Who Is Meant? AlyDen? BangLy?

Part 54

Den's

It is Saturday morning, and like last week, andun ulit si Aly sa harap ng bahay namin. The difference is, hindi ko na nakalimutan na wala kaming morning training.

Earlier...

*Dingdong* *Dingdong*

As I heard the doorbell, I quickly rushed downstairs para pagbuksan kung sino man yung tao sa labas.

Although I am expecting someone, kahit wala naman siyang sinabing pupunta siya... sana siya yun.

"Ako na magbubukas ng gate!" sigaw ni Jus ng makitang pababa na ako ng hagdan.

"Oh, you're not going to do that Jus Angelica Lazaro!!!" I shouted on top of my lungs as I hurried para maabutan siya.

Nauna si Jus na magbukas ng front door. 

Paglabas namin pareho ng pinto, biglang siyang huminto, "Sige ate, ikaw na magbukas." sabay talikod niya at pasok.

Pagtingin ko sa gate, "Package po for Mr. Lazaro."

Pfft. Excited pa naman ako.

Yung sigla at lakas ko kanina nung pababa ako, biglang naglahong parang bula. Halos kulang na lang bitbitin ko yung paa ko para makarating dun sa manong delivery man.

"Papirma na lang po dito mam." turo niya sa papel.

"Sige po, okay na. Maraming salamat po."

I nod.

Hindi naman sa bastos ako, pero binagsak kasi ni kuya yung napakataas na expectation ko.

"Dad o." abot ko kay daddy na nakaupo na sa may harap ng mesa. Actually, lahat sila nakaupo na.

"Thanks, anak. Tara na, kain na."

Malamya akong umupo dun sa pwesto ko at magsisimula na sana akong kumain nang tumunog ulit yung doorbell.

Nagkatinginan pa kami ni Jus saka sabay na tumayo para tignan yung nag doorbell. Tumakbo kami pareha pero dahil mas malapit siya, nauna siya na maabot yung pintuan. Sinara pa ni Jus yung pinto nung nauna siya makalabas para mahuli talaga ako.

Pagbukas ko nung pinto, pabalik na ulit si Jus.

Pagtingin ko sa gate, si manong na naman, "Ma'am may nakalimutan po kasi kayong pirmahan." lahad nya nung papel.

Lumapit ulit ako kay manong at pinirmahan yung sinasabi niya.

"Sige mam, pasensya na po."

I smiled weakly.

Nakaupo na ulit ako and about to eat when the doorbell rang again,

"Jus, take it please." I said with drained energy.

"I am already eating, ate. Kaw na lang, hindi ka pa naman nag i-start e."

Pfft.

Tumayo ulit ako para tignan kung sino man yun.

"Good morning." she smiled as I got out of the house.

Finally! Ikaw na talaga yan!

I smiled broadly as I saw her standing at the gate wearing that precious smile.

Tumakbo ako palapit sa kanya at pinagbuksan siya.

"Aba, hindi mo na nakalimutang walang practice a?" asar niya sabay halik sa noo ko.

"Hindi na." I smiled, "Tara, sabay ka na kumain." I intertwined our hands and try to lead her inside.

"Ay, ayoko nakakahiya naman."