder. De bus stopt 2 straten voor haar huis. We stappen af. Ik neem haar vast en geef haar een kus op haar voorhoofd.

"Tot morgen Salim, ik hou van je." En ze stapt richting haar huis. Ik heb een glimlach van hier tot Tokio.

Op de weg terug bel ik Youssef.
"Broer, dit meisje maakt me zo gelukkig." "Je verdient dat zwaar vriend" "Btw morgen hebben we zwemmen" gaat Youssef verder. "Tfoo ya3ok, wat een ramp." antwoord ik. "

We hebben minder les, dus ik zie het als een pluspunt" lacht Youssef. "Swaar" We zeggen gedag, en ik leg de telefoon neer.
Ik ben immers ook bijna thuis.

Ik open de deur van ons appartement. Mama & Reda zijn ondertussen al thuis. Ik begroet hun alle 2.

"Yemma, ik wil je iets vertellen." "Wat is er Salim?" "Ik heb dus een meisje leren kennen, en ze maakt me echt gelukkig. Wollah ik hou van haar."

Ik lucht mijn hart. Ik wou dit al lang zeggen maar wist niet hoe.

"Daarom ben je zo vrolijk de laatste tijd." glimlacht mijn moeder. "Ja mama, ze doet echt iets met me." "Dan wil ik het meisje die me zoon zo gelukkig maakt wel eens ontmoeten" glimlacht ze. Oof, wat ben ik blij dat ze het goed opneemt.

Ik ga naar mijn kamer.
"Salim.." "Ja broertje" antwoord ik. "Ik hoorde je gesprek, ga je trouwen?" zegt Reda verdrietig.
Ik barst in lachen uit. "Maak je niet druk kleine, je bent nog lang niet van me af." Ik geef Reda een knuffel. Ik zal hem altijd beschermen.

"Ik hou van je, grote broer." "En ik ook van jou Reda."
-

Salim & Soraya hebben het officieel gemaakt. Ze hebben er allebei een goed gevoel bij en zijn comfortabel met elkaar.
Daarom vertelt hij het ook zijn moeder.

Reda is zo cute, ik wou dat ik zo een schattig broertje had 😭

Stemm❤️