Castle Of Glass | Stray Kids

1 - kulüp falan, ben almayayım

Merhaba arkadaşlar hoş geldiniz yeni ficimize. Umarım okurken keyif alırsınız zira temasını çok beğenerek kurguladık monayla beraber 🥺 çokça rock n roll dilerim annecim

Bu bölüm giriş bölümü o yüzden başta sıkıcı gelebilir, ileride açılıyor ✨️

Bölüm şarkıları;
I Don't Like Myself by Imagine Dragons
Lifeless Stars by Palaye Royale

*

Çok ilginçti şu anda hissettikleri. Sevinç, üzüntü ya da mutluluk gibi değildi. Hasretle de bir ilgisi yoktu. Şaşkınlığa benziyordu sadece. Şu an, tam olarak şimdi şu an burada olduğuna inanamıyordu Chan. Okulun kapısından girdiği anda bu gerçek bir tokat gibi çarpmıştı yüzüne. Dört sene önce dondurduğu okula geri dönmek onda tarifi imkansız, değişik bir duygu uyandırmıştı ve buna en yakını şaşkınlık gibi duruyordu.

Fakülte binasına girdiğinde gözleri istemsizce soldaki panoya kaydı. Sınav sonuçlarının ve çeşitli ilanların asıldığı pano olduğu gibi duruyordu durmasına fakat üzerindekiler çok farklıydı. Yeni yarışmalar, yeni eğitimler, yeni kurslar, yeni öğrenciler, yeni birinciler...

Yeni yarışmalar... Gözleri ilana değer değmez sanki büyük bir günah işlemiş gibi geri çekilmişti.

Asansöre doğru ilerlediğinde binanın orta kısmındaki koltuklara göz gezdirdi. Kesinlikle koltuklar ve üzerinde oturan öğrenciler de değişmişti. İstemsizce gözleri tanıdık birini arıyordu. Gerçi hoş, tanıdık birini görse de köşe bucak kaçacaktı. Başını iki yana sallarken birkaç kız öğrenciyle birlikte asansörü bekledi. Chan onların ortak bir arkadaş grubu olduğunu anlamıştı. Kendi aralarında bir şeylerden konuşuyorlardı.

1.kata geldiklerinde Chan izin isteyerek indi ve asansör arkasından kapandı. Şöyle bir bulunduğu kata baktığında yerini ezbere bildiği odaya doğru ilerledi. Koridorun sonundaki odaya geldiğinde kapıyı çalacaktı ki isim etiketinin farklı olduğunu gördü.

Arkasını döndü ve sorabilecek birilerini aramaya başladı. Fotokopi makinesinin sesinin geldiği bir odaya girdi. Bir kız öğrenci ve erkek öğrenci fotokopi çekiyordu. Açık olan kapıya eliyle hafifçe tıklatarak boğazını temizledi.

Erkek öğrenci dönüp baksa da fotokopi işine devam etmişti. Kız, "Buyurun?" dedi, öğrenci olmadığı belli olan adama karşı.

"Bay Kang'ın odasını arıyordum da ben? Nerede biliyor musunuz?"

Kız evet anlamında başını salladı. "Bu katta değil. 3.kata çıkacaksınız, aynı koridor düzeni doğrultusunda soldaki oda."

Chan gülümsedi ve teşekkür etti. Asansöre geri dönüp bindiğinde kolundaki saate baktı. Öğle arasına birkaç dakika kalmıştı.

3.kata geldiğinde ise kızın tarif ettiği şekilde Bay Kang'ın odasını aramaya koyuldu. Koridorda yürürken az önce asansörde karşılaştığı kızların Bay Jung'un odası olduğunu tahmin ettiği kapının önünde dikildiklerini gördü. Onlara ne yaparlarsa yapsınlar Bay Jung'la notlar hakkında konuşmamaları gerektiğini söylemeyi düşündü fakat hemen ardından bundan vazgeçti. İnsanların bazı hataları kendileri yaparak ders almaları gerekiyordu neticede. (yazarın engellenemez bir şekilde aklına gelen şey: its canon event)

Bay Kang'ın odasının önüne geldiğinde yeniden saatini kontrol etti. Öğle molasına 3 dakika kalmıştı. Boğazını temizledi ve kapıyı çaldı. İçeriden "Gir." sesini duyunca ise kapıyı açtı ve içeri girdi.

"Chan? Hoşgeldin!"

Hocası Chan'ı görür görmez ayaklanmış ve ufak bir sarılma hediye etmişti. Chan memnuniyetle gülümserken kollarını doladı. "Hoşbulduk hocam."